Arquivo da categoría: Narrativa
Xurxo Souto presenta A gran travesía de Chiruca Macallás
Desde
o Zig-zag da Televisión de Galicia:
“Xurxo Souto presenta A gran travesía de Chiruca Macallás, unha historia de aventuras no mar. A entrevista pode verse aquí.”
Pontevedra: presentación de Un home estraño, de Antonio Tizón
A Coruña: presentación de A gran travesía de Chiruca Macallás, de Xurxo Souto
A Coruña: presentación de Mamá, quero ser Ziggy Stardust, de Iria Misa
Bueu: presentación de Contra todo isto e Vivir sen permiso, de Manuel Rivas
Emma Pedreira: “Romasanta, “o lobishome”, tiña órganos sexuais masculinos e femininos”
Booktrailer de O Bestiario Científico de Anxos Nogueirosa, de Antonio Manuel Fraga
Antón Lopo recibe o Premio Repsol 2018
Desde
Galaxia:
“Na noite do luns 3 de decembro, Antón Lopo recollía na Coruña o Premio de Narrativa Breve Repsol 2018, que lle foi outorgado pola súa nova novela: Extraordinario.
No acto, que tivo lugar na sede coruñesa da Fundación Paideia Galiza, estiveron presentes o secretario xeral de Politica Lingüística, Valentín García Gómez, o director da Área Institucional da Fundación Repsol, Gonzalo Vázquez Villanueva, e o director xeral de Galaxia, Francisco Castro. Presentado por Doda Vázquez, presidenta da Asociación da Prensa da Coruña, houbo tamén espazo para a música, que desta volta correu a cargo de Davide Salvado.
Deste xeito, Antón Lopo recibiu o cheque por valor de 12.000 euros, o obsequio conmemorativo desta XII edición do premio e presentou tamén a obra editada na nosa colección Literaria, que está xa nas mesas de novidades das librarías galegas.
Extraordinario é unha novela sobre as relacións familiares e o amor, pero tamén sobre a aprendizaxe de vivir, a identidade, a liberdade e o pracer. A obra comeza cando o protagonista debe axudar a súa irmá nos coidados da nai, unha muller de carácter inestable coa que el rompeu toda relación hai máis de trinta anos. A viaxe que emprende non é só á cidade da súa infancia e ao hospital, onde operaron a nai dunha rotura de fémur, senón tamén a un pasado que segue sen resolverse. Narrada como os alustros dun faro sobre a escuridade da noite, Extraordinario posúe unha eficacia narrativa asombrosa, con personaxes que se gravarán na nosa memoria en trazos indelebles, ademais de xogos conmovedores de ironía e humor. Quen entre neste libro non poderá saír ata absorber a última palabra.”
Miguel Anxo Mato Fondo: “Os escritores de hoxe en día movémonos con absoluta comodidade tanto na galaxia de Gutenberg coma na online”
Entrevista
de Paula Vázquez a Miguel Mato en Que pasa na Costa:
“(…) – Que pasa na Costa (QPC): Karen Blixen, Catarina, Teresa e Lorelai son as protagonistas de Adeus, capitán Walton. Porque esta temática feminista?
– Miguel Anxo Mato Fondo (MAMF): Isto é algo que sempre está na miña obra, e non sei moi ben porqué. Quizais por lecturas, xa que as miñas escritoras favoritas son mulleres… Pero digamos que emprego a voz feminina para esconder a miña voz detrás dela.
– QPC: Cal dirías que é o fío condutor dos textos?
– MAMF: Non sei que dicirche aquí, porque os relatos son bastante diferentes entre si. Penso que o fío condutor na literatura sempre é o estilo literario máis que os argumentos. Nos meus relatos creo que é importante resaltar o símil literario que hai, presente en cada un deles. Trátase de relatos que non teñen practicamente argumento. Teñen principio e final, pero ben podería ser o final o principio, e viceversa. Son momentos que presentan unha gran diversidade de técnica narrativa, baseándose na descrición e no monólogo interior en primeira persoa.
– QPC: Entón, como definirías a obra?
– MAMF: Diría que son diferentes momentos da vida de moita xente que, neste caso concreto, son mulleres, pero que tamén poderían ser homes.
– QPC: E máis alá deste libro en concreto, cres que hai espazo para a lectura do libro físico na era do dixital e as novas tecnoloxías?
– MAMF: Este é un tema moi peliagudo [ri]. Eu creo que si! Eu agora mesmo utilizo todos os medios para escribir, xa sexa con pluma estilográfica sobre papel ou no portátil. Cando comezou o boom do dixital eu dicía que non vía iso de escribir un poema nun ordenador, e hoxe en día xa me parece absolutamente normal. A día de hoxe, escribo notas coas pluma na miña libreta e logo pásoa ao ordenador, ou mesmo escribo na aplicación do móbil. Fágoo indistintamente.
E en canto á lectura, de preferir… prefiro un libro de poemas en papel pero, por exemplo, o ensaio é un xénero que leo moito en dixital e descargo moitos textos e teses de doutoramento por este medio. Creo que hoxe en día os escritores somos bastante eclécticos, isto é, movémonos con moita comodidade tanto na galaxia de Gutenberg como na galaxia online.
– QPC: E de cara ao futuro, que proxectos tes entre mente?
– MAMF: Si, estou cun libro que se vai chamar O lector do paraíso, que xa teño moi avanzado. Trátase dun libro de memorias. É literatura memorialista escrita en primeira persoa.”
