Entrevista de Marta Río a Abraham Pérez en El Progreso:
“(…) Na presentación, o lucense estivo acompañado de Xerardo Quintiá, con quen mantivo unha conversa sobre a obra. “El tamén ten un libro de relatos de fai anos que pasou bastante desapercibido. Temos moita afinidade literaria”, relatou.
Os relatos que se plasman no libro son “tecnicamente distintos” pero “sinxelos” de ler. “Todos teñen diferentes capas de complexidade”, explicou o autor. “O lector, en base á súa experiencia e ao seu contexto, quedará con algo distinto”, relatou.
As inquietudes do autor atravesan toda a súa obra, desde os seus poemarios até algún ensaio. “Hai diferentes formas de comprender o mundo e a miñá é a literatura”, explicou. “As miñas preocupacións están detrás de todo o que fago”, engadiu. (…)”
Arquivos da etiqueta: Marta Río
Marco García Vaquero: “Empecei a escribir as historias que me contaran”
Entrevista de Marta Río a Marco García Vaquero en El Progreso:
“(…) – El Progreso (EP): Na dedicatoria do seu libro afirma a todos os ulloáns “vivan onde vivan”. Esta obra chega tamén a quen non é da Ulloa?
– Marco García Vaquero (MGV): Eu creo que todo o mundo pode relacionarse con esa idea. Na comarca do Ulla sentímonos moi conectados ao río e a este sentimento. Aquí en Galicia sempre terás un monte, unha montaña, outro río; algo ao que te sentes moi conectado. Case todos os temas que se tratan pódense relacionar, fala dun sentimento de pertenza á natureza.
– EP: Galicia é unha terra chea de historias. Algunha da súa infancia que lembre con especial cariño?
– MGV: Unha das veces que crucei polo río había uns nenos xogando como o faciamos nós, subíanse á varanda e saltaban á auga. A nai dun dos nenos chamoulle a atención, “baixa de alí, que vas levar”, como nos dicían a nós. Resulta que esa nai era amiga miña, e ségueo sendo, dicindo o mesmo que nos dicían de pequenos. Fíxome gracia a transgresión de xeracións, dunha á outra no mesmo lugar.
– EP: Que lle leva a escribir un libro tan conectado á terra tras máis de dez anos vivindo lonxe?
– MGV: Cada vez que volto, sorpréndeme a cantidade de tempo que pasamos ao lado do río, a cantidade de historias, celebracións e andainas que facemos. Dunha desas naceu todo. Empecei a escribir as historias que me contaran, que aínda non sei se son verdade ou non. Intentei reflexionar sobre por que o río é tan importante para nós, para a comarca e para os ulloáns. (…)”
