Entrevista a Miguel Anxo Fernán-Vello en Sermos Galiza:
“Máis de trescentos títulos de poesía e cincocentos en xeral completan o fondo de Espiral Maior que comezou a súa andaina editorial hai agora vinte anos. Nacía cunha sorpresa literaria, a estrea poética da narradora e ensaísta María Xosé Queizán con Metáfora da metáfora. “Non foi un inicio accidental, marcaba o arrinque dunha editorial no que as voces de mulleres terían protagonismo. Nace no contexto de reivindicar voces poéticas” apunta Fernán Vello. O Eu tamén navegar de Xohana Torres viría pouco despois, na publicación do seu libro Tempo de ría. “No momento no que moitas coleccións poéticas desaparecían, Espiral cría unha rede de poetas novos que coinciden con outros consagrados con nomes como Avilés de Taramancos ou Manuel María” sinala. Diante do seu propio catálogo, o poeta e editor considera que a poesía é un “dos tesouros estéticos que Galiza lle pode ofrecer ao mundo, dun valor inmenso”. Xunto ás obras completas de figuras como Avilés de Taramancos ou Manuel María, o selo deu á luz as obras reunidas dun feixe de autores nos que se incluían nomes da xeración dos oitenta como Xosé María Álvarez Cáccamo, Vítor Vaqueiro, Xavier Seoane ou Manuel Rivas. A editora cumpre as súas dúas décadas de existencia nun momento no que, ao seu ver, “o poder político está a desenvolver un programa de demolición da expresión cultural galega que ten base no idioma, sexa creación literaria, audiovisual ou teatral”. Toma o concepto de Clastres para falar de “programa de etnocidio dunha realidade cultural cunha actitude bárbara. Estamos diante de sociópatas. Pódese esmagar a poesía sen sentimento do cadáver que se deixa”. A gravidade dos feitos recomendarían, segundo Fernán Vello, unha denuncia diante da Unesco xa que “é o propio poder que emana do Estatuto o que actúa en contra do idioma e a cultura, unha contradición difícil de explicar”. “Os recortes non baixan do 50% o que supón que unha boa parte das novidades editoriais non van estar ao dispor da lectura pública” o que supón tamén “un mazazo para o sector editorial, fronte ao silencio tamén da Asociación de Editores e a indignación de varias das empresas”. A situación agrávase, para Fernán Vello, na edición de poesía pola baixada de vendas que, segundo ten computado, supón unha caída do 60%.”