José María Durán Medraño: “Ciencia e tecnoloxía están determinadas por filosofías que modelan os seus obxectivos”

EntrevistaJosé María Durán Medraño a José María Durán en BiosBardia:
“José María Durán Medraño (Vigo, 1971) é doutor en Historia da Arte e profesor de Historia da Cultura Europea na Universidade Hanns Eisler de Berlín (Alemaña). Da natureza de escritores, artistas e vermes. Ensaio sobre o pracer do traballo nun diálogo con Karl Marx (editado por Galaxia) obtivo o Premio Ramón Piñeiro de Ensaio 2013. Nesta entrevista reflexiona sobre o papel social do traballo artístico, a actualidade dos postulados marxistas, como actualizar conceptos tales como loita de clases e a maneira na que a cultura se converte en mercadoría.
– BiosBardia (B): En Da natureza de escritores, artistas e vermes vostede fai un percorrido pola teoría marxista sobre o traballo artístico.
– Xosé María Durán Medraño (XMDM): Eu non fago un percorrido pola teoría marxista do traballo artístico; realizo unha reflexión, quero pensar, marxista acerca do traballo, na que o traballo da arte xoga un papel relevante. No libro confronto dúas formas de traballar: a artística, basicamente desde o punto de vista das suas arelas de emancipación do xénero humano; e o traballo como o coñecemos comunmente e que fora obxecto da análise de Marx na crítica da economía política. O libro, dalgunha maneira, tenta pensar como é posíbel superar a dicotomía entre estas dúas formas de traballar. (…)
– B: No caso galego, é claro que non existe un mercado de expresión cultural baseado na lingua galega. Como definiría este sistema: espazo de resistencia, disfunción marxinal no modelo…? Existe algún programa político (planificación) factible para previr a desaparición da cultura galega a medio prazo?
– XMDM: Aquí tamén hai uns intereses concretos, aqueles do poder colonial que fai grandes esforzos por consolidar o seu dominio non só no plano político-económico senón tamén no simbólico. Velaí o modelo disfuncional. As agresións son continuas. Porén, tamén hai unha responsabilidade de parte das e dos intelectuais galegos a respecto do modelo para a cultura galega que se escolleu e impuxo a partir dos anos 60 do século pasado. (…)”