Desde
o Concello de Dodro e no blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Ramón Neto, arousán do ano 1975, é o gañador da XXVII edición do Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón que convoca o Concello de Dodro. Así o decidiu por maioría o xurado, reunido esta mañá na Casa de Cultura, tras valorar “a boa estructuración e a eficaz progresión temática, que bebe de lecturas de tradición xermana como Paul Celan e Hölderlin”
O gañador, que se presentou ao certame cun poemario titulado Zonas de tránsito, reside en Bruselas e ten obra literaria publicada Agora, como gañador do Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón recibirá 2.300 euros e a edición da obra.
Coordinado nesta edición por Xabier Castro Martínez, director do Centro PEN Galicia, o xurado estivo composto por Berta Dávila, Armando Requeixo, Román Raña, Gonzalo Hermo e a concelleira de Cultura, Voluntariado e Asociacionismo de Dodro, Cristina Codesido Fernández que actuou como secretaria sen voto.
Previo ao fallo, os membros do xurado, acompañados polo alcalde de Dodro, Valentín Alfonsín Somoza, Manuel Lorenzo Baleirón, irmán de Eusebio e do poeta Paulino Vázquez, rendiron un tributo poético ademáis dunha ofrenda floral no cemiterio de San Xián de Laíño, onde repousan os restos de Eusebio Lorenzo Baleirón.”
Arquivos da etiqueta: Cristina Codesido
Isaac Xubín gaña o XXIV Premio de Poesía Eusebio Lorenzo Baleirón
“Isaac 
Xubín gañou o XXIV Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón, coa súa obra Con gume de folla húmida. O xurado escolleu esta obra o pasado sábado, 10 de decembro, entre as 35 que concorreron ao certame. Os responsables da selección salientaron a grande cantidade e a calidade xeral de todos os participantes. O gañador levou 2.800 euros e a obra será publicada pola editorial Sotelo Blanco.” Vía Cultura Galega. Reseñado tamén en Certo, e Poesía Galega, onde se recolle a composición do xurado: Valentín Alfonsín Somoza, Rosa Enríquez Noya, Carlos Negro, Román Raña, Luís Valle e Cristina Codesido, quen destacou a “tensión poética mantida ó longo do poemario, permite a fluidez dos versos de xeito natural, cunha mistura da lingua, do tempo e da terra”.
