Entrevista
de Montse Dopico a Roque Cameselle en Magazine Cultural Galego:
“Bieito Dubidoso é un neno que é quen de deixar a todo o mundo abraiado cos seus trucos de maxia. Mais as súas habilidades non lle gustan nada ao bispo de Tui, que exerce a tiranía sobre os veciños aproveitando a súa superstición. O pai de Bieito é un comerciante de éxito que tenta lidar como pode coa Igrexa, mais que só recoñece, no fondo, o poder civil. Porque as cousas están a mudar naquel Reino Medieval de Galiza. Disto fala o primeiro dos filmes que proxectará o festival de Cans este ano, O pequeno mago, de Roque Cameselle. Falamos co director desta película, e cos responsables de tres curtas de animación que tamén van poderse ver en Cans, Elizabeth Rodríguez, Iván Fernández e Bruno Martínez.
– Montse Dopico (MD): Primeiro veu o libro e logo a adaptación para cinema. Como foi ese proceso de adaptación? Animouvos a facer a película a boa acollida do libro?
– Roque Cameselle (RC): En realidade, o primeiro foi un guión que se converteu en novela. Despois da novela, fixen un novo guión adaptando a mesma historia aos debuxos animados. O problema principal era unha escena de Sara Homedouro que para os nenos considerábase non procedente. Acaba de saír unha edición especial do libro, que editou Xerais, que inclúe o DVD coa película en galego.
– MD: Querías contar unha historia do esplendor do Reino Medieval de Galicia, afastándote dos tópicos da imaxe dun país escuro, triste… E escolliches Tui. Por que?
– RC: Tratándose de describir unha cidade galega no medievo que puidera representar toda a historia de Galicia naquel tempo escollín Tui pola súa condición de raiana con Portugal e porque en pequena escala reproduciuse todos os avatares daquel reino. (…)
– MD: Yolanda Castaño fai a narración, nas voces hai actores ben coñecidos… Queres salientar algo dese equipo artístico e do técnico?
– RC: Na película, como en todas las de animación tradicional, participaron un monte de persoas, máis de trescentas. Destacar entre eles a xente máis salientable é un labor que se me fai imposible. O Pequeno Mago é ante todo unha obra colectiva.”
Arquivo da categoría: Cinema
Comezou a rodaxe de Crac, de Lázaro Louzao, baseada na obra homónima de Gonzalo Hermo
Comezou
esta semana a en Bilboarte a rodaxe de Crac, dirixida por Lázaro Louzao, unha peza de experimentación video-poética baseada na obra poética co mesmo nome de Gonzalo Hermo. As relacións afectivas, o propio eu, a identidade, o lugar que ocupamos, a relación-confrontación entre corpo e espazo plásmanse nunha peza onde a danza, a performance e a poesía constrúen o diálogo.
O Parlamento apoia a homenaxe institucional a Blanco Amor
Desde
Sermos Galiza:
“A iniciativa, aprobada por unanimidade no Parlamento, reclama á Xunta que organice ao longo do ano actividades para difundir a obra e a figura de Eduardo Blanco Amor, co gallo do 35 aniversario do seu pasamento. A elaboración de material audiovisual, a organización de congresos e o apoio a investigación sobre a súa biografía e a súa obra son algunhas das propostas que se contemplan na iniciativa arredor dun autor do que se está a levar ao cinema a obra A Esmorga dirixida por Ignacio Vilar que está xa en proceso de montaxe.
Recolle ademais a proposición a recomendación da difusión da súa obra e a súa traxectoria a través dos medios públicos e en colaboración co movemento asociativo e as distintas institucións buscando a implicación máxima na conmemoración. Por parte do PP defendeuse A Esmorga como a mellor novela escrita en galego e os grupos da oposición reclamaron que a proposta que se traslade ao goberno sexa concreta e non deturpe o perfil de Blanco Amor como provocador e irreverente.”
Betanzos: II Obradoiro de Guión Os primeiros pasos cara ao Goya, por Ángel de la Cruz
Vilanova da Cerveira: Celso Emilio Ferreiro. Poesia, música, cinema
A Coruña: presentación do filme Carga de dignidade
Pontevedra: actos literarios destacados do Culturgal 2013 para o domingo 1 de decembro
A 
Feira das Industrias Culturais, Culturgal 2013, finaliza o domingo 1 de decembro no Pazo da Cultura de Pontevedra, con horarios de 11:00 a 20:00 h. Deixamos aquí o programa: Culturgal 2013, dentro dos que destacamos os seguintes actos literarios para este día:
Domingo, 1 de decembro
– 12:00 h. Presentación do libro A nosa botica, de Miguel Mosquera (Edicións do Cumio).
– 12:30 h. Conversa sobre Xosé María Díaz Castro. Alfonso Blanco, Armando Requeixo e Óscar Sánchez conversan coa xornalista Montse Dopico.
– 12:30 h. Presentación do proxecto cinematográfico A Esmorga, de Eduardo Blanco Amor, presentado polo seu director Ignacio Vilar.
– 13:30 h. Presentación do libro Apocalipse zombie, de Manel Loureiro (Urco Editora).
– 16:30 h. Presentación do libro Como ser reintegracionista sen que a familia saiba, de Eduardo Sanches Maragoto (Edicións do Cumio).
– 16:30 h. Presentación escénica e audiovisual de As carriolas do mencer, de Rafael Fernández Lorenzo e Ramón Trigo (Ir Indo).
– 17:00 h. Presentación de Divina de la muerte. Asasinato no centro comercial, de Jorge Emilio Bóveda (Enxebrebooks).
– 17:00 h. Presentación de Baixo a lona preta. Xornal de viaxe dun brigadista na Bahia do MST (Estaleiro Editora), co seu autor, Xosé García Rodríguez, e Estefanía Elexpuru Boullosa, do proxecto Xanela aberta ao sur.
– 17:00 h. Presentación e sesión de contacontos de Paula Carballeira, arredor dos seus títulos Chímpate Pepa!, Paolo e o misterio da Cerdeira e Os lunares de Lola.
– 17:30 h. Acto festivo de entrega do Premio do Público Culturgal 2013.
– 18:00 h. Presentación e concerto Cartas que veñen e van, de Mamá Cabra (Galaxia), con Susa Herrera e Gloria Roel.
– 18:30 h. Showcase de Najla Shami co seu novo libro-disco Na lingua que eu falo (Galaxia).
– 19:00 h. Conversa con Anselmo López Carreira ao redor do libro Historia de Galicia (Xerais). Conduce a xornalista Montse Dopico.
– 19:00 h. Presentación de Tambo, de Laura García e Víctor A. Castro (Edicións do Cumio).
– 19:30 h. Presentación do libro Vento e chuvia, de Manuel Gago e Manuel Cráneo (Xerais). Conduce a xornalista Montse Dopico.
Ignacio Vilar: “O idioma é fundamental para transmitir a grandeza de A Esmorga no cine”
Entrevista
de Carme Vidal a Ignacio Vilar en Sermos Galiza:
“Esta semana comezará a rodaxe de A Esmorga, a nova película de Ignacio Vilar. Despois de Pradolongo e Vilamor, Vilar enfróntase ao reto de levar ao cine a novela de Blanco Amor na que experimentará unha “nova maneira de contar”. Rodará na nosa lingua, como as anteriores películas, a única posibilidade que el entende para transmitir a grandeza da novela e para seguir a construír cinema galego. (…)
– Sermos Galiza (SG): Por que esa implicación con A Esmorga?
– Ignacio Vilar (IV): Contan varios factores. É unha grande novela da literatura universal e os precedentes de Pradolongo e Vilamor tamén axudan. Pradolongo leva xa máis de 450.000 espectadores e iso tamén contribúe. Dicir que é unha novela clásica significa que está fora do tempo mais tamén que está vixente no presente. O que trata A Esmorga segue sendo actual. Son tres personaxes que non logran realizarse como persoas porque as condicións políticas, sociais e ambientais non os axudan. Tamén acontece na sociedade actual. (…)
– SG: Definiu o seu como “cinema galego” por estar rodado na nosa lingua.
– IV: Esta nova película será tamén cinema galego, puro e duro. O que define o cine galego é, fundamentalmente, a lingua.
– SG: Nas anteriores películas experimentou unha nova maneira de distribución, percorrendo o país cunha caravana. Seguirá nesa liña con A Esmorga?
– IV: Seguirei. Os cines están en mans das multinacionais e para o cine galego a distribución é moi complexa, é moi difícil que chegue ás salas comerciais. Se non optas por unha distribución deste tipo a película non chegará aos espectadores. A fórmula que realizamos con Pradolongo e Vilamor foi un éxito porque a xente respondeu e conseguimos difundir a nosa cultura e a nosa lingua.”
Ignacio Vilar e Galaxia levan ao cine A Esmorga de Blanco Amor
Desde
Galaxia:
“O director de cine, Ignacio Vilar, e a Editorial Galaxia traballan para levar á pantalla cinematográfica a emblemática obra do escritor galego Eduardo Blanco Amor, A Esmorga, unha das obras máis vendidas e representativas da historia da literatura galega.
A rodaxe comezará este mesmo mes de novembro de 2013, e prolongarase ata finais de marzo, co apoio do Concello de Ourense, a Xunta de Galicia, a través de Agadic, e a Deputación Provincial.
Nun acto que contou coa presenza do alcalde de Ourense, Agustín Fernández, o presidente da Deputación, Manuel Baltar, o conselleiro de Educación, Jesús Vázquez, e o director xeral de Galaxia, Víctor F. Freixanes, o director de cine presentou este novo traballo, inspirado na obra de Blanco Amor, que se rodará en Ourense.
Ignacio Vilar reivindicou a relevancia que tivo a novela A Esmorga, “unha das obras máis grandes da literatura universal” e “patrimonio noso”.
A obra relata a historia de tres personaxes, Cibrán, Milhomes e o Bocas, é unha das máis representativas da literatura galega. Nela, Cibrán o Castizo relata ante o xuíz as vinte e catro horas de borracheira que pasou xunto ao Milhomes e ao Bocas e pola cal crearon certos problemas en Auria, trasposición literaria de Ourense.
Para a súa versión cinematográfica, o director explicou que o obxectivo é captar “a atmosfera da novela”.”
Eva Veiga: “Todas as mulleres somos dalgún xeito exiliadas de nós mesmas, aínda sen traspasarnos”
Entrevista
de Marcos Pérez Pena a Eva Veiga en Praza:
“(…) “Como en todas as familias de Galicia, na miña tamén houbo emigrantes. E experiencias coma esta lévanche a descubrir a túa propia xenenaloxía”. Falamos coa poeta Eva Veiga, protagonista de A cicatriz branca, filme dirixido por Margarita Ledo que retrata a emigración da muller galega na década dos cincuenta. (…)
Este foi o primeiro filme para Eva Veiga, poeta e non actriz, que afirma que, en principio, non ten intención de recuncar: “Non creo, pero nunca se pode dicir desta auga non beberei. Eu non son actriz. Facendo este filme descubrín que a interpretación é un dos oficios máis difíciles do mundo”. “Algo fixera eu, pero na comparable con ter un papel nunha película” -di- “Tiña un pánico terrorífico que ía crecendo a medida que ía traballando no papel. Fun seguindo as instrucións de Margarita, deixeime dirixir”. Veiga confesa que se atreveu a facer o filme, entre outras cousas, “porque o personaxe ten algo que ver comigo. Non como emigrante, senón como suxeito dunha experiencia vital, extrema”.”
