Entrevista con Antón Cortizas en Diario de Ferrol, desde Xerais:
“- Diario de Ferrol (DF): Vaia tropa!, é un proxecto recente?
– Antón Cortizas (AC): Este libro leva feito dez ou once anos pero non sei que fado ocorreu que quedou así, sen editar, foi un traspapeleo destes que se dá. Ultimamente, pegueille un repaso. (…)
– DF: Hai déficit de poesía para os nenos?
– AC: O déficit vén dado polo que se edita e polo que non se edita, nada máis. O que sobra é poesía, e teatro e narrativa. Se hai oportunidade de editar e a xente le, a capacidade creativa de calquera lugar do mundo desenvólvese. Foi o que nos pasou a nós. En canto á lingua, tenta lograr o estatus que merece e que lle corresponde por natureza, empeza a desenvolverse a literatura e outras cousas máis. A lingua é unha riqueza que non podemos negar ninguén, crea postos de traballo, permite exportar os autores, tradúcense os libros.., en tódolos aspectos é unha riqueza a nosa lingua, é unha pena que a xente non o comprenda así e a destrúa. Pero, como dicía, se hai a oportunidade de editar a xente escribe. En poesía, o problema é que se vende menos, non sei cal é a razón pero a xente le máis narrativa. Ó ser máis difícil editar, pois hai menos. Co teatro pasa outro tanto, aínda hai menos. Pero cando hai concursos literarios de teatro preséntase xente. 0 que pasa é que logo, ó mellor, dese certame edítase unha obra, dúas ou ningunha. Ó mellor é iso da oferta e da demanda.
– DF: Porén, a poesía semella moi axeitada para lerlles ós henos ou para que canten e lean contigo.
– AC: Ós nenos gústalles a poesía, e son moi capaces de comprender as metáforas e os ritmos. A poesía é ritmo sobre todo e iso entra moi ben para a lectura, a lectura con ritmo é preciosa. (…)”.