A Coruña: presentación de O Soldadiño de Chumbo

O sábado 12 de febreiro ás 12:00 h., no CGAI (Rúa Durán Loriga, baixo) da Coruña, preséntase o clásico de Hans Christian Andersen, O Soldadiño de Chumbo, publicado por Galaxia, e que vén acompañado do DVD coa película producida por Continental, do que tamén se preparou unha unha aplicación para iPad. No acto intervirán Tomás Conde e Virginia Curiá, directores da película, e o editor do libro, Francisco Castro. Visionarase a película e os asistentes poderán experimentar coa aplicación do conto para iPad.

Laiovento: “Se aguantamos 20 anos, seguiremos”

Longa reportaxe sobre Laiovento en Galicia Hoxe:
“(…) O director de Laiovento [Francisco Pillado] insiste, por outra banda, en desbotar o tópico do mundo editorial galego como un sector subvencionado por cartos públicos. “O que fai a Xunta é mercar libros para dotar o sistema de bibliotecas galego. Vendémoslles libros, cun desconto importante. Niso consiste a axuda, non hai subvencións”, remarca.
Respecto disto, Suso Couceiro opina que o papel da Xunta debería ser, máis ben, “crear as condicións para que as empresas puidesen funcionar sen axudas. Favorecer, por exemplo, a comercialización dos libros, promocionar os libros. Se as editoras venden directamente nas bibliotecas e nos centros de ensino, nin os profesores nin os alumnos van ás librarías. Hai 20 anos era moito máis limitado o campo das editoras. E eu creo que as editoras aínda deben aumentar moito: ten que haber máis, e máis grandes, e teñen que publicar máis. Eu hai moito que digo que me gustaría que houbese tantas librarías como tabernas, en vez de ir pechando editoras e librarías”, comentou.
Para Pillado, a promoción do libro é tamén unha das eivas que aínda se manteñen. “Tería que haber festas da cultura galega que chegasen a todos os recantos do país. Festas que levasen o libro, a música, o teatro, a todos lados. E non só un Día das Letras Galegas. Moitos libreiros non contrubúen, tampouco, a visibilizar o libro galego, pois non poñen os libros galegos nos escaparates. Non é o caso de Suso, claro, unha das persoas que máis saben de libro galego, e que nos presta o seu almacén para os nosos libros, o seu local para o que precisemos…”, subliñou. (…)”

Vigo: conferencia de Emilio Sdun sobre Experiencias dun editor de arte

O mércores 2 de febreiro, a partir das 19:00 h., no Verbum Casa das Palabras (Avenida de Samil, 17) de Vigo, e con entrada gratuíta ata completar aforo, terá lugar a conferencia de Emilio Sdun sobre Experiencias dun editor de arte, onde contará a súa experiencia como editor de arte desde 1984, coñecendo máis en profundidade o proceso de creación de libros singulares e edicións de luxo.

Francisco Pillado: “A Feijóo Galicia interésalle como lugar de devastación, só pretende facer méritos”

Entrevista a Francisco Pillado no Xornal:
“- Xornal (X): Para darlles acubillo ás heterografías do galego e para que máis se bota Laiovento a editar libros nos anos noventa?
– Francisco Pillado (FP): Fundamentalmente por iso. Unha vez, na revista do Facho, fixemos un número dedicado a Armando Cotarelo, para que lle dedicasen o Día das Letras. Pedímoslle un traballo a Carvalho Calero e escribiuno na súa normativa. Logo fomos á Xunta pedir unha subvención: todo ía ben até que o que tiña que asinar soubo que tamén colaboraba o profesor. De alí a un tempo cruceime por Compostela con Ramón Piñeiro e díxenllo. Expliqueille que me parecía un esperpento que, logo de corenta anos de ditadura, chegasemos á democracia e Calero estivese censurado. Sabe o que me contestou? “É que vós queredes un código de circulación que diga que todo o mundo ten que circular pola dereita agás Carvalho Calero”. Non era iso, como se demostrou. Cando se acadou unha normativa de consenso, acatámola.
– X: De publicar a Badiou e a Bourdieu en galego a loitar polo evidente: a normalización lingüística. Non é algo amargo?
– FP: Nós publicabamos ensaio porque era necesario publicar ensaio. O nome da editorial obríganos: Laiovento está tirado de Vento nouturnio, unha obra dramática de Otero Pedrayo. Non tiña sentido crear unha editorial para reproducir os esquemas que xa existían en Galicia. Como dicía Jacinto Benavente, “bienaventurados mis imitadores porque de ellos serán mis defectos”. Publicando ensaio demostrabamos que o galego era unha lingua válida para calquera uso. A primeira tradución de Zizek no estado español foi nosa, e non nos custou nada. Chomsky, Bourdieu e Badiou tamén renunciaron aos seus dereitos de autor para que os publicase Laiovento. (…)
– X: Que lle parece a achega de Henrique Monteagudo á renovación do discurso galeguizador, o “bilingüismo restitutivo“?
– FP: Non son partidario de abrir guerras civís entre nós. O IGEA ese que preside Anxo Quintana non me parece serio. O seu paso pola Xunta foi nefasto, permitiu entre outras cousas que outra ignota, Ánxela Bugallo, fose conselleira de Cultura. Non quero entrar nesa polémica, os puntos sobre os is xa os puxo Pilar García Negro en Xornal. Esta mala conciencia dos galego falantes, isto de que se cadra nos pasamos, non a teñen os castelán falantes. É puro masoquismo.”