Desde 
Erregueté:
“(…) – Erregueté (E): O día no que bicar a terra vén de acadar o XIII Premio Abrente da MIT de Ribadavia. Que destacarías deste texto ––en palabras do xurado–– ‘inclasificable’?
– AveLina Pérez (AP): Cústame bastante explicalo xa que perde forza, porque realmente o texto está escrito desde un lugar que –como sinalo no mesmo– foxe do entendemento. Evidentemente existe unha estrutura, aínda que esta sexa un paradoxo en si mesma ou unha contradición constante. Escribilo foi tentar xogar na escrita coas contradicións que, para min, supoñen a concepción que temos do teatro e, á vez, poñer esta dramaturxia en relación cun mundo que me molesta, conservador. Con estes xogos de conservación no teatro e no mundo configurei unha estrutura que protesta, pero tamén vaise adaptando dunha forma irónica.
– E: Achegando o teatro á vida?
– AP: Un constante ir e vir por lugares, asomándome a sensacións. Non quero contar as historias concretas, senón aproximarme a esas sensacións dos lugares ancorados, claros, da conservación; eses lugares onde as cousas son así porque si. O día no que bicar a terra é un texto a través do cal fun descubrindo cousas a medida que o escribía, dun xeito moi visceral por certo. Traballei desde un lugar que ía máis alá do entendemento.
– E: Desde ti mesma como creadora?
– AP: Máis ben foi a través de achegamentos sensoriais. Evidentemente escribes desde ti, pero non traballei neste texto ‘o lugar meu en’. Foi a visceralidade a que me levou a eses puntos, a ese descoloque.
– E: O xurado do Premio Abrente salientou d’O día no que bicar a terra que é “un reto, na liña das catedrais do ‘teatro irrepresentable’ que logo e, polo tanto, demostra a súa forte pulsión escénica, modernizadora e innovadora”.
– AP: Eu mesma estou barrenando en representalo porque é un texto moi complexo. Comeza dicindo que é necesario un director, ou unha directora, que non teña medo en empuñar un LAPIS VERMELLO e tachar todo o inservible, ou sexa: todo o texto. Pode borrar todo o texto pero ten que levar adiante o texto. Este é un punto de partida que define o que vai pasar logo na peza. (…)”
Arquivos da etiqueta: O día no que bicar a terra
Avelina Pérez gaña o XIII Premio Abrente
Desde
Erregueté:
“Un xurado composto por Iria Azevedo (actriz), Melania Cruz (actriz), Roi Vidal (dramaturgo e premiado na edición anterior), Roberto Pascual (Director da Mostra Internacional de Teatro de Ribadavia, en calidade de secretario) e María Touza (Concelleira de Cultura, en calidade de Presidenta), resolveu conceder por maioría o 13º Premio Abrente de Textos Teatrais, ao texto titulado: O día no que bicar a terra, de Avelina Pérez.
Segundo a acta, “o xurado defende o valor dunha peza profundamente crítica, na que bailan as palabras e as emocións. Unha peza de sensacións, una evocación constante de imaxes, dende unha postura sarcástica e envolvente, inclasificable. Trátase dunha disección, unha posoloxía do proceso creativo, unha obra retadora que nos sitúa na emoción fronte ao filtro do racional. O día no que bicar a terra é mutante, líquida, en constante tranformación, un texto vivo que nos libera do logocentrismo, da necesidade de entender e asociar a significados cada impulso poético da creación artística”. Igualmente, di a acta, a obra gañadora do Abrente 2018 é “un reto, na liña das catedrais do ‘teatro irrepresentable’ que logo e, polo tanto, demostran a súa forte pulsión escénica, modernizadora e innovadora”. (…)”
