Arquivo da categoría: Sociedade
Compostela: “Mulleres no Seminario de Estudos Galegos”, conferencia de Aurora Marco
A Coruña: presentación do caderno 50 aniversario de ERGA
O 10 de febreiro, ás 19:30 h., na A. C. Alexandre Bóveda (Rúa Santo André, 36, 1º), na Coruña, a Fundación Galiza Sempre presentará un novo exemplar da colección de cadernos Grandes Efemérides de Galiza que vén de publicarse aproveitando o 50 aniversario do nacemento de Estudantes Revolucionarios Galegos. No acto intervirá Duarte Correa, autor do caderno, que estará acompañado da secretaria xeral de Galiza Nova, Marta Gómez e Artai Gavilanes, responsábel de organización de Erguer. As persoas asistentes levarán de agasallo o caderno 50 aniversario de ERGA. Deberán enviar os seus datos para poder asistir a través deste formulario.
Carballo: acto informativo e de homenaxe “Á procura das vítimas de Bértoa”
Vigo: faladoiro Isto SI é un home, con Francisco Castro
A historia da represión contra a lingua galega. Conversa con Carlos Callón
As Asociacións de Escritoras/es de todo o estado fan públicas catro grandes demandas de carácter urxente ás administracións
Asociacións de todo o Estado, nas que se integran máis de 7.000 autoras e autores, reuníronse no seu VII Encontro Estatal. As autoras e autores coincidiron na urxente necesidade de que, tanto o Goberno do estado como o resto de grupos parlamentarios do Congreso dos Deputados, dean unha resposta inmediata ás demandas incluídas no Estatuto do/a Artista. Son petición cruciais que levan pendentes e sometidas a negociación ou a trámite parlamentario desde 2018. As asociacións consideran inexplicábel e lesivo para os dereitos de autoría de escritoras/es e xornalistas, o estado de parálise parlamentaria da transposición da Directiva 790/2019 do Parlamento Europeo “sobre dereitos de autoría no mercado único dixital”, fixado no marco do Real Decreto Lei 24/2021. Este dereito introduce a necesidade de garantir que autoras/es e xornalistas reciban “a parte axeitada dos ingresos” que perciban as/os editoras/es das plataformas dixitais da sociedade da Información. Os procesos de implementación das directivas europeas están feitos para conseguir resultados prácticos e axudar á parte máis feble da creación, ou sexa: ás autoras e autores, tal como confirman diferentes sentenzas do Tribunal de Xustiza da Unión Europea.
Transcorreron catro anos desde a histórica aprobación por unanimidade nas Cortes do Estatuto da/o Artista, mais as asociacións autorais consideran que os avances son moi limitados e nalgúns aspectos parecen bloqueados ou con concrecións claramente insatisfactorias nos seguintes aspectos fundamentais:
1. DEREITOS DE AUTORÍA NO MERCADO ÚNICO DIXITAL. As Asociacións de Escritoras/es esixen, ao Ministerio de Cultura e Deporte e ao resto dos Grupos Parlamentarios, o desbloqueo da transposición do texto e o desenvolvemento dunha negociación efectiva que leve consigo unha concreción da Directiva europea en cuestións tan básicas como: a determinación no texto legal do procedemento de cálculo da remuneración ás autoras e autores, o procedemento de resolución de conflitos entre as partes, ea fixación da “parte axeitada dos ingresos que perciban as/os editoras/es das plataformas” que corresponda ás/aos xornalistas, escritoras/es e resto de autoras/es; en semellanza aos avances que se están a producir no resto de estados da UE.
2. A COMPATIBILIDADE PENSIÓNS-INGRESOS DERIVADOS DA PROPIEDADE INTELECTUAL, para que sexa unha realidade oprincipio “seguir creando”, tal e como se estabelecía no Estatuto da/o Artista. É preciso incluír as/os pensionistas con Incapacidade laboral permanente, ás/aos perceptoras/es das pensións non contributivas, e dar unha solución ás/aos escritoras/es pensionistas que perciben complemento a mínimos.
3. ADAPTACIÓN DO DECRETO QUE REGULA A COMPATIBILIDADE ásituación real das creadoras/es xubiladas/os, incorporando esa modalidade de compatibilidade aos sistemas informáticos da Seguridade Social. Teñen que se adaptar os procesos administrativos a esa norma e formar o funcionariado para a súa implementación. As asociacións detectaron un nivel de descoñecemento elevado que dificulta e por veces fai imposíbel a súa aplicación.
4. REPRESENTACIÓN EN FACENDA. As/Os autoras/es demandan a creación do grupo de ESCRITORAS/ES entre os colectivos contemplados no Imposto de Actividades Económicas. Na actualidade están integradas/os, sen denominación específica, no grupo “Pintores/as, escultores/as, ceramistas, artesáns/ás, grabadoras/es e artistas similares”. Tamén se require a incorporación aos formularios de Declaración da Renda dunha casa de “Rendementos da Propiedade Intelectual” na declaración do IRPF.
Sen autoras/es non hai cultura
En Alcalá de Henares, a 12 de decembro de 2022
ASOCIACIÓNS ASINANTES: Asociación Colegial de Escritores de España (ACE), Associació d’Escriptors en Llengua Catalana (AELC), Asociación Colegial de Escritores de Cataluña (ACEC), Euskadiko Idazleen Elkartea/Asociación de Escritores de Euskadi (AEE/EIE), Asociación Aragonesa de Escritores (AAE), Asociación Valenciana de Escritores y Críticos Literarios (CLAVE), Asociación de Escritores Extremeños (AEEX), Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (AELG), Asociación Navarra de Escritores y Escritoras (ANE/NIE), Asociación de Escritores y Escritoras de Asturias (AEA), Sociedad Cántabra de Escritores, Nueva Asociación Canaria de Escritores (NACE), Asociación de Escritores de Castilla-La Mancha (AECLM), Asociación Riojana de Escritores (ARE).
Helena Miguélez Carballeira: “A novela Patria e outros textos literarios están escritos directamente no rexistro do consenso estatal”
Entrevista de Manuel Veiga a Helena Miguélez Carballeira en BiosBardia:
“(…) – BiosBardia (B): Pertence vostede a unha xeración de emigrantes cualificados. Que pode supoñer iso para Galiza?
– Helena Miguélez Carballeira (HMC): Eu non o vexo desde esa perspectiva. Dise que somos a xeración máis preparada e que, por ter estudos superiores, a nosa emigración é a máis sangrante. Eu considero, en cambio, que os titulados nos oitenta e noventa, fillos da clase rural tradicional que se trasladou á cidade, somos froito das políticas do desarrollismo franquista. Os nosos pais pensaban que o deles era unha miseria e querían que os seus fillos estudasen para acceder a profesións cualificadas, liberais. Querían que non fósemos coma eles. Pero a quebra de coñecementos que se deu é un dos maiores desastres socioculturais que se produciron na Galiza posfranquista. Refírome aos coñecementos que tiñan os nosos avós e mesmo os nosos pais proletarizados. O meu pai traballaba na Citroën e a miña nai foi quiosqueira, pero saben o que hai que facer nunha matanza ou como se coce o pan ou preparar unha horta. Os seus pais pasáranlles a eles eses coñecementos, pero cando nos tiveron a nós algo aconteceu. Foi a idea de progreso que levaba a pensar que todo aquel saber era inútil para nós. Querían que tivésemos un título, pero resulta que as estruturas socioeconómicas do país non están feitas para absorber a cantidade de licenciados que houbo hai trinta anos. Camiñamos cara a unha terceirización masiva que non absorbe toda esa cantidade de enxeñeiros, informáticos… (…)
– B: O ensaio galego vén mostrando, nos últimos anos, novos enfoques. Penso en Um país a la gallega. Galiza no No-Do franquista, de Beatriz Busto Miramontes ou no seu Galiza, um povo sentimental?
– HMC: Non sei se son enfoques novos. Mais, o importante é a diversidade e que haxa un ecosistema para o ensaio crítico forte e tamén un diálogo entre a universidade e as editoriais. Algo que xa entendera Ediciós do Castro, nos oitenta, cando xa publicaba traballos universitarios. Trátase de estar atentos ao que se estuda nas universidades. E despois que haxa control de calidade nas propias editoriais. É importante, por exemplo, que os ensaios críticos vaian con bibliografía, o que non sucede en todos os casos. Tamén é bo que un ensaio comunique claramente cal é a hipótese ou o argumento que desenvolve, o que non sempre queda claro. A propia escrita pódese traballar desde a editorial. (…)
– B: Hai dez anos que publicou —primeiro en inglés— Galiza, um povo sentimental? Género, política e cultura no imaginário nacional galego. Unha das ideas que defende é que a nosa identidade foi creada polos outros, polos de fóra.
– HMC: Non tanto polos outros, pero si en relación dialéctica co que dicían os outros. O debate identitario era necesario no momento do rexurdir nacional e así o entenderon os chamados Precursores. Pensaban que se podería atopar un relato diferenciado a partir do celtismo, mais ese discurso construíuse arredor das marcas do posíbel, como non podía ser doutra maneira, que viñan ditadas por instancias estatais, como a Academia da Historia, que empezaban a regulamentar a disciplina. A idea da diferenza nacional galega podería estar relacionada coa identidade celta, pero comezou a ser imbuída de trazos relacionados co irracional, poético, feminino, o que no libro subsumo na categoría do sentimental. (…)”
Moaña: presentación da tradución do Código de Hammurabi e outras compilacións legais de procedencia babilónica
María do Cebreiro: “O neoliberalismo quere rachar coas redes que tecemos ao ser nais”
Entrevista a María do Cebreiro na Televisión de Galicia:
“Poñer no foco o tema da maternidade é en si mesmo un acto de valentía. Calquera debate arredor deste tema suscita sempre opinións moi diversas e moi polarizadas. Di María do Cebreiro Rábade neste ensaio sobre maternidades virtuosas, que, para exercer os roles de crianza, as nais deben converterse, simultamente, en nutricionistas, pediatras, asesoras, de sono, asesoras de lactación, psicólogas, coaches emocionais e neurocientíficas. A entrevista pode verse aquí.”
