Concurso Literário de Contos de nenos para nenos da A. C. O Facho 2015

“RecuperadosA. C. O Facho em 2008 os prémios literários que desde os anos sessenta convocou O Facho e nos que participárom ou ganhárom muitos dos escritores e escritoras que hoje fam possível com a sua obra umha literatura galega de qualidade e de grande importância nas letras universais, realiza-se a convocatória para 2015 do Concurso Literário de Contos de Nenos para Nenos.

BASES DO CONCURSO

1. Poderám participar rapazes e raparigas que pressentem as suas obras em Língua galega. Os trabalhos presenteados deverám ser originais e inéditos em toda a sua extensom.
2. O prazo de admissom de originais finaliza o dia 15 de Abril do 2015 às doce da noite.
3. A apresentaçom de originais para o Concurso fará-se por correio postal dirigido à sede da Associaçom Cultural O FACHO. R/ Frederico Tápia, 12-1º 15005. A Corunha. Podendo fazer individualmente ou por médio do centro onde curse os seus estudos.
4. No caso em que sejam os centros escolares os que apresentem os originais ao Concurso, deverám fazer umha pré-selecçom dum máximo de dous trabalhos por categoria, qualquer outro terá que ser apresentado individualmente.
5. As obras haverám de serem relatos originais e nom estarem editados por nengum procedimento impresso ou electrónico, nem terem sido premiados em qualquer outro concurso ou certame literário e em condiçons para que os seus direitos de publicaçom podam ser cedidos à Associaçom Cultural O FACHO por período de cinco anos contados a partir do dia do falho do júri.
6. Para além da originalidade literária, o júri valorizará a riqueza lingüística e o conhecimento gramatical reflectido nas obras. As obras presentadas deve estar escrita em língua galega em qualquer das três normas ortográficas (AGAL, PADROM, RAG).
7. Estabelecem-se duas categorias:
Categoria A: Nenos e nenas de 6 a 12 anos.
Categoria B: Rapazes e raparigas de 13 a 16 anos.
8. As quantias dos prémios serám as que seguem:
Categoría A
: 200.- € em efectivo, e umha valiosa escolma de obras literárias doadas por diversas editoriais.
: 100.- € em efectivo, e umha valiosa escolma de obras literárias doadas por diversas editoriais
Categoría B
: 100.- € em efectivo, e umha valiosa escolma de obras literárias doadas por diversas editoriais
: 100.- € em efectivo, e umha valiosa escolma de obras literárias doadas por diversas editoriais
9. Cada autor só poderá apresentar umha obra atendo-se aos seguintes limites de extensom:
Categoria A: Um máximo de cinco fólios.
Categoria B: Um máximo de dez fólios.
10. As obras haverám de se apresentar por triplicado, manuscritas ou mecanográficas, encadernadas ou grampadas e levarám por detrás do último fólio os seguintes dados:
Nome e apelidos do autor/a.
Endereço e telefone. Correio electrónico.
Centro onde cursa os seus estudos.
Categoria na que participa.
11. Os prémios serám escolhidos por um júri nomeado pola Associaçom Cultural O Facho em falho que se fará público no mês de Maio.
12. O júri poderá declarar deserto um ou vários dos prémios do concurso e será o que deverá resolver aquelas situaçons que se pressentem e que nom estejam contempladas nestas bases, assim como as dúvidas na sua interpretaçom.
13. A participaçom neste Concurso implica a aceitaçom das presentes bases.

Correo electrónico: o_facho_a_cultural@yahoo.com.br
http://agal-gz.org/blogues/index.php/ofacho/

J. Alberte Corral Iglesias
Secretário do Facho

Crunha, 02 de Janeiro 2015″

Cuestionario Proust: Francisco Fernández del Riego

Desde Francisco Fernández del Riegoo blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Francisco Fernández del Riego, que reproduce a entrevista (realizada en 1985) contida en Oficio de escribir (Edicións do Castro, 1990), co permiso do seu autor, Luís Rei Núñez:

“– Principal trazo do seu carácter?
– A teimosía.
– ¿A cualidade que prefire nun home?
– A ética.
– ¿A cualidade que prefire nunha muller?
– A beleza e o talento.
– ¿O que máis aprecia nos seus amigos?
– A entrega amistosa.
– ¿O seu principal defecto?
– A manía da puntualidade, porque me excedo.
– ¿A súa ocupación favorita?
– O traballo en xeral.
– ¿O soño de ventura?
– Unha Galicia rica e potente no mundo material e no da cultura.
– ¿Cal sería a súa maior desgracia?
– Que o meu país se perdese e que os meus amigos se alonxasen de min.
– ¿Que quixera ser?
– O que son.
– ¿En que país desexaría vivir?
– En Galicia.
– ¿A color que prefire?
-O branco e o vermello.
– ¿A flor que prefire?
– A rosa e o alhelí.
– ¿O paxaro que prefire?
– O xílgaro.
– ¿Os seus autores favoritos en prosa?
– Os novelistas do XIX: Balzac, Stendhal, Dostoievski, Dickens…
– ¿Os seus poetas preferidos?
– Hölderlin, Rilke e Rosalía.
– ¿Os seus heroes de ficción?
– Lanzarote do Lago.
– ¿As súas heroínas favoritas de ficción?
– Eloísa.
– ¿Os seus compositores preferidos?
– Rimsky-Korsakov e Beethoven.
– ¿Os seus pintores predilectos?
– Rembrandt, Van Gogh e Goya.
– ¿Os seus heroes da vida real?
– … Non se me ocorren.
– ¿As súas heroínas históricas?
– … Tampouco teño ningunha na mente.
– ¿Os seus nomes favoritos?
– Amistade. Amor.
– ¿Que detesta máis que nada?
– A mentira, a hipocresía, a falta de honestidade.
– ¿Que caracteres históricos desprecia máis?
– Os dictatoriais de tódolos tipos.
– ¿Que feito militar admirou máis?
– Son pouco afeizoado a destacar feitos militares.
– ¿Que reforma admira máis?
– …
– ¿Que dons naturais quixer ter?
– Talento e vontade.
– ¿Cómo lle gustaría morrer?
– Sen sentilo.
– ¿Estado presente do seu espírito?
– De optimismo.
– ¿Feitos que lle inspiran máis indulxencia?
– ….
– ¿O seu lema?
– Traballar.”

Os Reis con Otero Pedrayo

Desde o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Nos comezos de xaneiro, pero de 1960, Ramón Otero Pedrayo remitía a Xosé Díaz Jácome unha carta de agradecemento en resposta a unha postal de nadal que o de Mondoñedo lle remitira días antes.
Nesta misiva inédita que aquí se exhuma, o señor de Trasalba, coa súa característica prosa, gabáballe a Díaz Jácome os versos da “Panxoliña de Noiteboa”, ao tempo que lle expresaba os mellores desexos para o ano entrante. Fágoos agora meus para transmitirvos o mellor neste día de Reis do ano que abrocha:
¡Que teñan, acarón dos seus, un ano (…) ben inzado de ledos e fortes traballos e maxinativos folgares!

carta-otero-a-jacome

Entrevista a Ledicia Costas sobre Escarlatina, a cociñeira defunta

DesdeLedicia Costas o Diario Cultural da Radio Galega:
“Conversamos coa escritora Ledicia Costas sobre o éxito entre o público infantil do premiado Escarlatina, a cociñeira defunta. A entrevista pódese escoitar aquí.”

Entrevista a Xosé Ramón Pena arredor de Historia da Literatura Galega II. De 1853 a 1916. O Rexurdimento

DesdeXosé Ramón Pena o Diario Cultural da Radio Galega:
“O investigador Xosé Ramón Pena analiza o Rexurdimento no segundo volume da Historia da Literatura Galega: Historia da Literatura Galega II. De 1853 a 1916. O Rexurdimento, publicado por Xerais. A entrevista pódese escoitar aquí.”

Casas literarias: Castelao

Desdecastelao-placa1 o blogue de Armando Requeixo, Criticalia:
“Dou comezo hoxe a unha nova sección, Casas literarias. Nela irei dando razón de vivendas de especial relevo por ter sido berce e/ou casa familiar de escritores. A intención é ir creando, devagar, unha sorte de arquivo fotográfico destes predios ata constituír algo así como un mapa de soares onde aniñou o xermolo da nosa literatura. Endalí, irán aparecendo xunto a casas célebres ou máis coñecidas outras menos sabidas e ata esquecidas, pois cómpre recuperar como activo este patrimonio que forma parte principal da historia das letras galegas. (…)
En realidade o lar de berce de Castelao non foi ese, senón un de mampostería encalada que ergueran os seus avós maternos no número 29 da rúa Cabo da Vila. Alí viviu, na compaña de súa nai Xoaquina Castelao Gemme, ata que tivo nove anos, idade á que marcharon ata a Arxentina, onde emigrara seu pai Mariano Rodríguez Dios cando o pequeno tiña tres meses.
Da Arxentina non volveron os Rodríguez Castelao ata 1900. De primeiras, recibíronos na casa de Cabo da Vila, pero ben pronto arrendaron a Casa das Balconetas, fronte por fronte do Concello, onde residiron pouco máis de dous anos. Tras ese tempo e cos cartos que o pai lograra reunir logo na súa segunda ida á Arxentina (a onde regresara ao ano e meses despois de deixar a familia en Rianxo), adquiriron a vivenda con baixo e pisos sita na rúa de Abaixo, número 7, que é a que pode verse na foto e a que foi, dende aquela, vivenda familiar na que permaneceu a descendencia de Mariano e Xoaquina ata a fin na persoa de Tareixa, a irmá máis nova do autor, que a habitou ata marzo do 2000.
Na casa da rúa de Abaixo poden verse hoxe varias placas que lembran o vínculo do escritor coa mesma ao tempo que a homenaxean por mor de efemérides varias. É pois, unha vivenda emblemática, xa que foi o lugar no que se fixo mozo e no que residiu cando non estaba en Compostela por mor dos estudos, un predio, de por parte, ben próximo aos dos tamén célebres rianxeiros Manuel Antonio e Rafael Dieste, con soares na mesma rúa. (…)”

casas-literarias-castelao1