Begoña Paz: “Hai literatura que non ole”

Entrevista a Begoña Paz en Galicia Confidencial:
“(…) – Galicia Confidencial (GC): Que botas en falta na literatura galega?
– Begoña Paz (BP): Pois máis sangue, suor e seme. Que se ula. A literatura galega, agás excepcións, é moi aséptica. Non ole, mesmo contando cousas dramáticas. Non ole a nada. (…)
– BP: Hai algo que quero deixar moi clariño sobre a “literatura de mulleres” ou “feminina”, sobre esa teima en crear caixóns. Somos persoas, basicamente. Eu non penso no meu sexo cando escribo. Póñome na pel de homes e mulleres. Un home ponse na pel dunha muller e non fai literatura feminina. Se eu o fago, si. é unha etiqueta que lle interesa a moitos editores, porque pensan que hai un mercado aí, pero realmente nos exclúe. Ti te achegarías a un libro con esa literatura?. Eu non quero vender, eu quero que me lean, e quero que me lean homes e mulleres. (…)
– GC: Na literatura galega fíxose un grandísimo esforzo por chegar aos cativos que comezan a ler, e así ata os dez-doce anos. Que pasa entre os trece e os trinta anos na literatura galega hoxe?
– BP: Con trece anos un/unha xa é lector adulto. O que dicía antes, hai que entrar por cousas atractivas. Outra cousa é o mundo do cómic, da que me declaro grande admiradora. Marvel non existe en galego. O Watchmen non está en galego. Non sei se eses superherois son hoxe antiguallas…
– GC: “Antigualla” é o Tintín, que si que está en galego… Watchmen leva desde 2007 traducido ao catalán…
– BP: Non o soporto. Diario dunha adolescente, obra que non recomendaría nun Instituto, é tremenda e non está en galego. Fun Home non está en galego. Ambas as dúas falan de mocidades problemáticas. Hai desconcerto, sexo, dor… Ollo, si metería Diario dunha adolescente nunhas aulas de Educación Afectivo-sexual. (…)”