Día Lugrís, 17 de decembro

“A Urbano LugrisCoruña e Vigo son a mesma cidade. Así nolo di co seu talento a pintura de Urbano Lugrís. Dous pontóns de amarre no mesmo océano. Para significar unha vez máis esta revelación, o vindeiro sábado 17 de decembro celebrarase –simultaneamente- en Vigo e na Coruña a Acción Urbano. Xornada cívico-bohemia, en honra do gran mestre. O Orzán, o Berbés e un único manifesto en botella polos camiños do mar a prol da creatividade e da arte galega. Sábado 17 de decembro. Percalinópolys e Xouba City (isto é A Coruña e Vigo na terminoloxía do pintor) unidas outra vez pola vida, pola bohemia, polo talento abisal de Urbano Lugrís, profeta do atlantismo. O fato de enxarmantes da Coruña autedonimámonos IN NAVE CIVITAS (por suposto ti es membro de honra). Imaxinamos un acto en catro tempos:
1. Ás 20:00 horas: Obradoiro submarino. Xuntanza no palco da música de Méndez Núñez para decorar paraugas con debuxos de peixes. Así, se chove, facemos da necesidade virtude. Saída da manifestación atlántica presidida, con toda pompa e esplendor, polo son dos gaiteiros Os Vicentes de Elviña.
2. Camarote Lugrís. Intervención pictórica rápida na rúa Mantelería, diante do recanto que ocupaba o estudo de Lugrís.
3. Balada do Porto de Os. Estrea no Borrazás (Rúa Orzán, 165), café moi querido por Lugrís, dunha rapsodia inspirada no poema do mesmo nome, composta por Marcos Aboal e Lourenzo Castro.
4. Na Coiraza do Orzán, lectura e lanzamento -en botella- do manifesto, dirección ribeira do Berbés.” Texto de Xurxo Souto.

“Vento feliz o que de Norte a Sur enche as velas e move a olívica Nave das Ideas, con mascarón o símbolo de Venus, e tras si o ronsel labiríntico camiño desta nosa Ítaca negada. Atinado todo. Voltará Xerión.
Nesta Atlántida lugrisiana encantada (Hic habitat felicitas) que devolvedes, busco agora tabernas de poesía e Terra, ergo a cunca de louza como un Grial de Arturo e brindar por vós, por Nós polo Trasmundo estixio, eterno navegar o noso. Sempre torques áureo: do cabo do principio ó cabo do fin, busca da unión, da cosmogonía circular. Reclamaremos bardos e druidas, Pondal, Manuel Antonio, Cebreiro, Laxeiro, Seoane, Ramón de Trasalba, Manuel de Outeiro… Lugrís, memoria feita luz, estrelas no ceo do noso Oriente.
E mentres, neste mencer limpo pola Marola escoitaremos unha alborada senlleira de Emilio Corral. Aturuxo cravado no Ceo e no Mar.” Texto de Felipe-Senén.