Arquivos da etiqueta: Xosé Manuel Sánchez Rei
A Coruña: conferencia Os nomes dos lugares, con Xosé Manuel Sánchez Rei e Iván Méndez
O luns 28 de maio, ás 20:00 horas, no local da Agrupación Cultural Alexandre Bóveda (Rúa Olmos 16, 1º), na Coruña, Xosé Manuel Sánchez Rei e Iván Méndez falarán sobre Os nomes dos lugares.
Outeiro de Rei: conferencia-presentación de Cantar na Coruña, con Xosé Manuel Sánchez Rei
O sábado 12 de maio, ás 20:00 horas, na Casa-Museo Manuel María, terá lugar a conferencia e presentación do libro Cantar na Coruña, publicado por Laiovento, co seu autor, Xosé Manuel Sánchez Rei, acompañado por Alberte Ansede Estraviz. Ao finalizar o acto terá lugar unha actuación musical a cargo dos gaiteiros Pepe Vaamonde e Uxío Vaamonde Murias.
A Coruña: celebración do 150 aniversario da publicación da primeira gramática galega, con Xosé Manuel Sánchez Rei
A Coruña: lanzamento de Cantar na Coruña, de Xosé Manuel Sánchez Rei
A Coruña: Xosé Manuel Sánchez Rei presenta Cantar na Coruña
Xosé Manuel Sánchez Rei recompila máis de 400 cantares tradicionais galegos
Desde o Diario Cultural da Radio Galega:
“Xosé Manuel Sánchez Rei recompila no volume Cantar na Coruña. Cancioneiro coruñés dos séculos XVIII e XIX máis de 400 cantares tradicionais galegos. Pode escoitarse a entrevista aquí.”
Compostela: presentación de Cantar na Coruña. Cancioneiro coruñés dos séculos XVIII e XIX, de Xosé Manuel Sánchez Rei
Vídeo da presentación de Manuel Antonio, unha vida en rebeldía, de Xosé Luís Axeitos, na Coruña
Xosé Manuel Sánchez Rei: “Moitos avós e moitas avoas son ‘reintegratas’ e non o saben”
Entrevista de María Obelleiro a Xosé Manuel Sánchez Rei en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): É posíbel unha restauración social cando o que se pretende restaurar está fortemente erosionado polo español?
– Xosé Manuel Sänchez Rei (XMSR): Eu penso que o único camiño para avanzarmos na normalización asenta nunha restauración seria e destonada, na medida do posíbel, de influencias do español gratuítas e desnecesarias.
– SG: Unha restauración que pasa por?
– XMSR: Suprimirmos todo aquilo foráneo e potenciarmos o que é máis noso. Humildemente, considero que eses modelos híbridos que se escoitan na televisión ou na radio, en programas con persoas que comen do galego e que propositadamente o destrúen, non constitúen avanzos para normalizarmos a lingua nin para a dignificarmos. A xente non pode verse reflectida nese galego barbarizado, híbrido, vulgarizado, e quizais sexa certo que non se vexa noutro máis culto, mais con aquel, con total seguranza, tampouco se identifica. En confronto, tamén acontece que en ocasións cando alguén di “Cómpre irmos traballar” unha persoa pode comentar “Así dicía o meu pai antes”; agora é moito máis común “Hai que ir traballar”. Lembro que na Fonsagrada, hai uns anos, unha moza de 90 anos, cando escoitou falar dun prato nun encontro familiar, ponderou sen dubidar: “Ai, así se falaba antes”.
– SG: Dentro do debate sobre a preferencia na escolla de estruturas morfosintácticas e repertorios lexicais debemos decantarnos polas construcións máis xenuínas e diferenciais, aínda sendo de escaso uso, ou polo máis común nos hábitos orais e escritos dos nosos días?
– XMSR: É un debate que ten suscitado certa controversia. O que se considera máis culto ou máis confluente coas outras variedades do noso sistema lingüístico pode estar presente en modalidades de diversa procedencia (locais, contextuais etc.). En ocasións, acontece que ao aprofundarmos na fala de xente de idade aparecen construcións máis xenuínas, documentadas no ámbito galego-portugués xa desde hai centos de anos.
– SG: Para termos unha lingua de calidade debemos acudir a esta tradición galego-portuguesa?
– XMSR: Sen dúbida, e non só a ela, mais tamén á nosa literatura contemporánea, ao portugués actual, ao falar das persoas de idade, etc. Hai xente que é lusista e non o sabe, moitos avós e moitas avoas son “reintegratas” e non o saben [ri].”