O
Instituto de Estudos Miñoranos e a Entidade Local de Morgadáns convocan o IV Premio de Poesía Victoriano Taibo – Entidade Local de Morgadáns, ao que poderá concorrer calquera autor que envíe, antes do 30 de xullo de 2011, ao enderezo Apartado 30, 36380, Gondomar, un libro de poemas escritos en galego cunha extensión mínima de 300 versos. O premio está dotado con 3.000 euros, unha peza escultórica do artista miñorán Fino Lorenzo, creada especialmente para este certame, e a publicación da obra premiada na colección Victoriano Taibo do IEM; o galardón será entregado nun acto cultural que se celebrará no edificio das Escolas de Guillufe (Morgadáns) na 2ª semana de novembro do mesmo ano. As bases completas pódense descargar aquí: Bases IV Premio Victoriano Taibo 2011.
Arquivos mensuais: Abril 2011
Camariñas: presentación de A Terra de Soneira no corazón da Costa da Morte
O 
sábado 16 de abril, ás 12:00 h., no Centro Cultural Casa da Pedra (Avenida da Coruña, 5) de Camariñas, preséntase o libro A Terra de Soneira no corazón da Costa da Morte, de Xosé María Lema Suárez (coord. e dir.), Evaristo Domínguez Rial, Xan Fernández Carrera, Roberto Mouzo Lavandeira e Xosé María Rei Lema, publicado en Xerais. No acto participan Manuel Bragado, Manuel Valeriano Alonso e os autores.
Ferrol: presentación de A frecha azul do teixo, de Eva Veiga
O venres 
15 de abril, a partir das 20:00 h., na Galería Sargadelos (Rúa Rubalcava, 30-32, esquina rúa María) de Ferrol, e con entrada libre até completar capacidade, preséntase o libro de poemas A frecha azul do teixo, de Eva Veiga, publicado en Espiral Maior. No acto intervirán, coa autora, Miguel Anxo Fernán-Vello e Nicolás Vidal, e finalizará cunha actuación do Grupo Ouriol (Eva Veiga, Fito Ares e Bernardo Martínez).
Xosé Manuel Pacho Blanco: “Na cultura galega hai moita autocensura”
Entrevista 
a Xosé Manuel Pacho Blanco en Galicia Hoxe:
“- Galicia Hoxe (GH): Pois, volvendo ao tema argumental [de Paraísos, obra gañadora do V Premio Diario Cultural de Teatro Radiofónico], que pasou entón coas dúas mulleres que falaban?
– Xosé Manuel Pacho Blanco (XMPB): Pois a xornalista está pensando en deixar a profesión. Volven cortar a obra e un teletipo informa de que o rei non sufriu un atentado senón un accidente de coche mentres estaba en Mallorca co seu Ferrari testarossa. Vólvese cortar e aparece unha segunda historia na que un xornalista entrevista a Roberto Bolaño, o escritor chileno. Empeza cun texto que di: “O mundo está cheo de idiotas e neste sentido non hai unha diferenza de xénero. Tanto homes como mulleres comparten a mesma porcentaxe”. (…)
– GH: E o epílogo?
– XMPB: Todos os feitos e persoas que aparecen nesta peza son inventados froitos da invención do escritor: non existe ningún dos personaxes nin dos narradores; non existe un rei, iso só acontece nos contos, atentaría contra calquera democracia; tampouco existe Ciudad Juárez nin os seus mortos; tampouco Roberto Bolaño; nin a radio; nin a demencia senil; nin a tristeza; nin a felicidade; só a música e as palabras.
– GH: Entre tanta moleza e simulacro dará medrado algún día na sociedade galega o espírito punki ou provocador?
– XMPB: Eu creo que se algún sentido ten a creación é cuestionar a realidade e ser subversiva. Ten que enfrontarse ao que non gusta da sociedade e ser crítico. Penso que na cultura galega e na cultura española hai moita autocensura. É normal. Pode soar grandilocuente, pero se te paras a pensar nas editoras, nos medios de comunicación hai bastante covardía. Que un avogado se autocensure podo entendelo, pero que un artista se autocensure non. A cultura galega e a cultura española son moi condescendentes con elas mesmas.”
Antón Patiño: “Para Lois Pereiro, Monforte era como o centro do mundo”
Entrevista 
a Antón Patiño en La Voz de Galicia:
“- La Voz de Galicia (LVG): ¿En que medida influíu Monforte na súa [Lois Pereiro] formación vital e cultural?
– Antón Patiño (AP): Para Lois Pereiro, Monforte era como o centro do mundo, era o seu principal espazo vital e de afecto, onde vivían os amigos de sempre, cos que nin sequera era preciso falar para entenderse. Monforte tamén deixou nel unha pegada cultural moi fonda. Na súa época, a cultura humanística e literaria tiña moito peso no colexio dos Escolapios e iso foi moi importante para a súa formación como escritor. Tamén estaba o cinema, que para el tiña tanta importancia como a literatura ou a música. Neses tempos o cinema era moi popular en Monforte e nos cines Capitol e Lemos botaban filmes novos case todas as semanas. Para Lois tamén foi importante a presenza en Monforte de Manuel María, que o axudou a contactar coa tradición literaria galega. No plano literario son moi desemellantes, as súas obras teñen moi pouco que ver unha coa outra, pero entre os dous sempre houbo moito respecto mutuo.
– LVG: ¿Que interese cre que pode ter a obra de Pereiro para as xerazóns máis novas?
– AP: A súa é unha figura heterodoxa e rebelde, que non é doado asimilar, e como marchou moi novo, aínda que xa tiña uns anos, deixou unha imaxe case como de adolescente. A súa obra está chea de referencias que poden conectar moi ben coa xente nova e creo que pode ser unha bomba de futuro, unha inxección de osíxeno para o idioma que é moi oportuna nunha época en que desde arriba se está a proxectar unha imaxe de negatividade cara á lingua galega. A súa obra literaria ten un carácter plural e poliédrico que non admite esquematismos, pero quen se achegue á súa poesía quedará enganchado pola autenticidade da súa palabra.”
CONTRA A MORTE – Unha aproximación a Lois Pereiro
Mondoñedo: exposición No niño novo do vento. Cen anos con Álvaro Cunqueiro
O venres 15 de abril, ás 13:00 h., no Auditorio Municipal Pascual Veiga de Mondoñedo, inaugúrase a exposición No niño novo do vento. Cen anos con Álvaro Cunqueiro, organizada pola Editorial Galaxia, a Fundación Penzol e a Consellería de Cultura da Xunta de Galicia, coa colaboración do Concello de Mondoñedo.
A Coruña: conferencia de Fran Cortegoso: O lugar do corvo, no ciclo Escrita(s)
O venres 
15 de abril, ás 20:00 h., na Galería Sargadelos (Rúa Real, 56) da Coruña, e con entrada libre até completar capacidade, continúa o “Ciclo Escritas 2011 Sargadelos“, que, baixo o título de “Circunvolucións”, consiste nunha serie de charlas na que se abordará a experiencia que coa(s) escrita(s) manteñen diversos autores, tratando de atravesar a partir das diferentes liñas de universo dos/das conferenciantes/conferenciantas a proliferación das inscricións que fan con nós comunidade. Nesta terceira charla, Fran Cortegoso falará sobre O lugar do corvo: “O corvo como símbolo da morte é aparición última da vida. Só lucubramos a morte a través da alteridade. É inexistencia do ser, e inexistencia mesma é. Así é o corvo síntese de vida, de proceso concluso, e por tanto de recordación, de percurso vital como histórico e relato. O corvo como símbolo dun proceso estético e ético.”
Pontevedra: presentación e lectura dramatizada de collage, de Esther F. Carrodeguas
O
venres 15 de abril, ás 20:00 horas, na Galería Sargadelos de Pontevedra (Rúa Oliva, 24), terá lugar unha lectura dramatizada sobre o libro collage, de Esther F. Carrodeguas (escritora e actriz), publicado pola editorial Barbantesa. No acto, organizado polo Ateneo de Pontevedra, intervirán a propia autora, Xisela Maneiro (actriz) e Carlos Gálvez (actor).
Manifesto Achegarte 2011
Entendemos que a cultura galega é a que facemos entre todas as persoas que creamos, vehiculamos e desfrutamos os bens culturais do noso país na nosa lingua. A única en Galiza que crea estilos e redes e público interesado en seguir o seu percurso. A cultura en español é cultura española e a súa incidencia na sociedade galega non é propia, senón que lle vén prestada de Madrid, onde loxicamente desexan triunfar os seus creadores e creadoras.
A cultura galega, por estar nunha situación de desvantaxe con respecto á española, debe ser claramente apoiada desde a administración autonómica, como ben entenden desde hai moito tempo os nosos irmáns de Euskadi e de Cataluña.
Esiximos da administración autonómica o apoio sen reservas á produción, á distribución, á promoción, á internacionalización e á construción de redes, mais tamén ao cultivo do tecido cultural de base, como garantía de continuidade.
A cultura galega está a vivir un momento de efervescencia creativa, en rápida adaptación á era dixital. Nunca tanto e tan bo houbo, mais nunca a situación das industrias culturais foi tan precaria como a actual.
Como parte significativa da cidadanía que somos, esiximos un contorno amábel e sustentábel para todas as persoas que queremos vivir e educar os nosos fillos e as nosas fillas en galego: ir ao teatro en galego, ler literatura en galego ou escoitar música en galego, e até facer da cultura a nosa profesión, no noso país.
A forza do noso amor non pode ser inútil.
Organicémonos e esixamos o que en xustiza nos corresponde.
Está aberto o grupo de Manifesto Achegarte 2011 en facebook aquí, ao que se pode unir libremente quen queira.
