O xoves 15 de setembro, ás 19:00 horas, no salón de actos da Biblioteca Pública Ánxel Casal (Avenida Xoán XXIII), de Santiago, terá lugar a proxección do documental Neira Vilas. Memorias dun neno labrego, dirixido por Ismael González Díaz, coincidindo coa exposición Querido Balbino, inaugurada o día 2 de setembro.
Arquivo da categoría: Narrativa
“O deputado Tabuyo mergúllase na novela negra co comisario Romero”
Entrevista de Santiago Jaureguizar a Domingo Tabuyo en El Progreso:
‘Domingo Tabuyo sabe que a carne sueca é explosiva. “Un día informeime de que había unhas latas etiquetadas como un produto cárnico de Suecia e, en realidade, contiñan explosivos”, comenta para situar a idea lonxana que foi conformando ata que acabase sendo Svea kött (carne sueca), a novela negra que vén de publicar en Xerais. (…)
A experiencia no mar valeulle “unicamente para algúns comentarios na novela”. Utilizou moitas máis expresións “dunha parente de Sanxenxo, que emigrou a Estocolmo”. Sobre esa muller, apunta o autor que “sempre conservou as raíces galegas, pero, cando regresaba por vacacións, falaba nunha mestura de sueco e galego, que nos fixo aprender moitas palabras nesa lingua”. Este pontevedrés mantén as súas querencias e, cando decidiu escribir unha novela negra, atendeu ao seu gusto pola novela nórdica, por “tratar de cuestións que lle importan á xente”. Suecia, a narrativa e os conflitos dos colectivos humanos conflúen deste xeito en Svea kött. O protagonista que creou para afrontar esas carencias da sociedade é “un home de 50 anos que ten as súas raíces que non son dunha cidade, senón dunha vila, e que ten valores tradicionais”, como poden ser o esforzo no traballo e a raigame nun sitio. (…)’.
Lugo: presentación de Svea Kött (Carne Sueca), de Domingo Tabuyo
O venres 9 de setembro, ás 20:00 h., na Galería Sargadelos (Praza de Santo Domingo, 4) de Lugo, preséntase a novela Svea Kött (Carne Sueca), de Domingo Tabuyo, publicada en Xerais. No acto participan, acompañando ao autor, Xosé Orozco e Manuel Bragado.
Xosé Neira Vilas lembra como chegou a Compostela como un Balbino máis
“A exposición Querido Balbino 1961-2011. Cincuenta anos de Memorias dun neno labrego foi inaugurada este venres [2 de setembro] na Biblioteca Ánxel Casal de Santiago de Compostela, e na súa apertura estivo presente o escritor Xosé Neira Vilas, “pai literario” de Balbino, un personaxe cualificado como “o Harry Potter galego” pola universalidade que alcanzou durante os 50 anos de vida do libro. Durante o acto de presentación, o escritor pontevedrés ha resaltado o especial valor de que a mostra chegue á “primeira cidade” que visitou na súa infancia, cando era “un Balbino máis”. Segundo relatou, nela puido ver por primeira vez “casas altas e pegadas”, tras percorrer os 25 quilómetros que a separaban da súa aldea natal, “toda unha aventura naquela época”, asegurou. Así, cualificou de “emotivo” o seu regreso “da man dun neno de papel chamado Balbino, que a pesar da notoriedade alcanzada, continúa coa mesma humildade, afán por saber e rebeldía” que mostraba hai 50 anos baixo a pluma do escritor que, por aquel tempo, residía na cidade arxentina de Buenos Aires. No acto tamén estiveron presentes os responsables e colaboradores desta iniciativa, entre eles, o director xeral da Editorial Galaxia, “amigo e editor” do literato, Víctor Freixanes, quen lembrou que a novela é ben acollida aínda hoxe por nenos e adolescentes, aínda cando a literatura galega vive “acomodada a unha franxa de idade que rolda os 50 anos”. Ademais, sinalou que Neira Vilas é un “activista dos libros e da lingua”, e neste sentido apuntou que, despois de vender uns 700.000 exemplares da súa novela insigne, o autor de Vila de Cruces continúa coa súa produción literaria, e que dentro de poucos meses sumará unha nova publicación inédita á súa obra. (…)” Vía Xornal.
“Escaparate literario de obras galegas en Italia”
“A través da web Insula europea, un grupo de estudosos de diversas literaturas europeas coordinado polo profesor de Filoloxía Románica da Universidade de Perugia, Carlo Pulsoni, propoñen diferentes títulos coa finalidade de que as editoriais italianas se animen a traducilos. Unha das literaturas con máis presenza é xustamente a galega coas novelas Un tipo listo, de Xosé Monteagudo, A Veiga é como un tempo distinto, de Eva Moreda, Pirata, de María Reimóndez, Así nacen as baleas, de Anxos Sumai e Spam, de Francisco Castro. Este espazo virtual pretende ser un punto de encontro para novos investigadores interesados en aspectos culturais (históricos, filolóxicos e literarios) europeos. Ademais da función informativa e integradora, cómpre destacar a iniciativa da Vetrina letteraria que incorpora títulos de obras croatas, checas, portuguesas, romanesas, francesas, holandesas, alemás, españolas, inglesas e tamén galegas. Unha vez que estamos na web. premendo en cada unhas das propostas aparece a portada do libro, unha recensión do contido, a lingua orixinal, a editorial e o contacto da persoa que facilita a información. Deste xeito as editoriais italianas, que doutro xeito terían dificultades para coñecer algunhas obras estranxeiras, sobre todo aquelas procedentes de sistemas literarios minorizados, atopan suxestións avaladas por especialistas e un contacto ao que dirixirse para demandar máis información. A actualización da sección será constante por parte destes expertos de distintas nacionalidades que, no caso de que as editoriais así o soliciten, poderían incluso ofrecer fragmentos traducidos das obras requeridas”. Vía Galaxia.
Conversa con Eva Moreda en Fervenzas Literarias
Entrevista a Eva Moreda en Fervenzas Literarias, vía Xerais:
“(…) – Fervenzas Literarias (FL): Aínda que centrada na historia de Gelo e Elisa, pasan por A Veiga é como un tempo distinto multitude de personaxes que pululan por Portobello Road e que poderían conformar o corpus da emigración, os roles que van desenvolver no novo país de acollida e todas esas Veigas que cada un deles deixaron noutro tempo.
– Eva Moreda (EM): Eu tiña claro que non quería escribir unha novela costumista, un cadro de costumes, e se cadra por iso optei por non perderme demasiado no detalle folklórico de a onde ían os galegos en Londres e onde traballaban e que comían. A novela está centrada en dúas persoas e dúas actitudes vitais fronte a emigración, a de Elisa e a de Gelo, pero era consciente de que, entre unha e outra actitude, cabían moitas máis, e intentei retratalas, aínda que fose en poucas pinceladas, no resto de personaxes. Así, por exemplo, temos a Rita, que é unha muller solteira dunha certa idade que non rompe coa súa vida anterior dun xeito tan espectacular como pode facelo Elisa, pero si que aproveita as oportunidades que lle brinda o novo país ata acadar un status que en Galicia non podería imaxinar. Conscientemente procurei non obsesionarme demasiado coa documentación, máis que dar moitos detalles moi precisos interesábame retratar actitudes vitais máis ou menos universais. (…)
– FL: Nunha entrevista anterior que compartimos con Francisco Castro, finalista da segunda edición do Narrativas Quentes, laiábase de que a literatura erótica non fora abordada polas escritoras galegas. Se vemos as grandes obras eróticas do último século, a meirande parte delas son escritoras: Almudena Grandes, Marguerite Durás, Emmanuelle Arsan…
– EM: No caso da literatura galega, creo que si hai bastante erotismo escrito por mulleres, pero case todo concentrado na poesía. É unha cuestión interesante. Se cadra é que simplemente somos menos narradoras e, en proporción, hai menos mulleres en todos os xéneros, incluído o erótico, que xa é minoritario de por si. Pero, cando escribía Organoloxía, si tiña a sensación de estar transitando un espazo que me era hostil, ou polo menos que non era o meu. (…)”.
VI Ciclo de mesas redondas Escritoras/es na Universidade
A Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega, co patrocinio da Secretaría Xeral de Política Lingüística e a colaboración da Facultade de Filoloxía e Tradución da Universidade de Vigo, organiza o VI Ciclo de mesas redondas Escritoras/es na Universidade, que chega á súa sexta edición, desta volta co lema Literatura galega hoxe (alba de gloria ou solpor dos deuses): poesía, narrativa, teatro. Os escritores/as perante a crise. Os/as autores/as falarán da súa obra persoal e as súas expectativas perante a grande crise (galega, española, europea; literaria, social, de comunicación, de visibilidade…, etc.) na que estamos e como saír dela. Os actos celebraranse no Salón de Actos da Facultade de Filoloxía e Tradución da Universidade de Vigo, ás 12:00 horas. O programa é o seguinte:
– Xoves 6 de outubro. Mesa redonda de narrativa. Marilar Aleixandre e Bieito Iglesias. Presenta Camiño Noia.
– Xoves 20 de outubro. Mesa redonda de poesía. Marga do Val e Emma Pedreira. Presenta Anxo Angueira.
– Xoves 3 de novembro. Mesa redonda de teatro. Afonso Becerra e Quico Cadaval. Presenta Manuel Forcadela.
“As editoriais galegas apostan pola narrativa clásica e contemporánea nas novidades de outono”
“Despois do repouso do verán, as editoriais galegas prepáranse para a recta final do ano cunha oferta que abrangue os xéneros e autores máis diversos. Unha das novidades máis esperadas nos andeis é a das novelas galardoadas nos premios Xerais. O gañador, Xavier Queipo, recupera o xénero de aventuras en Extramunde, un relato de mar e viaxes. Na categoría infantil triunfou nestes premios a ciencia-ficción. A chave da Atlántida, de Anxo Fariña, fala da creación do primeiro ser humano artificial nunha literatura cargada de fantasía e humor. O terceiro premiado, Héctor Carré, publica a novela xuvenil Febre, unha historia do Oeste situada en terras galegas na que non faltan espías, armas e unha moza que decide non someterse ao destino e forxar o seu propio camiño. Estas tres novelas estarán acompañadas do último traballo de María Xosé Queizán, que presentará nos próximos meses Meu pai vaite matar (Xerais). Outra das novidades estrela será a nova entrega de Domingo Villar protagonizada polo detective Leo Caldas. Despois de Ollos de auga e A praia dos afogados, chega Cruces de pedra (Galaxia), unha novela que arranca coa desaparición dunha muller en Moaña. Nesta editorial publicarase tamén Laura no deserto, o regreso de Antón Riveiro Coello, e Contos da terra da tarde, de Bieito Iglesias. (…)” Vía La Voz de Galicia.
Manuel Rivas: “El verdadero producto tóxico es el poder”
Entrevista a Manuel Rivas en El Comercio (Asturias):
“- El Comercio (EC): En la novela [Todo é silencio], hay dos tipos de silencio. En primer lugar, el silencio amigo, que es fértil y acompaña a la amistad sin pretender ningún dominio, contrario a la retórica y comprensivo. Después, está el silencio intimidatorio, que facilita el crecimiento de los poderes ocultos.
– Manuel Rivas (MR): Hay una imagen convencional del héroe, como belicista, que sirve tanto en una u otra orilla de las ideas, al modo de guerrero. Para mí, el héroe es la persona que no domina, sino que como la literatura misma, desvela formas de dominio. No domina, ni se deja dominar, pues se asfixiaría sin libertad. (…)
– EC: Junto a la suspensión de conciencias, ha habido también una cierta veneración. Está la anécdota del maestro que preguntó a sus alumnos qué querían ser de mayores, y le contestaron que contrabandistas. Pero ahí hay una mera aspiración a la aventura, un aliento épico. Se acabarían convirtiendo en instrumentos de las redes del narcotráfico.
– MR: Me identifico con John Ford, cuando decía que “todo es inventado y todo es verdad”. No trazo biografías, pero los personajes existen, como existe Ulises. Quizá por ello recibí dos escritos anónimos y amenazantes que me remitieron a la editorial gallega (Xerais; en castellano está publicada por Alfaguara), en los que creían advertir la similitud entre el capo literario, Mariscal, y alguna persona real. No obstante, en una reseña literaria se sostenía que Mariscal era un personaje inverosímil. Deberían ponerse de acuerdo el crítico y los autores de los anónimos. Hay muchos ‘mariscales’, cuyo lema es que ‘mientras se trabaja, no se gana dinero’.”
Ignacio Silva: “Poesía e narrativa non son máis que palabras nun papel”
Entrevista a Ignacio Silva en La Voz de Galicia (Carballo):
“(…) – La Voz de Galicia: ¿Que pode desvelar do contido de Cara B?
– Ignacio Silva: É un volume de tres novelas, porque non me gusta categorizalas. Son tres historias que teñen en común o fondo da temática, que é a exploración dese lado escuro da xente, comportamentos que todos temos dun xeito illado e que aparecen en determinados momentos. (…)”. Vía Xerais.