Arquivos mensuais: Abril 2013

Convocado o VII Premio Diario Cultural de Teatro Radiofónico

Publicado o por

“Desde a contemporaneidade e inscrito nunha tradición que fixo da radio unha canle de expresión artística, o Premio Diario Cultural de Teatro Radiofónico pretende promover a creación cultural dun corpus dramático no formato do teatro radiofónico.
A Radio Galega a través do programa Diario Cultural e coa colaboración da Secretaría Xeral de Cultura da Consellería de Cultura, Educación e Ordenación Universitaria organiza a sétima edición dun premio que pretende fomentar a escrita de textos dramáticos para a radio e contribuír á recuperación do formato do teatro radiofónico. Non se trata tanto de recuperar as fórmulas convencionais do radioteatro como de estimular a creación de pezas dramáticas contemporáneas e facilitar unha plataforma de creación aberta ás novas linguaxes artísticas na radio.
As obras seleccionadas polo xurado, emitiranse na Radio Galega e editarase un libro-CD cos textos finalistas ademais da súa publicación na páxina web da CRTVG. Outorgaranse os premios do xurado e da audiencia, dotados cada un deles con 3.000 euros.

BASES

1ª. Poderán participar todos os escritores e escritoras que o desexen sempre e cando non mateñan unha relación laboral coa CRTVG e calquera das sociedades que comprende (TVG e RG).
Os participantes deberán ser maiores de 18 anos.
2ª. Os traballos presentados deberán ser orixinais e inéditos, escritos en lingua galega e non poderán ser adaptacións. Deberan estar libres de todo compromiso anterior con emisoras de radios, televisións, editoriais ou entidades semellantes.
3ª. Os traballos adoptarán o formato de guión radiofónico dramático. Estarán calculados para que a súa duración en antena sexa de dez minutos como máximo. As obras terán un elenco de cinco personaxes como máximo. Os autores poderán utilizar, coas indicacións pertinentes, cantos recursos radiofónicos consideren necesarios para que o texto sexa realizado de maneira axeitada: música, planos sonoros, efectos etc. O director ou directora das dramatizacións radiofónicas poderá facer as adaptacións necesarias para a súa realización e emisión. Cómpre ter en conta que as obras serán emitidas nas distintas faixas horarias, tamén en horario infantil.
4ª. Non se admitirán máis de dous guións por autor/a e de cada obra se presentarán orixinal e cinco fotocopias. Os autores/as concursarán polo sistema de plica. En sobre pechado deberán facer constar o seu  nome, apelidos, DNI, enderezo postal e número de teléfono. Os traballos faranse chegar por correo ao seguinte enderezo:
Radio Galega, Diario Cultural.
VII Premio Diario Cultural de Teatro Radiofónico
San Marcos 15820. Santiago de Compostela.
Conservaranse durante un mes a partir da data en que se faga pública a resolución do xurado e despois destruiranse os que non fosen solicitados polos seus autores/as.
O prazo de admisión de orixinais comezará cando se faga pública esta convocatoria e rematará o día 3 de maio de 2013.
5ª. Os argumentos das obras serán de temática libre.
6ª. O xurado estará integrado por profesionais de recoñecido prestixio do ámbito da escena galega e da radio. O xurado valorará especialmente a calidade literaria e drámatica das obras e a sua adaptación ao medio radiofónico.
7ª. Os autores/as comprométense a autorizar a dramatización e emisión pola Radio Galega das obras presentadas de seren estas seleccionadas, así como a súa edición en libro-CD e a súa publicación na web da CRTVG. A tal fin, os autores/as premiados e finalistas ceden a Radio Galega os dereitos de comunicación pública, reprodución e distribución precisos para a posta en antena da obra e a súa primeira edición en libro e disco compacto.
Os autores/as que o desexen poderán enviar co texto as gravacións das dramatizacións en soporte de CD. As gravacións non serán tidas en conta na valoración dos textos teatrais polo xurado pero si serán emitidas, se son finalistas os textos, pola Radio Galega para a votación da audiencia en lugar da dramatización realizada polo equipo artístico.
8ª. O xurado escollerá escollerá entre as obras presentadas un premio único dotado con 3.000 euros e catro finalistas como máximo. As obras seleccionadas emitiranse pola Radio Galega e a audiencia escollerá por votación entre as emitidas a obra que obterá o premio do público, dotado con 3.000 euros. O xurado reservase a facultade de declarar deserto o premio convocado.
9ª. Calquera incidencia non prevista nesta convocatoria será resolta polo xurado.
10ª. O feito de concursar supón a aceptacion destas bases.”

Finou José Luis Sampedro

Publicado o por

Desde Sermos Galiza:
“Finou o domingo en Madrid, mais a familia optou por non dar a nova até esta terza feira, día no que foi incinerado, pois quería marchar “sen publicidade” nin ”fastos”. José Luis Sampedro faleceu aos 96 anos de idade. Economista, escritor, ensaísta. Un referente para un compromiso e coherencia que nunca se rendeu fronte o pensamento único. (…)
En 2012, Sampedro recibiu o galardón de Escritor Galego Universal, concedido pola Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG), Esta asociación destacaba a “alta calidade da literatura lúcida, profunda, radical e transgresora” de Sampedro, “impregnada do seu compromiso ético”.
A relación de José Luis Sampedro con Galiza comezou na década dos setenta a través da Agrupación Cultural Lóstrego de Madrid, da que foi presidente de honra e coa que colaborou económicamente cunha mensualidade do seu salario de senador nas primeiras cortes após o franquismo.”

Antón Cortizas: “A cultura lúdica está esmorecendo. Cómpre retransmitila”

Publicado o por

Entrevista de Ramón Nicolás a Antón Cortizas en La Voz de Galicia, desde o blogue Caderno da crítica:
“(…) – Ramón Nicolás (RN): -Cal é a orixe de Tastarabás?
– Antón Cortizas (AC): A Chirlosmirlos faltáballe un capítulo, que é o que agora sae á luz, en forma de libro. Mais quizabes, tamén haxa que escaravellar nas raíces daquel cativo argalleiro que fun.
– RN: Que o conduciu a estruturar a información a xeito de enciclopedia?
– AC: Sempre se ten que escoller un método, que se desenvolve cunha organización e tamén unha clasificación ou catalogación, como este traballo concreto require. Segundo lle fun dando beo ás informacións e ás descricións, foise tecendo o xeito do libro, mellorábel sen dúbida, mais a vía escollida non me supuxo demasiados atrancos para chegar á penúltima estación (á última nunca se dá chegado). A clasificación elixida é, por suposto, unha das posíbeis. Os brinquedos e enredos están agrupados ao meu entender, en función da súa finalidade principal ou dos elementos necesarios para a súa elaboración, como é o caso do uso lúdico da Natureza.
– RN: O libro, é evidente, persegue algo máis que unha catalogación…
– AC: E mais si. En primeiro lugar, o enguedellarme neste labor non sería posíbel se o mesmo non me resultase agradábel e interesante. En segundo lugar, a cultura lúdica, coma tantas outras cousas, está esmorecendo. Cómpre retransmitila. Se somos alguén serémolo por ser dun lugar concreto, se non sempre seremos unha sucursal. O libro nace da cerna do noso país, non esquecendo, madía leva, que somos pequenos, concretos, simples, e iso, ao meu entender, é o que nos fai verdadeiramente interesantes, porque é o que nos permite encher ese furado do Mundo que só nós podemos encher.
– RN: O reto máis difícil que abordou?
– AC: Non sei, tal vez, de forma inconsciente, o ter paciencia para continuar aos poucos, recollendo informacións, construíndo os brinquedos ou pedíndollelos a outras persoas, buscando as plantas precisas, lendo libros referentes, procurando literatura sobre os brinquedos e enredos… Visitei museos, exposicións, bibliotecas, coas limitacións temporais e económicas que sen dúbida afectaron o meu labor. Mais, velaquí que contei con grande cantidade de axuda de todo tipo, informantes de acó e de aló ou compañeiros de docencia e amigos… En realidade toda esta xente é autora de Tastarabás.
– RN: Que expectativas persoais deposita neste libro?
– AC: O máis gustoso sería que os contidos do mesmo fosen útiles para que as persoas, cativas ou adultas, recuperasen a capacidade de enredar co noso arredor, gozándoo, respectándoo, conservándoo e contándoo nesta nosa lingua que tanto nos precisa.”

María Reimóndez: “El feminismo defiende a todas las personas, hay que acabar con los prejuicios”

Publicado o por

Entrevista a María Reimóndez e Olga Castro en Faro de Vigo:
“(…) – Faro de Vigo (FdV): Titulan el libro Feminismos, en plural, ¿son movimientos distintos en cada país?
– María Reimóndez (MR) e Olga Castro (OC): Partimos de la base de que el feminismo es una teoría presente en todo el mundo. En España solo tenemos una visión del feminismo occidental y en Galicia ni siquiera conocemos bien cómo ha sido y es nuestro feminismo. El libro nace con la intención de ofrecer una visión más panorámica. El corpus teórico ha cambiado mucho con las aportaciones del mundo de la medicina o la educación y el mundo ya no es comprensible sin el feminismo.
– FdV: ¿Qué tienen todos los movimientos en común?
– MR e OC: Todos buscan llegar a una sociedad más justa y crear unas bases para que las mujeres tengan los mismos derechos. Pero el feminismo es un movimiento que defiende los problemas de toda la humanidad y hay que acabar con los prejuicios.
– FdV: ¿Ha sido complicado acceder a los textos de otros países para conocer bien el pensamiento feminista en ellos?
– MR e OC: Sí, ha sido un trabajo largo, de más de dos años, y que hemos podido hacer gracias a que ambas hablamos varios idiomas y también a que vivimos en un lugar como Galicia y somos conscientes de la necesidad de mirar al mundo más allá.Hay lugares en los que es muy complejo conseguir información como en los países de Europa del Este.
– FdV: ¿Y en Galicia?
– MR e OC: En Galicia tenemos grandes teóricas como María Xosé Queizán y Teresa Moure cuyas aportaciones deberían de ser conocidas fuera.”

Ferrol: presentación da banda deseñada Bóveda, un alegato pacifista contra a inxustiza

Publicado o por

O mércores 10 de abril, ás 19:00 horas, no Ateneo Ferrolán (Rúa Magdalena, 202-204, Ferrol) preséntase o libro de banda deseñada Bóveda, un alegato pacifista contra a inxustiza, escrito por María Xesús Arias, con debuxos de Carlos Sardiña.

Vídeos do Día de Rosalía 2013 no ensino (XXVIII)

Publicado o por

-Adios, ríos; adios, fontes (versión en árabe, interpretada por Dana Yasin, e traducida por Moncho Iglesias e Dana Yasin -versión textual completa aquí

-Airiños, airiños aires (IES Río Cabe, Monforte de Lemos)

-Castellanos de Castilla (CEIP Labarta Pose, Zas)

Varios poemas (CPI O Cruce, Cerceda)

Pere Tobaruela: “Coñecer outra lingua ábreche a mente”

Publicado o por

Entrevista de Ramón Nicolás a Pere Tobaruela, en Qué leer, publicada en galego no blogue Caderno da crítica:
“(…) – Ramón Nicolás (RN): Que leva a un escritor profesional en catalán a escribir en galego?
– Pere Tobaruela (PT): Actualmente vivo en Galicia e o simple feito de vivir nun país cunha lingua propia leva consigo, para min, falar e escribir nesa lingua. É pura cuestión de lóxica, creo eu. De respecto tamén… Coñecer outra lingua, somerxerte nas súas palabras ábreche a mente, sérveche para valorar e ver o mundo desde outra perspectiva. Creces como persoa. E no meu caso pásao ben. Que máis se pode pedir?
– RN: Que diferenzas advirte entre estes dous sistemas literarios?
– PT: Á parte de que en Cataluña haxa unha masa de lectores proporcionalmente máis ampla que en Galicia, outra das grandes diferenzas pódese resumir coa palabra «profesionalidade». Ao meu modo de ver, en Galicia a maioría dos escritores non conciben o feito de escribir como unha profesión. Respéctoo pero non o comparto. Por que un zapateiro, por poñer un exemplo, pode dicir que o é un profesional e a xente o asume e o respecta? Que un escritor diga que é un profesional, en Galicia non «soa» ben. Polo menos iso é o que eu percibo…
– RN: A súa presenza tanto na rede coma na promoción dos seus libros é moi intensa, trens que non se deben perder?
– PT: Non se trata de perder trens, trátase de subir a eles. Penso que, a nivel de promoción literaria, a rede ofrece unha gran posibilidade de visibilizar o que fas, e iso xa é moito. Está claro que é unha opción persoal e á que lle tes que dedicar tempo. Eu hai anos que asumín que a promoción é importante, por iso dedícolle o mesmo tempo que ao proceso de escritura. (…)”.

Tabela dos Libros de abril, por Armando Requeixo

Publicado o por

Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Velaquí a Tabela dos Libros do mes de abril Nela figuran seleccionados os volumes que, ao ver d@s crític@s participantes (Manuel Rodríguez Alonso, Inmaculada Otero Varela, Francisco Martínez Bouzas, Héitor Mera Herbello, Montse Pena Presas e Armando Requeixo), son estimados como os máis recomendables de entre os publicados nas últimas semanas. Boas lecturas!”