Mondoñedo entrega os premios Leiras Pulpeiro e Díaz Jácome 2022

Desde Xornal da Mariña:
“O XI premio de poesía Manuel Leiras Pulpeiro recaeu este ano en Xurxo Alonso García, residente en Vilagarcía de Arousa. O premio está convocado polo Concello de Mondoñedo. Unha edición marcada polo gran número de participación de obras, preto de 100 orixinais recibidos. O traballo presentado pola gañador, que obterá un premio de 1500 €, placa e diploma, ten como lema O Outro Lado.
O segundo premio, dotado con 600 €, placa e diploma, recaeu na obra titulada Na ferradura interna do lóstrego, da que é autor Tito Pérez Pérez.
María Soledad García Riveiro acadou o 3º premio, dotado con 300 €, placa e diploma, coa obra presentada baixo o rótulo Aposiopese.
A entrega do premio terá lugar o xoves, 8 de decembro segundo o seguinte programa:
12.30 horas; Recepción oficial no Cemiterio Vello e Ofrenda Floral ante a tumba do poeta.
13.00 horas; Entrega de Premios no Salón de Plenos do Concello.

Alba Doval Rodríguez foi a gañadora do XXIII Premio de Poesía Díaz Jácome para novos creadores, convocado polo Concello de Mondoñedo. O traballo presentado pola gañadora, que obterá un premio de 1500 €, placa e diploma, ten por título A herba que crece sobre nós.
O segundo premio, dotado con 600 €, placa e diploma, recaeu na obra Cando brotan no campo rebelións, da que é autor Ciro Fernández Briones (A Pobra do Caramiñal, 1996).
Clara Vidal López acadou o 3º premio, dotado con 300 €, placa e diploma, coa obra Os Caracois Alpinistas.

A entrega do Premio terá lugar o sábado, día 10 de decembro segundo o seguinte programa:
Ás 12.15 horas; Recepción oficial na Casa do Concello.
Ás 12.30 horas; Entrega de Premios do XXIII Certame de Poesía Díaz Jácome no Salón de Plenos do Concello.”

Antonio Reigosa: “Perdemos a nosa capacidade para interpretar o simbólico”

Entrevista a Antonio Reigosa en Xornal da Mariña:
“(…) – Xornal da Mariña (XM): Como nace a idea de publicar este libro [Cen historias máxicas pola Mariña encantada]?
– Antonio Reigosa (AR): Pois é unha idea vella. Eu son de Mondoñedo e levo moitos anos investigando a literatura de tradición oral. Unha das necesidades ou ilusións que tiña era traballar o material da Mariña. Este libro é unha especie de antoloxía, non é un inventario. É o primeiro manual sobre o lendario dos quince concellos das tres Mariñas. Había esa necesidade, esa ilusión, e deuse a circunstancia de que Libros Lar estaba interesada en publicalo e Neira Brochs en ilustralo.
– XM: Vostede utiliza o “fértil campo de lendas ritos e mitos” da Mariña. Pensa que a nosa mitoloxía non é demasiado coñecida ou mesmo que non hai demasiado interese por ela?
– AR: Aquí xúntanse varios asuntos. O interese xérase na medida na que a xente coñece o patrimonio como este, intanxible e complexo de entender pola súa simboloxía e que non forma parte do currículo escolar. Todo o mundo sabe onde hai unha catedral, unha igrexa románica ou unha ponte interesante, pero pouca xente sabe onde hai lendas que merecen a pena salvo no seu entorno.
Eu creo que o interese polo patrimonio inmaterial hai que xeralo e hai que facelo divulgando, axudando a entender un pouquiño o que significan os mouros, os encantos, os tesouros, as doncelas, as sereas… (…)
– XM: Hai algunha distinción significativa ou dato salientable na mitoloxía da Mariña comparado con outras zonas de Galicia?
– AR: En xeral non. Os personaxes son os mesmos. A condición de ser beiramar inflúe comparado con outras comarcas que non teñen mar, loxicamente, pero todo o folclore relacionado coas augas, coas pontes, pozos, cos ríos, é moi parecido en toda Galicia. Están as singularidades do nome. Sereas que se chaman Maruxaina só hai unha, Pardo de Cela só hai un, pero digamos guerreiros medievais mitificados hainos por toda Galicia, como Pedro Madruga, por poñer un exemplo da mesma época. Non hai máis singularidades que a localización expresa en lugares patrimoniais da Mariña e que moitas veces os nomes son, claro, únicos e exclusivos dese lugar ou zona. Os comportamentos de mouros, encantos ou a mitoloxía arredor da morte sempre é moi parecida en todas partes.
– XM: Comentaba que en certos concellos había tal vez un maior interese por desvelar ou acercar estas figuras mitolóxicas. Como obtivo a información de cara á elaboración do libro? Foi a través de entrevistas orais ou libros?
– AR: Houbo un pouquiño de todo. Primeiro hai concellos nos que houbo xente que xa traballou as lendas como Chao Espina ou Cunqueiro, que sen ser un etnógrafo, tirou da lenda do San Gonzalo ou da balea xigante. Na Mariña dende o punto de vista intelectual e de investigación houbo moitísimo potencial pero tamén é certo que, por exemplo en Trabada, fun eu facer o traballo de campo, un traballo intensivo e breve, porque non había absolutamente nada publicado. Foi a base de entrevistas e de contactos con persoas que me contaron as historias que están no libro. (…)”

Luz Pozo Garza, nomeada Filla Adoptiva de Viveiro

Desde Xornal da Mariña:
“A poeta Luz Pozo Garza (Ribadeo, 1922) foi nomeada este xoves Filla Adoptiva de Viveiro. A corporación aprobou por unanimidade a proposta para distinguir a autora presentada polo goberno municipal. O recoñecemento deu respaldo institucional a unha iniciativa a que se adheriron asociacións e colectivos de todo o concello ademais de persoas a título individual como o cronista oficial de Viveiro, Carlos Nuevo Cal.
Durante o pleno do xoves 11 de outubro, todos os grupos políticos destacaron a traxectoria literaria e o compromiso feminista da autora, voz fundamental da poesía galega dende a publicación de O paxaro na boca (1952) ao que seguirían Concerto de Outono, Códice Calixtino, Prometo a flor de loto ou Deter o día cunha flor, entre outros poemarios e ensaios.
A autora mantivo desde a súa crianza unha estreita vinculación con Viveiro onde viviu e exerceu como docente nas décadas dos cincuenta e sesenta. A Escola Oficial de Idiomas de Viveiro leva o seu nome desde o pasado mes de xuño. O claustro do centro solicitou o cambio de nomeamento para adherirse á campaña #NomearnosEnLila, impulsada polo Observatorio da Mariña Pola Igualdade.”