Entrevista
a Víctor F. Freixanes no Xornal:
“Xornal (X): Que conta Víctor Freixanes nesta novela chamada Cabalo de ouros?
Víctor F. Freixanes (VF): Trátase dunha novela centrada na época do volframio na Galicia do 49 ao 51, aproximadamente. Hai unha partida de cartas que dura tres días e tres noites entre un grupo de sete persoas cun capitán xogador, un vello alcalde do interior e un cura. Ese sería o núcleo da novela, pero é unha historia que resulta complexa porque se hai sete personaxes, hai sete vidas, hai sete historias. As historias entrecrúzanse, hai unha aventura de amor e unha parábola do país. A novela está construída como un cantar de cegos. (…)
X: Dezasete anos sen publicar unha novela. Por que agora?
VF: Eu escribo moito, pero publico pouca ficción. Escribo moito sobre investigación, estudos e literatura gris. De ficción, moi pouco porque é onde máis son eu. Na ficción atópome comigo, coas miñas pantasmas, coa miña visión de país. E cando escribo ficción, vexo a outra cara da moeda. Aínda así, teño catro ou cinco libros comezados. Este libro ía ser un conxunto de contos, pero atopei que no primeiro deles había unha novela que é a que finalmente sae agora. Os contos quedarán para outra ocasión. Cando escribes, de cando en vez volves, sobre as túas historias porque na literatura hai algo de diván de psiquiatra e algo de fuxida, unha especie de escape a outros mundos.
X: Falar con Freixanes, ademais de falar cun escritor, é falar cun editor. Non hai moito o presidente da Asociación de Editores, Manuel Bragado, advertía de que a edición en Galicia ía baixar un 20%. Son moi malos tempos para os libros?
VF: Probablemente sexa así, pero non é só un problema galego, senón que é algo xeral. E tamén hai que ter en conta que baixa o libro, pero tamén baixa a produción audiovisual ou da música. O mundo da produción cultural vive e vivirá momentos de recesión ou, polo menos, de austeridade. A edición vive unha tormenta perfecta porque agora temos uns factores políticos, económicos, financeiros e lingüísticos e temos unhas circunstancias de consumo e de novas tecnoloxías que a provocan.”
Arquivos da etiqueta: Xornal de Galicia
María do Carme Kruckenberg: “Non podo esquecer a desolación que vin nos países comunistas”
Entrevista
a María do Carme Kruckenberg en Xornal:
“Xornal (X): Cales son a estrutura e a temática d’A voz da auga?
María do Carme Kruckenberg (MCK): O libro está composto de poemas curtos divididos en catro partes: primavera, verán, outono e inverno. Estes poemas están pensados xa dende o ano 1997, en que fixen a primavera e o verán, e este ano rematei o outono e o inverno para facer un libro. A temática é a auga, pero a auga en moitos sentidos: a auga que un sente, a auga que unha persoa é, o recordo dos ríos, das fontes, do mar…
X: Este é o seu derradeiro poemario?
MCK: Si, este é o último, con el penso pechar a temática poética da miña vida, e xa non escribirei máis poesía. É o último porque hai outro libro meu, entregado a Galaxia que aínda non está publicado, pero está feito antes deste.”
A porta verde do sétimo andar: “Poesía en galego e para Galiza”
(Xornal)
Marcos Calveiro: “A infantil non é unha literatura de segunda”
Crónica no Xornal de Galicia das últimas xornadas do IBBY.
Pura Salceda: “Debemos reivindicar o erotismo”
(Xornal)
Rubén Ruibal: “Neste país importa máis o historial da compañía que a calidade da montaxe”
Entrevista e artigo sobre Rubén Ruibal en Xornal.
Domingo Villar: “O inspector Leo Caldas bótalle o ollo ao Morrazo”
Entrevista en Xornal.
Xornal: “Rosalía, a poeta chorona que se converteu nunha icona pop”
(Xornal)
Eva Almazán: “Paul Auster ten voz de muller”
Entrevista a Eva Almazán no Xornal de Galicia.
Francisco Castro: “Internet é o mellor invento dende a imprenta”
Entrevista 
a Francisco Castro en Xornal:
“Xornal (X): Vostede é un pioneiro no uso das redes sociais para interactuar cos lectores e como medio de promoción. Cre que a web 2.0. está a ser algo positivo para os escritores?
Francisco Castro (FC): Evidentemente. Eu ademais son moi estrito con isto, pois son un talibán das novas tecnoloxías. Creo que para os escritores, para os músicos, para os artistas de toda clase, é unha maneira de mostrar o seu propio traballo sen límites de ningunha clase. Para o caso concreto dos escritores é unha posibilidade fantástica para interactuar co lector. Estou convencido de que a rede, despois da imprenta, é o mellor invento no ámbito da cultura e da comunicación. E logo xa, por suposto, coido que é o único reduto real de liberdade que queda, á hora de opinar, á hora de posicionarse diante do mundo… Non existe ningunha clase de censura, polo menos no noso contorno, malia a que hai países onde si. Así que non podo ser máis que un defensor sen concesións dos blogs, do Facebook, do Twitter e do seguinte que veña.
X: Non opina, como moitos axentes do sector editorial, que internet está a provocar unha perda de ingresos no mundo do libro?
FC: Non, para nada. O segredo de Marco Polo nunca tería a difusión que ten se non existisen os meus mil e pico amigos do Facebook, que foron informados de cando saía a venda. Os medios de comunicación tradicionais dedícanlle o libro galego moi pouco espazo, salvo periódicos como Xornal de Galicia e poucos máis. Internet ofrece a posibilidade de chegar a todo o mundo de xeito gratuíto.”
