Día das Librarías 2022, o 11 de novembro
Desde a Federación de Librarías de Galicia:
“O vindeiro venres 11 de novembro de 2022 será a duodécima edición do Día das Librarías e celebraremos que somos comercios de proximidade, de carácter cultural, punto de encontro e de fomento da lectura. Coa celebración deste día queremos destacar o noso esforzo por manternos vivas e activas, dinamizando as nosas contornas, xerando cultura e comunidade a través dos libros e a lectura, ademais de darvos as grazas por elixirnos e por defender o voso espazo e tempo individual de lectura.
Como en anos anteriores, nesta edición as protagonistas son as librarías, acentuando a proximidade das librarías de barrio, coa súa atención personalizada e as súas recomendacións.
As librarías de toda Galicia ofrecerán actividades extraordinarias nos seus establecementos coa vontade de que os lectores e lectoras se acheguen, para recargarse mutuamente de enerxía e contribuíren á sustentabilidade do comercio de proximidade. Longa vida ás librarías!”
A Coruña: “Nin unha máis”, tarde de versos e regueifa
Zas impulsará a figura de Enrique Labarta con publicacións e novas accións de divulgación
Espinho: lançamento da Colectânea de Poesia Luso-Galaica 2022. Caminhos da Poesia 2
Noia: homenaxe a Maxi Olariaga
Negreira: presentación de Para que non me esqueza, de Manuel López Rodríguez
Ferrol: presentación de Símbolos nacionais de Galiza. O himno e a bandeira, de Manuel Ferreiro e Xoán Costa
Taboada: presentación de Unha cunca de caldo quente, de Xosé Lois García
Marilar Aleixandre: “Hai un mito de que antes o ensino era mellor, o que é totalmente falso”
Entrevista de César Lorenzo Gil a Marilar Aleixandre en BiosBardia:
“(…) – BiosBardia (B): Que novela lle gustaría protagonizar?
– Marilar Aleixandre (MA): Non o teño claro, pois moitas das novelas que máis me gustan son historias moi duras, nas que os protagonistas sofren ou mesmo morren. De rapaza querería protagonizar A illa do tesouro, de Stevenson, navegar nun barco de vela –aínda que cando viñamos de Ceuta á península en barco adoitaba marearme–; talvez por iso escribín A expedición do Pacífico, na que Emilia, unha rapaza, viaxa nun barco. Das cousas máis lindas que me dixeron nos encontros con lectoras e lectores nos institutos é “eu sentín que era Emilia”. (…)
– B: Leva vostede un diario ou un dietario?
– MA: Un diario non. Teño varios cadernos nos que anoto cousas; tamén tomo notas no ordenador. Notas que poden ser de algo que ocorreu, dunha conversa, dun libro que lin, dun libro que penso escribir. Nada sistemático como diario.
– B: Escribirá as súas memorias?
– MA: Talvez. De momento os proxectos que teño entre mans son ficción ou poesía.
– B: Que autor/a considera vostede responsable de que vostede se dedique á literatura?
– MA: Non podo atribuírllo a unha autora, a un autor. De moito ler, acabei escribindo, mais en distintos momentos da miña vida estaba influída por distintos autores. Cando estudaba na universidade Marguerite Duras, lembro ler Des journées entières dans les arbres e decatarme de que era diferente a todo o que lera até ese momento. Foi ese o tempo en que comecei a escribir, non a publicar que daquela era ben difícil; eu nese intre dedicaba máis enerxías á militancia clandestina antifranquista; é o tempo no que me tocou vivir de nova. (…)”
