Desde Galicia Confidencial:
“Suso de Toro presentou a súa nova obra, Fóra de si, nas instalacións do IES Rosalía de Castro en Santiago de Compostela, centro onde hai oito anos se entregou ao mundo do ensino tras abandonar a súa carreira no mundo da literatura, na que chegou a perder a fe, e onde recibiu o premio San Clemente por Tic Tac.
Nun panorama mediático no que a cultura parece non ter un sitio e onde “hai só futbolistas e políticos”, o autor empezou a cuestionar “o sentido da vida como escritor”, nun momento no que a crise económica afectou a todos os sectores, con diversos cambios e no que os escritores practicamente “desapareceron da vida social”.
De Toro retomou a súa carreira narrativa, aínda que o fai sen un plan e polo mero pracer “como lector e escritor” e con varios proxectos en mente que lle fixeron recuperar a “ilusión” por escribir e que lle levou a esta nova obra que, en palabras do editor Manuel Bragado, está repleta de “ADN Taurino” e de moito de si mesmo. “Creo que si e dáme medo”, sinalou respecto diso o propio Suso de Toro.
Fóra de si ofrece unha historia sen narrador, contada a través das voces dos seus protagonistas, e na que están presentes os temas recorrentes na narrativa de Suso de Toro, como as relacións entre irmáns e entre pais e fillos, o paso a cidade ao campo, e unha investigación familiar que leva ao protagonista a “un descenso ao pasado, ao Hades, ao país dos nosos maiores”.
A obra preséntanos ao neurocirurxián Ricardo Marzoa, que está sobrepasado tanto na súa vida laboral como familiar, co seu pai enfermo, e estala, soñando e imaxinando cunha nova vida, e buscando unha catarse e unha “resurrección” que lle permita cambiar o seu día a día. Tamén se plasma a “construción” e a “crise da masculinidade”, segundo sinalou o autor, ademais dunha dialéctica implícita sobre o feminino, as relacións familiares, e a construción/destrución da persoa, que se reflicte na propia portada do libro.
A profesora Rosa López Gato, presente no acto, incidiu en que a novela conta con tres características propias da súa narrativa, como son os rexistros menos académicos e máis propios da oralidade, a tendencia ao fragmentarismo e a súa proximidade ao texto dramático, e os personaxes que lembran a outras das súas obras, como os irmáns (en alusión a Land Rover).
Así, preséntanos unha historia sobre a vida e a alma e un home que “termina fóra de si” e descende para lograr unha “resurrección”. “Unha novela que nos fai reflexionar sobre a vida que levamos”, sinalou. Nesta liña, o profesor Alberto Sacido aplaudiu esta historia “de crise e tamén de rexurdimento” na que un home “tenta escapar dun destino” dirixido pola relación co seu pai e a súa contorna, na que o autor “busca atopar o seu lugar”.
Manuel Bragado destacou, pola súa banda, que a obra “ten moito de refundación” tras 30 anos da publicación de Land Rover, incidindo na importancia de Suso de Toro como un dos autores referenciales da narrativa galega “das últimas tres décadas”. “Unha reflexión sobre a posibilidade de refundar a propia vida tras saldar contas co pasado”.
Ubaldo Rueda, director do IES Rosalía, agradeceu o papel do escritor como profesor neste centro antes de xubilarse, onde foi un “excelente” docente e “un entrañable compañeiro” que se esforzou en crear “un ambiente educativo”.”