Continuación do artigo no blog Trafegando Ronseis: As manías d@s escritor@s de noso (II):
“Celso Emilio Ferreiro: Antes de escribir o poema xa o elaboraba con anterioridade mentalmente e de xeito concienciudo. A súa muller era sempre a súa primeira lectora e crítica (a pedra para constatar a realidade, a emoción que pode espertar).
Yolanda Castaño: Con silencio total, pechada e con luz artificial, acode primeiro á súa cabeza antes de deixar pegadas no papel.
Antón Riveiro Coello: Merca cadernos en branco que logo non utiliza e asina sempre cun bolígrafo vermello. Un pouco de licor café axúdalle a enfeitizar as musas.
Elena Gallego Abad: Cando está en pleno proceso creativo non le outras literaturas, aínda que si se documenta moito para os seus escritos. Cociñar é o xeito que ten para desbloquearse.
Manuel Núñez Singala: Non fala do seu traballo ata telo rematado. Cambiou o caderniño e un cabo de lapis polo iPhone: sempre anda a anotar para non esquecer as ocorrencias.
María Canosa: A orde é fundamental para poder efectuar este labor que nos ocupa, algo que adoita realizar descalza e cunha vela porque lle relaxa mirar a lapa. Prefire escribir con lapis, e sempre a man.
Miro Villar: Nunca se pon á escrita de noite e faino en papel necesariamente. Adoita traballar intermitentemente e repousar a súa creación literaria.
Marta Dacosta: Acostuma utilizar as mesmas ferramentas, un vello caderno cheo de folios soltos e un bolígrafo agora extraviado. Obrígase asemade a utilizalas cando menos unha vez ao mes.
Antón Fortes: Utiliza uns pequenos cadernos de 10 por 15 centímetros nos que escribe cun Pilot de tinta líquida negra con letra minúscula (o propio autor asegura que é “de formiga”).
Marica Campo: Cómprelle a soidade e escoitar música de violonchelo, preferentemente Mischa Maisky ou Jacqueline du Pré.”
Arquivos da etiqueta: Manuel Núñez Singala
Carballo: Curso de verán Traballando en lingua: (Re)pensando o discurso, do 20 ao 22 de xullo
O
Servizo de Normalización Lingüística da Universidade da Coruña, en colaboración co Concello de Carballo e mais coa Coordinadora de Traballadores/as de Normalización Lingüística (CTNL), convocan a sétima edición do curso de verán Traballando en lingua que este ano ten como eixo temático o de (Re)pensando o discurso.
As liñas temáticas son as seguintes:
– Reflexionar sobre a incidencia do(s) discurso(s) lingüístico(s) na situación social da lingua.
– Analizar os argumentos a respecto da diversidade lingüística.
– Revisar termos e conceptos sociolingüísticos en transformación.
– Avaliar as ideas forza e os conceptos chave do discurso normalizador sobre o galego, así como a súa actualidade e/ou necesidade de reformulación.
– Presentar propostas de actuación que permitan intervir no imaxinario social sobre a lingua.
Realizarase no Pazo da Cultura de Carballo (Rúa do Pan, s/n.) entre o mércores 20 e o venres 22 de xullo. Hai un total de 70 prazas, e a matrícula pódese formalizar aquí, cos seguintes prezos: 30 euros comunidade universitaria, persoas desempregadas e socios/as da CTNL (colectivo especial de matrícula no Xescampus); 50 euros xeral.
O programa é o seguinte:
* Mércores 20 de xullo:
– 11:00 h. (Re)pensando o discurso: propostas integradoras para a normalización lingüística. J. M.ª SÁNCHEZ CARRIÓN.
– 13:00 h. A dignificación das palabras que nos pertencen. O caso da normalización. PILAR GARCÍA NEGRO
– 16:30 h. Impoñemos galego ou queremos galego? Breve panorámica verbo dos marcos e discursos (erróneos?) sobre a lingua galega. IVÁN MÉNDEZ LÓPEZ.
– 18:30 h. Grupos de traballo: Reconstruíndo os discursos sobre a lingua. Coordinados por Olga Patiño Abeixón e Dores Sánchez Alegre.
* Xoves 21 de xullo:
– 10:30 h. Para a hegemonia social do galego: discursos, prácticas e políticas lingüísticas. CELSO ÁLVAREZ CÁCCAMO.
– 12:30 h. Grupos de traballo: Reconstruíndo os discursos sobre a lingua. Coordinados por Rosa Moreiras Cuñarro e Nuria Seoane Bouzas.
– 17:00 h. Marcos ideolóxicos, estrutura social e lingua na sociedade galega actual. FERMÍN BOUZA ÁLVAREZ.
– 19:00 h. Obradoiros simultáneos:
+ Obradoiro de espazo lingüístico persoal. GEMMA SANGINÉS.
+ O português simples (OPS!): socializando a estratégia luso-brasileira para o galego. VALENTIM R. FAGIM.
– 21:00 h. Pelos na lingua. Representación teatral de TALÍA TEATRO.
* Venres 22 de xullo:
– 10:00 h. Obradoiros simultáneos:
+ Obradoiro de espazo lingüístico persoal. GEMMA SANGINÉS.
+ Prexuízos lingüísticos: estratexias de combate. MANUEL NÚÑEZ SINGALA.
– 12:00 h. Lectura e debate das conclusións xerais.
– 13:00 h. Unha guía de estilo para a política lingüística. É posíbel?. NEL VIDAL BARRAL.
Manuel Núñez Singala: “Somos galegos porque falamos a nosa lingua”
Entrevista 
a Manuel Núñez Singala no Xornal:
“Xornal (X): Toda obra literaria non é sempre un engano en si mesma?
Manuel Núñez Singala (MNS): A literatura é ficción. Nese sentido sempre é un engano. Agora ben, a literatura é un sistema para aprender, para non enganarnos nunca. É coller suficiente valía e bagaxe para non enganarse.
X: Os relatos son un xénero máis complicados que a novela pola necesidade de síntese?
MNS: Son xéneros moi difíciles. As novelas son sempre de longo percorrido. É como ser un corredor de fondo e un velocista ao mesmo tempo. Cando falamos de relatos, temos que ter presenten que agora non temos demasiado tempo. Ás veces, cando pillo un libro de contos, pregúntome por que está organizado dese xeito. No meu libro, os relatos van organizados por tamaño e densidade. Así, se un día alguén ten cinco minutos e quere ler só tres páxinas, xa pode escoller algún. Se ten máis tempo, pode escoller outro. Por outro lado, o relato é un xénero moi difícil. Non me gustan os relatos nos que sobra moito. Un conto é un conto porque di o que fai falla, pero máis nada. Iso moléstame moito, eu escribo só o que é necesario. Eu teño contos que teñen sete palabras. Moitas veces dáme a impresión de que leo relatos que se poderían contar empregando a metade de páxinas.”
Santiago: presentación de Menú de enganos, de Manuel Núñez Singala
O mércores 22 de setembro, a partir das 20:00 h. na Libraría Couceiro de Santiago (Praza de Cervantes, nº 6), Manuel Núñez Singala o libro Menú de enganos, publicado en Galaxia. No acto participará, acompañando ao autor, Francisco Castro.
Manuel Núñez Singala: “Literatura á carta”
Entrevista a Manuel Núñez Singala en Galicia Hoxe:
“Galicia Hoxe (GH): O concepto de literatura á carta está vinculado dalgún xeito aos medios dixitais, máis alá do tan sonado e-book…
Manuel Núñez Singala (MNS): Agora, sobre todo os rapaces novos teñen unha cultura dixital que os que somos máis vellos non temos ou que non temos con tanta facilidade. Unha das cousas que me chama a atención dos rapaces, facendo un símil, é que son multiárea: á vez que están escribindo un texto, teñen aberto o Facebook e chatean no Messenger. Por iso, aínda que un libro non é un formato interactivo por definición, ten en conta o público ao que se pretende chegar.
GH: Que textos lle resultaron máis complexos de escribir: os máis longos ou os máis breves?
MNS: O conto é un xénero moi difícil porque non pode faltar nada pero tampouco pode sobrar. Todo o que escribes nun conto ten que ter unha razón de ser. Eu intentei podar todo o superfluo e deixar só o que era imprescindible. Un defecto que atopo nos relatos é que existen elementos de máis como descricións pesadas ou repeticións. De aí que haxa un conto que só é unha frase aínda que podería ser moito máis longo. Procurei que todo fose importante. Por iso ás veces, os máis curtos son máis complexos que os máis longos.”
A entrevista completa pódese ler aquí.
