Arquivos da etiqueta: Cicloxénese expresiva

Taboleiro do libro galego (verán e outubro 2017)

Publicado o por

Desde Cicloxénese Expresiva:
“Aquí vos traemos a listaxe de libros máis vendidos dende o verán. Podedes consultar as entradas anteriores no Caderno da Crítica e nesta propia páxina.

Para a elaboración deste taboleiro participaron as seguintes librarías: Trama, Cronopios, Andel do libro, Miranda, Paz, Lila de Lilith e Chan da Pólvora.

Narrativa

  1. Os fillos do lume, de Pedro Feijoo. Editorial Xerais.
  2. Luns, de Eli Ríos. Edicións Xerais.
  3. Izan o da saca, de Xabier Quiroga. Edicións Xerais.
  4. Manual básico de Hostalería, de Patricia A. Janeiro. Edicións Positivas.

Poesía

  1. Antoloxía da poesía galega próxima, de María Xesús Nogueira. Chan da Pólvora editora e papeles mínimos ediciones.
  2. Suicidas, de Francisco Cortegoso. Chan da Pólvora Editora.
  3. Nomes de fume, de Míriam Ferradáns. Espiral Maior.
  4. Moda galega, de María Reimóndez. Edicións Positivas.

Ensaio

  1. Os nomes do terror. Galiza 1936: os verdugos que nunca existiron, de Xosé Álvarez, Judith Carbajo, Ana Cebreiros e Xosé Ramón Ermida. Sermos Galiza.
  2. Unha ducia de galegos, de Víctor Freixanes. Editorial Galaxia.

Xuvenil

  1. Os nenos da varíola, de María Solar. Editorial Galaxia.
  2. Pippi Mediaslongas, traducido por David A. Álvarez. Kalandraka S.L.
  3. 22 segundos, de Eva Mejuto. Edicións Xerais.
  4. Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta, de Ledicia Costas. Edicións Xerais.

Infantil

  1. A que sabe a lúa?, traducido por Carmen Barreiro. Kalandraka S.L.
  2. De que cor é un bico?,  de Raquel Bonilla. Algar Editorial.

Libro CD-DVD

  1. Canta connosco!, de Migallas Teatro e Óscar Villán. Kalandraka S.L.
  2. Mel, unha mosca agradecida, de Miguel Ángel Alonso e ilustracións de Luz Beloso. Nova Galicia Edicións.
  3. Volta, revolta e reviravolta, de As Maimiñas. Editorial Galaxia.

Banda deseñada

  1. Floreano. Alúganse borrachos para festas, de Gogue. Editorial Xerais.
  2. Ardalén, de Miguelanxo Prado. El patito editorial.”

Taboleiro do libro galego (xuño 2017)

Publicado o por

Desde Cicloxénese Expresiva:
“Aquí vos traemos a listaxe de libros máis vendidos de xuño. Podedes consultar as entradas anteriores no Caderno da Crítica e nesta propia páxina.

Para a elaboración deste taboleiro participaron as seguintes librarías: Miranda, Paz, Andel do libro, Suévia, Lila de Lilith e Chan da Pólvora.
Continuaremos con esta listaxe logo do equinoccio, mais seguiremos subindo contido e publicaremos unha revista en papel.

Narrativa

  1. Os fillos do lume, de Pedro Feijoo. Editorial Xerais.
  2. Os nenos da varíola, de María Solar. Editorial Galaxia.
  3. Sapos e sereas, de Ana Cabaleiro. Editorial Galaxia.

Poesía

  1. Nomes de fume, de Míriam Ferradáns. Espiral Maior.
  2. Na casa da avoa, de Marta Dacosta. Galaxia.
  3. Suicidas, de Francisco Cortegoso. Chan da Pólvora Editora.
  4. Camuflaxe, de Lupe Gómez. Chan da Pólvora Edicións.

Ensaio

  1. Historias de galegos extraordinarios, de Salvador Rodríguez. Belagua Ediciones.
  2. Mariña: de deusa a santa, de Rafa Quintía. Editorial Galaxia.
  3. Muller inmigrante, lingua e sociedade, de Laura Rodríguez Salgado, Iria Vázquez Silva… Editorial Galaxia.

Xuvenil

  1. Corredora, de María Reimóndez. Editorial Xerais.
  2. 22 segundos, de Eva Mejuto. Editorial Xerais.
  3. A soidade das medusas, de Iria Collazo. Editorial Galaxia.

Infantil

  1. Mulleres Bravas da nosa Historia. Maruja Mallo, Elvira Ribeiro e Eva Agra. Urco Editora.
  2. O monstro de cores, de Ana Llenas. Editorial Flamboyant

Libro CD-DVD

  1. Mel, unha mosca agradecida, de Miguel Ángel Alonso. Nova Galicia Edicións.
  2. Volta, revolta e reviravolta, de As Maimiñas. Editorial Galaxia.

Banda deseñada

  1. Floreano. Alúganse borrachos para festas, de Gogue. Editorial Xerais.
  2. Bichero VI: Ti sacha!!!, de Luís Davila. Autoedición.

Revistas

  1. Luzes.
  2. Tempos Novos.”

Taboleiro do libro galego (maio 2017)

Publicado o por

Desde Cicloxénese Expresiva:
“Aquí vos traemos a listaxe de libros máis vendidos de maio. Podedes consultar as entradas anteriores no Caderno da Crítica e na nosa propia páxina.
Para a elaboración deste taboleiro participaron as seguintes librarías: Miranda, Paz, Andel do libro, Couceiro, Lila de Lilith, Chan da Pólvora e Trama.

Narrativa

  1. Blues para Moraima, de Miguel Anxo Fernández. Editorial Galaxia.
  2. Ilustrísima, de Carlos Casares. Editorial Galaxia.
  3. Once portas, de Héctor Cajaraville. Editorial Xerais.
  4. Vento ferido, de Carlos Casares. Galaxia.
  5. Verán sen homes, de Siri Hustvet. Editorial Hugin e Munin.
  6. A morte do meu pai, de Afonso Eiré. Hércules Ediciones S.A.

Poesía

  1. Na casa da avoa, de Marta Dacosta. Galaxia.
  2. Camuflaxe, de Lupe Gómez. Chan da Pólvora Edicións.
  3. A cadencia da fractura, de Isaac Xubín. Editorial Xerais.
  4. A Relixión do mar, de Xosé Iglesias. Instituto de Estudos Miñoráns.

Ensaio

  1. Rosalía de Castro. Cantos de independencia e liberdade (1837-1863), de María Xesús Lama. Editorial Galaxia.
  2. Galegocalantes e galegofalantes, de Carlos Callón. Editorial Xerais.
  3. Non des a esquecemento, de Luís Bará. Instituto de Estudos Miñoráns.

Xuvenil

  1. Corredora, de María Reimóndez. Editorial Xerais.
  2. A soidade das medusas, de Iria Collazo. Editorial Galaxia.
  3. Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta, de Ledicia Costas. Xerais.

Infantil

  1. A Galiña Azul, de Carlos Casares. Editorial Galaxia.
  2. O principiño, de Antoine Saint-Exúpery. Editorial Galaxia.
  3. Un ronsel de ardora, de Carlos Roberto Álvarez Taboada e Enrique Mauricio Iglesias. Lela Edicións.

Libro CD-DVD

  1. Mel, unha mosca agradecida, de Miguel Ángel Alonso. Nova Galicia Edicións.
  2. Volta, revolta e reviravolta, de As Maimiñas. Editorial Galaxia.

Banda deseñada

  1. Bichero VI: TI SACHA!!!, de Luís Davila. Autoedición.
  2. Floreano. Alúganse borrachos para festas, de Gogue. Editorial Xerais.
  3. Historias Floreánicas, de Gogue. TodoGrove Edicións.

Revistas

  1. Luzes.
  2. Tempos Novos.”

Taboleiro do libro galego (abril 2017)

Publicado o por

Desde Cicloxénese Expresiva:
“Continuamos co excelente traballo que se viña facendo no Caderno da Crítica.
Queremos agradecerlle a axuda a Ramón Nicolás e ás librarías que colaboraron con nós para a elaboración desta listaxe: Pedreira, Cartabón, Paz, Biblos, Miranda, Andel do libro, Suévia e Chan da Pólvora.

Narrativa
– Os nenos da varíola, de María Solar. Galaxia.
– Aqueles días en que eramos malas, de Inma López Silva. Galaxia.
– Bibliópatas e fobólogos, de Emma Pedreira. Galaxia.
– Vento ferido, de Carlos Casares. Galaxia.
– Izan o da saca, de Xabier Quiroga. Xerais.

Poesía
– Camuflaxe, de Lupe Gómez. Chan da Pólvora Editora.
– Suicidas, de Francisco Cortegoso. Chan da Pólvora Editora.
– A relixión do mar, de Xosé Iglesias. Instituto de Estudos Miñoráns.
– Na casa da avoa, de Marta Dacosta. Galaxia.

Ensaio
– Rosalía de Castro. Cantos de independencia e liberdade, de María Xesús Lama. Galaxia.
– Non des ao esquecemento, de Luís Bará. Instituto de Estudos Miñoranos.
– Historias de galegos extraordinarios, de Salvador Rodríguez. Belagua Edicións.
– Bolcheviques, de Teresa Moure (coord.). Através Editora.

Xuvenil
– Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta, de Ledicia Costas. Xerais.
– A soidade das medusas, de Iria Collazo. Galaxia.
– Europa express, de Andrea Maceiras. Xerais.

Infantil
– Primeira semana na escola de vacas, de Cutbill e Russell. Editorial Patas de peixe.
– O monstro das cores, de Ana Llenas. Flanboyant.
– Minilibros imperdibles 1 e 2. Kalandraka.

Libro CD-DVD
– Mel, unha mosca agradecida, de Miguel Ángel Alonso. Nova Galicia Edicións.
– Aire, de María Fumaça. Galaxia.
– A bruxa da discordia, de Mamá Cabra e Carmen Gil. Galaxia.

Banda deseñada
– Bichero VI: Ti sacha!!!, de Luís Davila. Autoedición.
– Historias Floreánicas, de Gogue. TodoGrove Edicións.
– A lei da cidade sen alma, de Víctor Boullón. Kómic librería e Demo Editorial.

Revistas
– Luzes.
– Tempos.
– Follas novas.”

Entrevista a Xosé Duncan

Publicado o por

Cicloxénese ExpresivaXosé Duncan entrevista a Xosé Duncan:
“(…) – Cicloxénese Expresiva (CE): Como xurdiu Lermos?
– Xosé Duncan (XD): Eu estou farto de institucionalización e elitismo. Para min Lermos é a revista que eu querería consultar de vez en vez. Unha revista de ti a ti. Non serei o mellor galego falante do mundo. Non serei o mellor escritor, pero esta xente fala no meu idioma e ao meu nivel. De feito a miña idea de Lermos e o meu concepto ía máis alá: eu nin sequera son galego falante, atráeme a lectura en galego e quero meterme nese mundo. Pero para iso fálame dunha maneira accesible, non empeces con tecnicismos. Por exemplo, xente coma min, que os seus pais eran galego falantes e ti volvícheste castelán falante, pasan vinte anos por ti, queres ler en galego pero atópaste todo demasiado politizado, demasiado institucionalizado; entón pregúntaste: ao meu nivel que hai?
– CE: Sénteste máis orgulloso de Negruña que do resto de libros?
– XD: Eu penso que isto de escribir acaba sendo como ter un fillo. A Bran téñolle moito máis cariño ca Negruña, pero de Negruña estou moito máis orgulloso. Negruña foron oito meses de traballo moi duro. Negruña tiña flashbacks á Rusia de Rasputín, á India da compañía británica… Tiven que documentarme moitísimo. Quería conseguir a mestura perfecta entre a fantasía e o feito histórico.
– CE: Cres que o xénero fantástico está infravalorado?
– XD: Totalmente. No xénero fantástico un 85% está enfocado ás crianzas, a rapaces e rapazas de 10 anos para abaixo, e tan pronto traspasas ese umbral de comprensión lectora onde te atopas? Onde estás ti como escritor situado? E onde estás ti como lector situado? A min dáme igual porque eu asumo o risco, pero non por escribir fantasía se baixa a complexidade. Eu sempre o comentei. Vin a luz cando en segundo de BUP deixei relixión e collín ética; aí foi cando lin Rebelión na Granxa, O señor das Moscas, A laranxa mecánica… Poñíanche libros de fantasía e distópicos para facerche pensar. Hoxe en día parece que imos ao revés, teslle que dar un libro de fantasía a un rapaz porque é próximo a el, considérano como un libro de transición. Chámalle bo libro ou mal libro ao meu, pero non o consideres como un libro de transición, porque non ten porque ser así. De feito, comentábao hoxe pola tarde nunha caseta cunha muller. Dicía que tiña moitísimos libros que lera con 15 anos e que volveu a reler con 25 e parecían libros absolutamente distintos, non porque o libro fora malo, senón porque estaba en situacións distintas. Esa evolución é a marabilla que ten a fantasía. Ti colles un ensaio ou un libro de realismo e é o que é. É realidade. Non lle vas sacar máis xugo nin menos. A fantasía garda ese dobre xogo de aportarche máis mentres ti vas evolucionando. (…)”

Entrevista a Berta Dávila

Publicado o por

EntrevistaBerta Dávila a Berta Dávila en Cicloxénese expresiva:
“(…) – Cicloxénese expresiva (CE): Paul Auster dixo nunha ocasión que escribir é coma una enfermidade, que o mundo real non é suficiente. Compartes a súa opinión?
– Berta Dávila (BD): Non, Paul Auster é unha das miñas filias. Creo que é un escritor que ten un oficio que non todo o mundo ten, calquera que escriba poderíao envexar, a pesar de que algunha das súas novelas, por exemplo a última, son textos que para min son un gran exercicio de oficio, pero que non me dixeron nada. Eu non comparto a idea de literatura coma enfermidade, ou literatura como necesidade, ou literatura coma un pulso que se impón dende fóra. Eu creo que a literatura é unha elección, que todas as cousas que se enfrontan son dalgún xeito eleccións. Creo que o penso porque non creo, en liñas xerais, que exista ningunha cousa externa a min que se impoña dende arriba para gobernar a miña persoa. Por iso todo ese tipo de definicións sobre a literatura, sobre todo sobre a poesía, que para outra xente funcionan, para min non, en absoluto.
– CE: Que opinas dos escritores contemporáneos? Consideras que a poesía e a narrativa que se está a facer é de calidade? Tanto en Galiza coma no resto do mundo.
– BD: Considero que se está a facer moita poesía e moita literatura cunha calidade envexable e outra que non o é, pero como houbo en todos os tempos. Creo que é unha situación de normalidade. O anormal sería crer que todo o que facemos aquí, ou todo o que se fai fora, é dunha calidade estupenda e tragalo absolutamente todo, para min non é así. De todas formas considero que a literatura que se fai aquí non ten nada que envexar á que se fai noutras partes do mundo. (…)
– CE: De que libro te sintes máis orgullosa?
– BD: Supoño que do que está por escribir. Os autores, ou polo menos eu e outros que coñezo, normalmente tenden a estar máis orgullosos do último que escribiron, porque é o que sinala ata onde chegaches. Cando menos eu síntoo así. Nese sentido creo que nos meus dous últimos libros puxen todo o que quería poñer. Outra cousa é que sexan bos ou malos, ou que se reciban dun xeito ou doutro, iso xa non é cousa miña. Pero si creo que son libros que si pagou a pena que estivesen na rúa, igual que hai outros libros que escribín que si considero que debían quedar no caixón. En calquera caso o mellor é, como dicía Cortázar, ese libro que queda por escribir, ese libro ideal, ese libro que é perfecto, precisamente porque aínda está por escribir. (…)”