Entrevista a Inma López Silva en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): ¿Por que decidiu reunir estes relatos nun só volume [Tinta]?
– Inma López Silva (ILS): O motivo inicial foi que as historias estaban moi dispersas, quería xuntalas e salvalas desa especie de dispersión. Pero unha vez que fun traballando nelas, dinme conta que tamén había certo motivo de evolución.
– LVG: ¿Non existe ningunha relación que vincule as historias?
– ILS: A priori son historias non relacionadas entre si, pero que teñen algúns puntos de concomitancia. Por exemplo, os temas que reaparecen constantemente. A comedia delirante, os relatos de amor, a memoria dende a distancia, a memoria histórica… sempre mesturada coa idea do amor e coa idea de morte que tanto nos gusta aos escritores.
– LVG: ¿Cal é o seu favorito?
– ILS: Quizás o último, Caso Torneiro, porque o escribín cando estaba xa un pouco farta do académico. Foi un relato a modo de informe académico con notas a pé de páxina. Rinme moito con ese relato a primeira vez que lin o libro.
– LVG: ¿Algunha sorpresa?
– ILS: Si. Hai moito protagonismo feminino, e tamén sobre a memoria. Ademais, moitos son raíz dalgunhas novelas miñas, como un relato referente a María Casares que me inspiraría en Memoria de cidades sen luz.”