Polémica sobre o ciclo Galicia, Ceo das Letras en Gaiás

“Pola súa banda, a Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG) –que si participa no ciclo– explicou a Xornal a súa posición ante esta iniciativa do Gaiás. “Nós participamos no ciclo dentro dunha sesión concreta dun escritor en galego”, explica o seu presidente, o poeta Cesáreo Sánchez, que engade que “se fose a AELG quen fixese este ciclo, naturalmente non sería este”. Nese sentido, Cesáreo Sánchez considera que hai un desequilibrio no programa. “É desproporcionada a presenza da literatura castelá, xa que considera que a programación na Cidade da Cultura debe ser maioritaria e estruturalmente galega e que despois se deberían facer ciclos sobre literatura española, irlandesa, catalán”, sentencia Cesáreo Sánchez”. A nova completa pódese consultar aquí: Xornal. Posteriormente recóllense máis críticas desde a Fundación Castelao.

Francisco Pillado: “A Feijóo Galicia interésalle como lugar de devastación, só pretende facer méritos”

Entrevista a Francisco Pillado no Xornal:
“- Xornal (X): Para darlles acubillo ás heterografías do galego e para que máis se bota Laiovento a editar libros nos anos noventa?
– Francisco Pillado (FP): Fundamentalmente por iso. Unha vez, na revista do Facho, fixemos un número dedicado a Armando Cotarelo, para que lle dedicasen o Día das Letras. Pedímoslle un traballo a Carvalho Calero e escribiuno na súa normativa. Logo fomos á Xunta pedir unha subvención: todo ía ben até que o que tiña que asinar soubo que tamén colaboraba o profesor. De alí a un tempo cruceime por Compostela con Ramón Piñeiro e díxenllo. Expliqueille que me parecía un esperpento que, logo de corenta anos de ditadura, chegasemos á democracia e Calero estivese censurado. Sabe o que me contestou? “É que vós queredes un código de circulación que diga que todo o mundo ten que circular pola dereita agás Carvalho Calero”. Non era iso, como se demostrou. Cando se acadou unha normativa de consenso, acatámola.
– X: De publicar a Badiou e a Bourdieu en galego a loitar polo evidente: a normalización lingüística. Non é algo amargo?
– FP: Nós publicabamos ensaio porque era necesario publicar ensaio. O nome da editorial obríganos: Laiovento está tirado de Vento nouturnio, unha obra dramática de Otero Pedrayo. Non tiña sentido crear unha editorial para reproducir os esquemas que xa existían en Galicia. Como dicía Jacinto Benavente, “bienaventurados mis imitadores porque de ellos serán mis defectos”. Publicando ensaio demostrabamos que o galego era unha lingua válida para calquera uso. A primeira tradución de Zizek no estado español foi nosa, e non nos custou nada. Chomsky, Bourdieu e Badiou tamén renunciaron aos seus dereitos de autor para que os publicase Laiovento. (…)
– X: Que lle parece a achega de Henrique Monteagudo á renovación do discurso galeguizador, o “bilingüismo restitutivo“?
– FP: Non son partidario de abrir guerras civís entre nós. O IGEA ese que preside Anxo Quintana non me parece serio. O seu paso pola Xunta foi nefasto, permitiu entre outras cousas que outra ignota, Ánxela Bugallo, fose conselleira de Cultura. Non quero entrar nesa polémica, os puntos sobre os is xa os puxo Pilar García Negro en Xornal. Esta mala conciencia dos galego falantes, isto de que se cadra nos pasamos, non a teñen os castelán falantes. É puro masoquismo.”