Arquivos mensuais: Xuño 2014

Xosé Neira Vilas é homenaxeado co Premio Otero Pedrayo

Publicado o por

Desde Cultura Galega:
“O xurado do Premio Otero Pedrayo, que convocan anualmente as catro deputacións galegas, acordaba onte outorgallo nesta edición a Xosé Neira Vilas. O galardón, que recoñece contribucións destacadas á cultura galega, valorou o autor de Memorias dun neno labrego como “unha das figuras máis representativa das letras galegas actuais, polo seu inxente labor a prol da cultura galega; por ter contribuído ó longo de toda a súa vida a difundir a cultura e tradición de Galicia e por unir a xeracións durante anos entorno á nosa historia, á nosa lingua e á identidade e características propias”.
O presidente da Real Academia Galega e membro do xurado, Xesús Alonso Montero, definiu o homenaxeado como “o candidato de todos os cidadáns da cultura galega”. Canda a el, facían parte do xurado representantes das deputacións, das secretarías xerais de Cultura e Política Lingüística, da Universidade de Vigo e do CSIC entre outros.”

Inma López Silva: “Hoxe en día queremos ‘crer’ no que lemos aínda que saibamos que é ficción”

Publicado o por

Entrevista de César Lorenzo Gil a Inma López Silva en BiosBardia:
“(…) – BiosBardia (B): En Maternosofía converte en libro a súa experiencia como embarazada. Como nace o proxecto. Foi paralelo á gravidez, tiña idea de facer un diario antes…?
– Inma López Silva (ILS): Nace no mesmo momento no que comezo a escribir, tal e como se conta no primeiro capítulo, cando xa sei que estou embarazada e asisto a un acto do meu partido político. E así continúa até o momento do parto. Evidentemente, hai unha revisión posterior, cando xa a editorial decidira a publicación do libro, mais foi só unha relectura esencialmente formal e unificadora. Coido que Maternosofía é o produto da miña pulsión literaria a modo de necesidade. Dun xeito ou doutro, creo que todas as escritoras e escritores posuímos ese impulso por indagar nas emocións, por compartilas cos lectores, por contar, por levantar acta literariamente daquilo que nos poboa o maxín. Neste caso, trátase dunha experiencia persoal aínda que quizais nos deberiamos preguntar se iso non ocorre en todos os libros, que nacen dun punto de vista propio.
– B: O libro acaba por ser unha crónica íntima, con moita información non só da súa propia evolución senón tamén sobre a familia. Como se xestiona o pudor nestes casos? Como reaccionaron os personaxes “secundarios” cando se viron no libro?
– ILS: Se digo a verdade, só pensei na posible reacción desas persoas convertidas en personaxe no momento no que tiven o libro fisicamente nas miñas mans. Ademais, non pensei directamente nos familiares senón na propia Sofía, a miña filla. Que pensará cando o lea? Como será saberse o produto literario das emocións da súa nai? Supoño que, como todas as mozas, hame castigar con iso nalgún momento como podería castigarme por outra cousa, pero confío en que nalgún momento saiba entender o que hai de legado ideolóxico para ela, e só para ela, neste libro. Os demais, obnubilados como están coa experiencia de ser pai, avós, avoas, tíos, tías e amigos… creo que relativizaron o exhibicionismo en virtude da fermosura da experiencia. Con todo, si hai unha xestión do pudor, un control, por así dicilo, que aparece por si só como forma de autocontrol no momento no que unha sabe que non escribe para si, e eu iso sóubeno desde o primeiro momento. Aínda que tamén é verdade que fun consciente desde moi cedo de que o interese que podería ter este libro era xustamente esa parte exhibicionista na que se fala de cousas das que non sempre se fala, e menos nun libro “literario”. (…)
– B: Nas súas novelas as personaxes históricas teñen gran relevancia, en especial as femininas.
– ILS: O punto de vista das mulleres é unha desas parcelas da historia ausentes do relato oficial. A literatura achega puntos de vista enriquecedores sobre feitos nos que a historia pula: as emocións, as relacións entre as persoas, os desexos, os impulsos e todas esas cousas que xamais sairán nos libros de historia pero que todos sabemos que moven as decisións históricas ou, simplemente, as vidas das persoas que aparecen na historia. As novelas si poden entrar niso, e mesmo deben! Iso é para min o fascinante de partir da historia para escribir novelas e, en definitiva, o que permite que nos definamos na actualidade desde a historia e que poidamos enxuiciar o pasado e, sobre todo, determinadas visións canónicas sobre o pasado que condicionan dun xeito terrible o noso presente. (…)”

Ourense: presentación de Chovida do ceo, de Alfredo Conde

Publicado o por

O luns 30 de xuño, ás 20:15 horas, no Centro Cultural Marcos Valcárcel (Rúa do Progreso, 30) de Ourense, o Foro La Región e Edicións Xerais organizan a presentación de Chovida do ceo, de Alfredo Conde. No acto, xunto ao autor, participan Gonzalo Iglesias Sueiro e Manuel Bragado.

Mário Herrero gaña o II Premio de Poesía Figurante

Publicado o por

“O xurado do II Premio de Poesía Figurante, reunido o 26 de xuño de 2014, decide, por unanimidade, premiar a obra presentada baixo o título Da vida conclusa, pertencente a Mário J. Herrero Valeiro.
Salientar desta obra, o dominio da linguaxe poética, alentada pola profundidade coa que nos achega á experiencia vital dun protagonista, tan próximo como universal, marcado polo estigma das imperfeccións dunha sociedade decadente. Podemos describir a súa escrita pola intensidade e a proximidade do seu discurso.”

Acta do xurado do I Concurso de Poesía Centro Recreativo de Artes

Publicado o por

“Cando son as 18 horas do día 3 de xuño de 2014, reúnese no Centro Recreativo de Artes o xurado do I Concurso de Poesía Centro Recreativo de Artes, formado por: don Manuel Cartea Gómez, dona Alicia Padín Otero e don Antonio Piñeiro Fernández, actuando como secretario don José Antonio Otero Sobrido coa única intención de emitir o veredicto deste concurso, e deciden de común acordo os seguintes puntos.

1º- O xurado valorou a cantidade e diversidade de obras presentadas, con estilos diferentes nas diversas categorías contempladas nas bases do concurso e agradece a participación de todos os autores e autoras, así como a organización deste concurso, xa que contribúe a dinamizar e potenciar a literatura e a lingua galega.

2º- Logo de lidas todas as obras presentadas neste concurso, co necesario consenso do xurado, as obras que se determinan premiadas son as seguintes nas distintas categorías:
– 1ª Categoría: autores de 9 a 11 anos.
Primeiro Premio: A noite.
Segundo Premio: A miña vida.
Terceiro Premio: A cegoña.
Abertas as plicas o nome dos autores resultou ser:
1º: Abel Sanlés Rivas.
2º: Miriam Pérez Pérez.
3º: Lucía Oujo Santos.
– 2ª Categoría: autores de 12 a 14 anos.
Primeiro Premio: Verbas sen son.
Segundo Premio: Cando chega a primavera.
Terceiro Premio: A liberdade esquecida.
Abertas as plicas o nome dos autores resultou ser:
1º: Pablo Pardavila Romero.
2º: Noelia Santiago Durán.
3º: Clara Romano Vilar.
– 3ª Categoría: autores de 15 a 17 anos.
Primeiro Premio: Oposicións para poeta.
Segundo Premio: Deserto.
Terceiro Premio: Deserto.
Abertas as plicas o nome dos autores resultou ser:
1º: Sabela Rodríguez Reino.
2º:
3º:
– 4ª Categoría: autores de 18 anos en diante.
Primeiro Premio: O pracer.
Segundo Premio: Diario de fotogramas.
Terceiro Premio: Inventario do devezo.
Abertas as plicas o nome dos autores resultou ser:
1º: Gonzalo Hermo González.
2º: Eli Ríos.
3º: Alicia Fernández Rodríguez.

3º- O principal criterio polo que foron seleccionadas as obras citadas é o seu alto nivel literario, o que contribuíu a un intenso debate ata decidir as gañadoras.
O xurado quere valorar expresamente na 1ª e 2ª categorías a alta participación do Colexio Bayón e a boa calidade da expresión dos seus participantes.
Na 3ª categoría o xurado considera que se trata dunha obra de gran calidade, e confía en que esta escritora, aínda nova, continúe o seu traballo para poder seguir lendo a súa poesía ao longo dos anos.
En canto ás obras da 4ª categoría quere o xurado facer constar as seguintes razón para premialas:
3º Premio: Inventario do devezo.
Pola orixinalidade da proposta, conectada con tendencias poéticas que o autor coñece e deixa acaer. Engade unha innovadora riqueza poética co emprego dos sons, imaxes fonéticas e mesmo o uso de termos estranxeiros, formais e non formais, ofrecendo unha sensación de conversa entre culturas a través dun diálogo entre corpos.
2º Premio: Diario de fotogramas.
Pola entoación do ser (o poético e o persoal) no seu contorno. Pola delicadeza descritiva á vez que autoafirmativa, que se acompaña en ocasións dunha intencionalidade comprensiva, máis propiamente celebradora.. Achega un punto de chamada ás raíces, aos berces paisaxísticos, aos protagonismos transcorridos e aos desexos de que perduren.
1º Premio: O pracer.
Polo dominio do oficio en todos os seus aspectos, pola súa fluidez poética. Ofrece unha lectura alén do tema (a sensualidade no cotián). Polo contido sutilmente insinuante clásico poético. Achega unha sensación de frescura que o xurado quere distinguir das outras dúas obras premiadas tras un intenso e argumentado debate.

4º- A decisión do xurado comunicarase no día de mañá, se é posible, aos autores e ás autoras galardoados solicitándolles que garden o segredo ata o momento de facelo público.

5º- A entrega pública do premio ás persoas galardoadas terá lugar o vindeiro sábado 28 de xuño no Centro Recreativo de Artes. Neste mesmo acto daránselles a coñecer aos medios de comunicación e á cidadanía os título das obras e autores premiados.

Sen máis asuntos que tratar, asinan cada un dos membros que forman o Xurado do 1 Concurso de Poesía Centro Recreativo de Artes, estendéndose a presente acta da que eu, como secretario certifico.

Asdo. Manuel Cartea Gómez

Asdo. Alicia Padín Otero

Asdo. Antonio Piñeiro Fernández

O Secretario
Asdo. José Antonio Otero Sobrido”

Ordes: recital poético dentro da Festa da República Galega

Publicado o por

Manuscrito orixinal de Maxina, de Marcial Valladares

Publicado o por

Desde a Real Academia Galega:
“(…) Maxina ou a filla espuria -publicada orixinalmente por entregas en La Ilustración Gallega y Asturiana, da que era colaborador literario naquela altura Manuel Murguía- está estruturada en dezasete capítulos e a súa peripecia narrativa principia coa violación dunha muller, Otilia de Sancti-Petri, da que nacerá Maxina, protagonista central do libro, quen será criada por unha parella de labregos do lugar, Inés e Catián.
A novela, unha ficción na que se mesturan elementos tirados do xénero romántico e do costumista, salienta, ademais, polo uso diglósico do castelán e o galego, que son empregados polos distintos personaxes conforme á súa clase social. (…)
Unha copia do manuscrito orixinal de Maxina ou a filla espuria pódese descargar nesta ligazón. [PDF 30Mb].”