Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Velaquí a Tabela dos Libros do mes de abril Nela figuran seleccionados os volumes que, ao ver d@s crític@s participantes (Manuel Rodríguez Alonso, Inmaculada Otero Varela, Francisco Martínez Bouzas, Héitor Mera Herbello, Montse Pena Presas e Armando Requeixo), son estimados como os máis recomendables de entre os publicados nas últimas semanas. Boas lecturas!”
Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Velaquí a Tabela dos Libros do mes de marzo. Nela figuran seleccionados os volumes que, ao ver d@s crític@s participantes (Manuel Rodríguez Alonso, Inmaculada Otero Varela, Francisco Martínez Bouzas, Héitor Mera Herbello, Montse Pena Presas e Armando Requeixo), son estimados como os máis recomendables de entre os publicados nas últimas semanas. Boas lecturas!”
Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Velaquí a Tabela dos Libros do mes de febreiro. Nela figuran seleccionados os volumes que, ao ver d@s crític@s participantes, son estimados como os máis recomendables de entre os publicados nas últimas semanas.”
Reportaxe 
de Carme Vidal en Sermos Galiza:
“Ao pegar nun libro, unha novela, ou un poemario, case xa non evocamos a xénese, o instante no que o autor ou autora escribiu as primeiras palabras. A man, a maior parte das veces. A ese momento remítese o crítico Ramón Nicolás que botou a andar hai un ano a sección Manuscritos e agora conta cun singular arquivo que nos ofrece as letras de quen escribe a través da rede, un mundo que, en certa medida, contribuíu á perda de vista da caligrafía. (…)
As imaxes son abondo evocadoras. Aí está a letra feita a man nas fotografías tiradas para que a letra saia na pantalla, de maneira ben distinta á arial ou times que o procesador ofrece. “Certamente hai algo inquedante ver a letra manual escrita na pantalla. Trátase, en certa medida, dunha faceta máis íntima e humana de quen escribe” explica Ramón Nicolás, que engade á imaxe do manuscrito un texto arredor da escrita e os hábitos á hora de crear, ás veces con confesións da persoa protagonista. (…)”
Principia 
o centenario de Francisco Fernández del Riego coa creación dun blog por parte da Fundación Penzol e da Editorial Galaxia, onde se recollerán as novas, colaboracións e textos de ou sobre don Paco que a conmemoración vaia xerando.
Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Velaquí a Tabela dos Libros do mes de xaneiro. Nela figuran seleccionados os volumes que, ao ver d@s crític@s participantes, son estimados como os máis recomendables de entre os publicados nas últimas semanas.”
A 
páxina da Sección de Crítica Literaria da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega está actualizada e funcionando a pleno rendemento. Podedes visitala aquí.
Desde o blogue Criticalia, de Armando Requeixo:
“Velaquí a Tabela dos Libros do mes de decembro. Nela figuran seleccionados os volumes que, ao ver d@s crític@s participantes, son estimados como os máis recomendables de entre os publicados nas últimas semanas. Este mes, amais, temos o pracer de saudar a incorporación ao Grupo Crítico da Tabela dos Libros do profesor e crítico Francisco Martínez Bouzas, quen no seu día xa fora convidado a participar como membro fundador do equipo, pero que, por razóns persoais, non puidera sumarse entón á iniciativa. Faino agora, o que nos enche de satisfacción e agradecemento. Sexa, pois, benvido.”
Entrevista 
a Pere Tobaruela en La Voz de Galicia:
“(…) – La Voz de Galicia (LVG): ¿De onde xurde a idea da novela por entregas [Sempre perden os mesmos]?
– Pere Tobaruela (PT): Dunha reflexión sobre o momento da literatura galega. Custa que público en xeral merque narrativa para adultos. Quitando un par de excepcións, como poden ser Os fillos do mar ou os premios Xerais, non é doado que un libro en galego pase da primeira edición. Penso que hai algo que non funciona ben, e é unha crítica que estendo a min mesmo. Non conseguimos enganchar co lector ou ben o público non está afeito a ler en galego. Así que decidín saír pola tanxente: aquí non hai a escusa do prezo, trátase dunha novela por entregas, de balde, que segue a idea decimonónica que xa usaban algunhas revistas en Inglaterra.
– LVG: E funciona?
– PT: Fíxeno máis por intuición que por convencemento. O día 23 saíu o primeiro capítulo e, cada venres, engadirei un novo, así durante doce semanas. O contador que inclúe o blog xa leva máis de mil visitas, iso dá idea de que está a ter boa resposta, é unha iniciativa que esperta curiosidade.
– LVG: E economicamente resulta?
– PT: Non é unha ruína. Eu estou vendendo a marca, a Pere Tobaruela. Evidentemente, as miradas curtopracistas poden pensar que non saco rendemento económico, pero quen sabe, nun futuro (…)”
Pere Tobaruela irá 
publicando, a partir do venres 23 de novembro, capítulos da novela por entregas Sempre perden os mesmos no blog creado expresamente para ela, e da que hai un evento creado en facebook. Segundo o autor, “Nesta novela participan personaxes diversos: un xastre centenario, o director dun xornal de ámbito comarcal, un matrimonio de orixe alxeriano, un corresponsal de guerra, un filósofo de renome internacional e un profesor universitario africano, por citar algúns. Seguindo o fío das palabras destes personaxes, Sara Martí, protagonista da novela, constrúe unha memoria colectiva salpicada sobre todo de recordos amargos: o exterminio nazi, o mal trago dunha violación, a guerra dos Balcáns, o asasinato dun ser querido, as represalias do réxime ditatorial instaurado na Guinea Ecuatorial despois da súa independencia, a historia dun desamor… Recordos, todos eles, contados desde o fracaso, mais cun marcado acento reivindicativo. Sara Martí é, de feito, unha xornalista que se nega a aceptar a realidade tal como é. E con esta mirada particular explícaa a través dos seus artigos de opinión en Cousas nosas.”
