Entrevista a Pilar García Negro en El Progreso:
“(…) – El Progreso (EP): ¿A quen admira?
– Pilar García Negro (PGN): A todas as mulleres que loitaron por séreno dignamente e sen submisións. A persoas que colocan o traballo, a honestidade e o amor a Galiza por riba de calquer interese biográfico. (…)
– EP: ¿Que libro ten na mesiña?
– PGN: Chile a la vista, de Blanco Amor. Como libros de cabeceira: Rosalía de Castro e Castelao.
– EP: No seu momento foi expedientada por dar as súas clases en galego, ¿sentíase como unha vítima ou como unha heroína?
– PGN: Para maior (aparente) paradoxo, fun expedientada ao abeiro dun decreto derivado da Lei de Normalización Lingüística (1983), sinal ‘histórico’ de como e para que se utilizaban as leis de teórica protección á lingua galega. Non me sentín vítima nen heroína, pois fun acompañada por centos de compañeiros que defenderon a normalidade do que eu facía: considerar o galego unha lingua, apta, por tanto, para calquer cometido cultural.”