Entrevista a Yolanda Castaño en Galicia Hoxe sobre Farruco Sesto:
“- Galicia Hoxe: O máis complexo foi dar con esta obra tan dispersa, xa que a maioría dos seus libros saíron en Venezuela e chegaron a Galicia de xeito clandestino en plena ditadura, non?
– Yolanda Castaño: Iso é ao que non tiñamos acceso as xeracións máis mozas. Porque iso está un pouco perdido. Hai xente que conserva na súa casa edicións non venais. Farruco emigrou a Venezuela con 18 anos para facer alí os seus estudos de Arquitectura e deseguido entrou en contacto cos intelectuais galeguistas que vivían alí, como foi o caso de Celso Emilio Ferreiro. El sempre cultivou a súa conciencia galeguista, sempre se mantivo en contacto coa cultura galega e tamén cultivou unha literatura feita en galega. Escribiu os seus primeiros poemarios de mocidade que tirou do prelo dun xeito autoxestionado. El lembra que o propio Celso Emilio lle axudou a accionar a multicopista. Facíanse edicións non venais, moi limitadas aos amigos e distribuíanse aquí, por correo postal a destinatarios moi concretos. Aínda poida que haxa xente que conserve algún exemplar pero de acceso moi restrinxido. Houbo un libro que se perdeu a medias e do que só se conservan algúns textos na antoloxía Os novísimos da poesía galega de María Victoria Moreno. Houbo que aplicarlle tamén un proceso de corrección e actualización lingüística imperiosa. Aproveitando a ocasión, aínda que para moitos é un autor seguido e admirado, a pesar da distancia, tamén para moitos mozos e mozas é un descoñecido. Por iso fixemos un pequeno estudo introdutorio sobre o autor. Méndez Ferrín, amigo persoal do propio Farruco e compañeiro en moitos avatares, fixo o limiar. Tamén lle engadimos un glosario para facilitar a lectura.”