Entrevista a Eli Ríos en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): Como recibiu a nova?
– Eli Ríos (ER): Hoxe é moi difícil publicar. A cantidade económica do premio é importante, pero saber que ese libro podería saír nunha editorial como Xerais foi o que me levou a presentarme. Que no xurado houbese poetas, como Miro Villar ou Serxio Iglesias, tamén me animou. Cando mo dixeron non o podía crer. Pode soar tópico, pero este é un texto complicado, escrito cunha prosa poética, uns versos moi longos, e enriba di cousas que van contra a mesma poesía: temos que reformularnos, refundarnos. Pretendía que fose unha bomba, que estoupase e nos fixese pensar en que estamos facendo mal para que a poesía non chegue.
– LVG: Que diría que é Culpable, cal é o fío condutor, se o hai?
– ER: O fío condutor é aquela persoa que quere matar os eus líricos. Supón matar toda esa requinta e parafernalia que hai na poesía. Para iso, o que se fai é traballar con frases do día a día, é dicir, a poesía tamén está no cotián. Ten, ademais, unha cousa fundamental que falta na poesía: o humor. Este é un texto para botarte unhas risas ao mesmo tempo que, dende o humor, pensas que podemos cambiar. (…)
– LVG: Que é para vostede a poesía?
– ER: A poesía é unha óptica. É unha lente, é un telescopio polo que ver e interpretar o mundo.
– LVG: Que saúde ten hoxe o mundo literario e editorial?
– ER: O mundo literario, editorial e da escrita ten unha saúde fantástica. ¡Para algo somos galegas! Ten unha vizosidade incrible, hai moita xente facendo cousas interesantísimas, hai unha vida cultural enorme. O problema non é a cultura galega ou o sistema cultural galego. O problema é que temos un goberno que non aposta por nós, que non temos proxección cara o exterior, o problema é a perda de falantes e iso lévanos outra vez ao goberno… Temos unhas políticas que están intentando destruírnos día a día. Non pode ser que unha editorial para publicar teña uns custos tan altos, un IVE tan alto, porque iso repercútenos a nós. Están afogando aos editores. (…)”