Entrevista a Estaleiro Editora en Dioivo:
“(…) – Dioivo (D): Como presentarías Estaleiro aos que non a coñezan?
– Estaleiro (E): Estaleiro é unha iniciativa de edición independente que procura editar dentro do sistema literario galego, empregando a norma que escolla cada autor. Procuramos así dar voz a quen normalmente non podería publicar nas vías tradicionais.
– D: Cal é a vosa dinámica de funcionamento?
– E: Temos uns estatutos que nos definen como organismo asembleario. Unha vez ao ano facemos unha escolma dos libros que queremos publicar para esa tempada. Dependendo das forzas na organización e da calidade da obra, tentamos publicar o que poidamos. Logo a corrección, maquetación e todo o traballo faino xente de Estaleiro. Votamos para cada libro e dependendo da vontade xeral, editamos os que poidamos. (…)
– D: Publicades traduccións como Cartas do cárcere, de Antonio Gramsci. Son necesarias máis traduccións ou considerades saturada a oferta neste terreo?
– E: É cuestión de buscar a necesidade. Depende da permanencia da traducción tanto no eido español ou no portugués. No caso das Cartas, Laiovento saiu cunha versión das outras cartas. As que publicamos nós eran unha escolma que ao non seren publicadas por outros, decidimos darlles saída nós. Creo desde o punto de vista literario, que a traducción é moi necesaria. Isto fai que o galego asuma retos lingüísticos e dálle unha vitalidade nova. Cos textos teóricos, non sei se ten esa función tan vitalista como na ficción. Vexo ben as traducións e logo hai que ver se pode funcionar economicamente. (…)”