Lugo, Compostela, Catoira, Silleda e Vilalba: presentacións de libros con Carlos Callón

Carlos Callón: “Hai documentos que nos din moi alto e claro que a diversidade afectiva e sexual existiu ao longo da historia”

Entrevista a Carlos Callón no Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Antes de saír do prelo xa causou un maremoto nas redes sociais. Vidas e historias LGBT da Idade Media, de Carlos Callón, estuda e analiza textos literarios, históricos e legais do medievo para descubrimos unha época máis diversa e tolerante do que podíamos supoñer. Describe unha Idade Media onde había mulleres emparelladas, homes que xuraban lealdade por vida a outros homes e mesmo santos trans. A entrevista pode verse aquí.”

Carlos Callón: “E pensar que nos conventos medievais se copiaban historias que trogloditas con poder do ano 2025 quererían queimar”

Entrevista de Ana G. Liste a Carlos Callón en Praza:
“(…) – Praza (P): A publicación deste libro foi tristemente acompañada dun movemento de moita agresividade e odio. Podías esperar algo así?
– Carlos Callón (CC): Son os tempos que vivimos, é verdade que non é a primeira vez que me acontece algo semellante, co Libro negro houbo moito negacionismo e con Amigos e sodomitas no ano 2011 saíu unha reseña no Faro de Vigo tres meses antes de que o libro se publicase. Mais de calquera xeito, aínda que teña esas experiencias, nunca coma esta. Nunca. O feito de que se pida queimar a miña obra, que se pida que me maten son auténticos despropósitos que hai uns anos serían eliminados inmediatamente nas redes sociais. É un disparate, pero xunto con todo iso teño que agradecer todo o apoio recibido. Temos que remar para que o mundo sexa outra cousa, non podemos habituarnos a este rexeitamento da existencia do outro.
– P: Das personaxes das que falas do Reino de Galicia, que é o que máis che sorprendeu?
– CC: É que ao final o combustible principal destas investigacións é o entusiasmo. Entón, claro, cada vez que me ía encontrando cunha cousa ese entusiasmo aumentaba. Están Sancha Pêrez e Maria Leve, que haxa unha parella de mulleres que saibamos a rúa de Santiago na que viviron, ou pensaron en vivir, iso xa ten un grande valor non só a nivel do Reino de Galiza, senón a nivel europeo porque non hai información semellante. O caso do adiantado maior do Reino de Galiza e a súa relación co adiantado maior do Reino de León é moi valioso porque ten unha dimensión literaria moi forte, con sátiras moi traballadas que sabemos que tiñan música aínda que non a conservemos; e que ademais ten unha dimensión política e sabemos que ten relación da revolta contra Afonso o sabio. É moi difícil escoller porque tamén está a cantiga de amiga lésbica, moi interesante tanto polo que di como por como a intentaron modificar diferentes editores, que son os primeiros en mostrar que a identificaron como lésbica ao mudaren os pronomes de feminino para masculino. Só iso xa é interesante, mais ver esa cantiga é contexto tamén o é. E non esquezo os santos trans, pensar que nos conventos medievais se copiaban historias que trogloditas con poder do ano 2025 quererían poder queimar.
– P: Cómpre preguntarte tamén pola situación do galego, tanto polos datos do seu uso entre a poboación como por todo o que rodea á “renovación” do Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega e esa nova manifestación que convoca Queremos Galego para o 23 de febreiro en Santiago.
– CC: En primeiro lugar, moito orgullo polo traballo d’A Mesa e de Queremos Galego, se eu non fose socio d’A Mesa a día de hoxe, que o son, afiliaríame inmediatamente e animo á xente a que se afilie porque no paripé que organizou a Xunta sobre o plan de Normalización, cando Marcos Maceira e Celia Armas se ergueron para falar non é só que polas súas gorxas saísen as voces das persoas que amamos o galego, é que dalgún xeito o que dixeron podemos resumilo en catro palabras: o rei vai nu.
Que plan de normalización é se se está impondo unilateralmente sen contar co resto das forzas políticas e sociais? Iso que seriedade ten? Se houbese unha mínima vontade de mudar as cousas, o primeiro é escoitar os diferentes axentes sociais e forzas políticas, e estar disposto ou disposta a dialogar e conversas, e a escoitar tamén aos técnicos e técnicas. Nada disto se está facendo. De feito, están lexislando contra o galego. Se por vez primeira na historia non é preciso o coñecemento do galego nin para opositar na compañía pública dos nosos medios de comunicación que existe por algo. O conselleiro podería dicir, como Groucho Marx, aquilo de ‘a quen vas crer: a min ou aos teus ollos?’. Creamos aos nosos ollos. Merece unha reflexión que haxa persoas dispostas a lavarlle a cara aos verdugos do galego. Nestes momentos nos que están desprotexendo a nosa lingua nos diferentes ambientes sociais o que temos que facer é reclamar igualdade de oportunidades, que se garantan os nosos dereitos e que se cumpra coa lexislación, co Estatuto de Autonomía e cos tratados internacionais. Non temos que ser fatalistas, pero hai que constatar que estamos ante o desmantelamento da oficialidade da nosa lingua. (…)”

A Conferencia de Asociacións de Escritoras e Escritores expresa a súa solidariedade e o seu apoio ao escritor en lingua galega Carlos Callón ante as ameazas recibidas

A Conferencia de Asociacións de Escritoras e Escritores, composta por entidades autorais de todo o Estado que representan a case 9.000 escritoras/es e tradutoras/es, quere expresar o seu pleno apoio á Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega na defensa do escritor e activista Carlos Callón ante os ataques á súa persoa e a unha das súas obras nas redes sociais galegas.

A Conferencia fai súa a actitude da AELG, debido á gravidade das ameazas, nas que se manifesta, entre outras cousas, que o seu ensaio Vidas e Historias LGBT da Idade Media non poderá ser presentado.

A Conferencia de Asociacións de Escritoras e Escritores manifesta o seu apoio ao acto creativo e tamén ás achegas realizadas para a análise da diversidade e as identidades de xénero. Os posíbeis desacordos nunca poden conter ameazas, e as opinións diversas nunca poden buscar o silencio e a uniformidade.

A liberdade de expresión e de creación é un ben esencial das sociedades democráticas e está consagrada no artigo 20 da Constitución actual.

A celebración das diversidades e das identidades disidentes é algo que fortalece os nosos sistemas literarios. O achegamento á historia, intentando iluminar o esquecido, o oculto e o prohibido, será sempre motivo de alegría e debate para as nosas letras.

Desde a Conferencia saudamos un texto que quere investigar a diversidade e a identidade de xénero na historia e expresamos a nosa máis rotunda condena a quen buscan o silencio e o medo como instrumentos de debate, facendo uso da confrontación, a descualificación e o acoso.

Fan parte da Conferencia as seguintes entidades:
Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG), Asociación Colegial de Escritores de España (ACE), Asociación de Escritores de Euskadi – Euskadito Idazleen Elkartea (AEE-EIE), Asociación Valenciana de Escritores y Críticos Literarios (CLAVE), Asociación de Escritores y Escritoras de Extremadura (AEEX), Asociación Aragonesa de Escritores (AAE), Asociación Colegial de Escritores de Cataluña (ACEC), Asociación de Escritores de Castilla La Mancha (AECLM), Asociación Navarra de Escritores/as – Nafar Idazleen Elkartea (ANE-NIE), Sociedad Cántabra de Escritores (SCE), Nueva Asociación Canaria de Escritores (NACE), Asociación de Escritores y Escritoras de Asturias (AEA), Asociación Riojana de Escritores (ARE), Associació d’Escriptors en Llengua Catalana (AELC).

Carlos Callón, autor de Vidas e historias LGBT da Idade Media: “O pasado tamén fala do presente, e iso incomoda”

Entrevista de Alba A. Freixanes a Carlos Callón en Nós Diario:
“(…) – Nós Diario (ND): Que podemos descubrir sobre a historia da Galiza con este libro?
– Carlos Callón (CC): A obra achega ángulos sorprendentes sobre a historia da Galiza. Amósase documentación que non estaba oculta mais na que normalmente non se repara; de maneira que rompe cos esquemas do que podemos pensar sobre a Idade Media puritana e exclusivamente cristiá.
Cando se publicou un adianto do libro no Sermos Galiza, a resposta que se recibiu foi moi… “intensa”. Isto demostra que cando falamos do pasado en realidade tamén estamos a falar do presente e do futuro; iso é o que realmente incomoda a moita xente. Trátase de persoas que pensan que a dimensión LGBT do ser humano é algo que só se dá no presente e hai que “soportar”, mais que non existía onte, ao contrario do que mostran as imaxes e documentos escritos que nos achegan esa visión plural do pasado, rompendo os prexuízos de quen queren ler e atender o que di a documentación. A ignorancia é libre.
– ND: Por que decidiu embarcarse nun proxecto como este?
– CC: Cando estaba rematando os estudos na universidade comecei a investigar sobre estes temas, mais nun inicio pensaba que só atoparía os clásicos textos condenatorios. A miña sorpresa foi que me acabei atopando cunha avalancha de documentación con textos lésbicos, da historia da transexualidade, sobre a homosexualidade masculina… mais con visións completamente distintas do que entendemos hoxe como a mentalidade propia da Idade Media. (…)”