Manuel López Rodríguez gaña o XXVI Premio de Poesía Avelina Valladares coa obra O cemiterio. A néboa

Desde o Concello da Estrada:
“É o segundo ano consecutivo que o escritor noiés resulta o gañador, e o xurado elixiu o seu poemario “pola súa orixinalidade” entre os 38 traballos presentados.
O galardón entregarase nun acto público no Teatro Principal a finais do outono e inclúe 2.000 euros e a publicación do poemario por Edicións Fervenza.
O xurado da XXVI edición do Premio de Poesía Avelina Valladares vén de galardoar ao escritor noiés Manuel López Rodríguez polo seu poemario O cemiterio. A néboa, presentado baixo o lema de “Martirio”.
O fallo do xurado, outorgándolle a victoria ao poeta noiés por segundo ano consecutivo, deuse a coñecer esta mañá na sala de xuntas do Concello unha vez aberta a plica elixida por unanimidade entre os 38 traballos presentados este ano.
O xurado desta edición estivo composto por Rosalía Morlán, Dolores Carbajal, Sindo Villamayor, Esteban Folgar e Dolores Araújo -esta última actuando como secretaria-. Folgar xustificou a elección dos membros do xurado pola súa orixinalidade, xa que “o poemario está dividido en tres partes e a súa parte principal está feita polo sistema de escolle a túa propia aventura, na que os poemas permítenlle ao lector escoller o camiño que quere seguir”. O traballo, ambientado nun cemiterio, lembra figuras ilustres que xa morreron “dirixíndose con frecuencia ao receptor” e empregando figuras metapoéticas, engadiu Folgar.
Unha vez coñecida a identidade do gañador, a edil de Educación, Amalia Goldar, foi a encargada de comunicarlle a noticia. O premio está dotado con 2.000 euros e inclúe a publicación do poemario por Edicións Fervenza. O galardón entregarase a finais de outubro nun acto público no Teatro Principal da Estrada, coincidindo coa Festa da Poesía.”

Sindo Villamayor, autor da Estrada: “A poesía é un acto revolucionario”

Entrevista a Sindo Villamayor en La Voz de Galicia:
“Sindo Villamayor (A Estrada, 1963) presenta o xoves día 21 -MOME, 20:30 horas- o poemario Ceos de ferro, o seu primeiro volume propio despois de publicar algúns poemas nun libro que recolle os traballos gañadores do certame Manuel-Orestes Rodríguez López, no que acadou un accésit.
– La Voz de Galicia (LVG): Por que agora este poemario?
– Sindo Villamayor (SV): O poemario recolle a miña produción poética dos últimos oito anos. Eu hai anos que escribo, tamén en prensa local, e sempre oes comentarios favorables… Contrastei un pouco o que estaba escribindo con xente iniciada no tema, e tiña traza, tiña unha mínima calidade poética. O motor desencadeante para publicar foi participar nun obradoiro de creación literaria, no que pos en común o que escribes. Alí socializas o que ti escribes e as persoas que nos deron o curso animáronme a facelo.
– LVG: Como compuxo o volume?
– SV: Con moito traballo artellei un poemario, dándolle unha estrutura a toda a miña produción poética. Ao final de todo o proceso dáste de conta de que aí aparecen reflectidos o Eros e o Tánatos. É unha poesía escura, difícil, dura. Nada que ver con outra poesía; á marxe da calidade, son posicións estéticas diferentes. Eros e Tánatos, a vida e a morte. A vida tinguida de dor e de momentos difíciles. Recordo agora un verso: “O meu xardín só ten flores negras”. (…)”