Desde Nós Diario:
“O pazo de San Roque, en Compostela, acolleu a presentación de Vinte poemas de amor e unha canción desesperada, o poemario de Pablo Neruda que vén de editar Medulia Editorial, nunha coidada tradución realizada polos profesores Amancio Liñares e María Rey.
Trátase da primeira vez que este clásico da poesía se verte ao galego e conta co apoio da Secretaría Xeral de Política Lingüística da Xunta.
Nós Diario quixo conversar con María Rey sobre este traballo para contar que aos dous tradutores “esta obra emblemática nos gustaba e nos parecía que tiña peso suficiente, e ese carácter universal, que a converte en digna de estar tamén en galego”.
Compañeiros desde os anos de instituto e amigos, “a idea primixenia” foi de Amancio Liñares, pois a María Rey “a poesía de primeiras dábame medo, mais coidamos que entre os dous poderiamos contrastar achegas e aproveitamos o confinamento para facelo”, explica.
Un traballo no que “quixemos traducir tentando ser o máis fieis posíbel ao que cada poema dicía e transmitía, tratando de conservar a rima, o verso alexandrino, o ritmo…”, explica Rey.
“A dificultade que teñen este tipo de textos coido que está moi ben expresada nunha cita e Umberto Eco”, que a parella incluíu neste Vinte poemas de amor e unha canción desesperada e que di que “nas traducións hai que entender que non se expresa o mesmo senón case o mesmo, a elasticidade dese ‘case’ é fundamental” porque, di Eco, “só quen traduce con mestría sabe como se pode explicar nunha tradución esa elasticidade”.
Para María Rey, se algún libro amosa de modo que todas entendamos “as situacións propias do amor” é este que vén de traer ao galego. Unha experiencia que os tradutores “defensores do idioma e comprometidos” non descartan repetir no futuro.”