Entrevista a Ánxeles Penas, en Galicia Hoxe:
“Galicia Hoxe (GH): Que tal te levas coa narrativa e co ensaio?
Ánxeles Penas (AP): Co ensaio lévome moi ben e, de feito, teño publicados moitos ensaios, en torno á arte e literatura en actas de congresos, prensa, revistas, catálogos…, ademais, recentemente, fixen un libro sobre o pintor Alfonso Abelenda para a Deputación da Coruña e outro, con Eva Veiga, sobre Alfonso Costa. En canto á narrativa teño algúns inéditos que, quizais algún día vexan a luz , pero, como hoxe se publican tantas cousas banais, non quero caer no mesmo defecto.
(…)
(GH): De todos os libros que levas escrito, e non son poucos, de cal estás máis satisfeita?
(AP): De O santuario intocable, quizais, porque me parece que é o máis luminoso, e o que mellor toca as técolas do enigma, pero, en realidade non estou completamente segura disto. O meu primeiro libro Con los pies en la frontera xa fala tamén dese abeiramento do descoñecido e teño algún inédito, como A vara do zahorí, que volve á teima da arela de saber. Algúns estudosos da miña poesía, como Luz María Jiménez Faro, Directora de Editorial Torremozas, decántanse por Ya soy para tu muerte e, dende logo, o mellor libro é o que máis emociona o lector.”