Obradoiro/Santillana desembarca na literatura infantil e xuvenil co selo Oqueleo

Desde Cultura Galega:
“Un total de 22 títulos, dos cales 16 son de autores galegos, compoñen o importante desembarco co que se presenta o novo selo literario Oqueleo. A editorial Santillana, a través da súa filial galega Obradoiro está detrás desta proposta de literatura infantil e xuvenil, que conta con coleccións irmás en español (Loqueleo, nada en 2015), catalán (Jollibre) e, en breve, éuscaro (Begiko). Segundo explicou Ana Guerra, responsable de Obradoiro, a colección “era necesaria, xa que non contabamos cun proxecto literario forte” para estas idades, ao estar as editoras centradas no ámbito educativo. A colección conta con 5 liñas, a primeira delas orientada para lectores a partir de seis anos e última, xuvenil, pensada para os que teñen catorce ou máis.
A partir da primeira semana de abril estarán dispoñibles os primeiros quinte títulos, e na segunda quincena do mes, outros 7. Neses lanzamentos iniciais atópanse versións en galego de clásicos como Matilda de Roald Dahl, Momo e A historia interminable de Michael Ende ou tres volumes da serie O Nicosaliño de Sempé e Goscinny. Canda a eles, unha nutrida presenza de autores do país fai parte desta estrea, con nomes como Xabier P. DoCampo, Paula Carballeira, María Canosa, Jaureguizar, Xavier Estévez, Héctor Cajaraville ou Kike Gómez entre outros. Polo momento non está prevista a tradución das obras dos creadores do país a outras linguas da colección. (…)”

O que vén no 2016 (algunhas efemérides literarias e socio-culturais), por Ramón Nicolás

DesdeManuel María Caderno da crítica, de Ramón Nicolás:
“Quedan aínda algúns días para concluír o ano pero, nesta ocasión, adianto un chisco este apuntamento que, sen afán de exhaustividade, pretende achegarse ás liñas esenciais do que, se cadra, ha ocupar unha parte substancial da atención literaria ou socio-cultural ao longo do ano 2016. É evidente que salientará, en primeiro lugar, a figura de Manuel María, a quen se lle renderá homenaxe este vindeiro ano por mor da súa designación para o Día das Letras, converténdose por dereito propio nunha referencia ineludible, como tamén cumpriría que o fose a celebración tanto do centenario da creación das Irmandades da Fala na cidade da Coruña, sen esquecer a fundación do seu voceiro A Nosa Terra, como o asasinato de catro labregas e un labrego no lugar de Cans (Nebra, Porto do Son), que se negaron a pagar un imposto especial. Agardemos, pois, pasos adiante en todas estas conmemoracións.
Non debería ser menos, a meu entender, a atención que se lle debería prestar a un conxunto de voces do ámbito literario unidas por se celebrar o centenario do seu nacemento. Penso en Manuel Lueiro Rey, Miguel González Garcés, Xosé Velo, Raimundo García González “Borobó“, Lorenzo Varela e a xornalista e tradutora Amparo Alvajar; grupo ao que me permito unir o de Roald Dahl, moi presente no catálogo de diversas editoriais galegas.
No que se refire ao cincuenta aniversario hai un acontecemento sobre o que xa se traballa e que se cinguirá á relevancia do chamado “banquete de despedida” de Celso Emilio Ferreiro, celebrado no Hotel Roma de Ourense en maio de 1966, antes de que o celanovés collese camiño cara a Caracas: o acto, que foi unha das primeiras manifestacións públicas críticas co réxime franquista, ben merece ser lembrado. Por outro lado, tamén neste 2016 van cumprirse os cincuenta anos do falecemento do poeta Victoriano Taibo, do astrónomo Ramón María Aller, do sociólogo Victoriano G. Martí, do dramaturgo Xesús San Luís Romero e da escritora Herminia Fariña Cobián.
Por último, no que atinxe aos sesquicentenarios cómpre lembrar o que se corresponde ao nacemento do narrador ourensán Heraclio Pérez Placer e o do falecemento de Fontán, personaxe que recupera Marcos Calveiro para a súa recente novela homónima. No que di respecto de libros relevantes que se publicaron no 1966 é imprescindible citar O espello no serán, de Otero Pedrayo; o histórico Galicia hoy, de Ruedo Ibérico; o Elexías do Courel e outros poemas, logo reeditado baixo o título de Tempo de elexía (1991), de Uxío Novoneyra e, en América, os aínda hoxe imprescindibles volumes de Alberto Vilanova sobre os galegos na Arxentina e mais Decrúa, poemas de Gonzalo López Abente.
De certo que haberá máis conmemoracións e efemérides pero suxerir a celebración dalgunhas destas paréceme de xustiza.”