Pilar García Negro, Xosé Luís Méndez Ferrín, Carme Blanco e Victoria Álvarez entran no Padroado da Fundación Rosalía

Desde Sermos Galiza:
“O Padroado da Fundación Rosalía aprobou no plenario que se desenvolveu no serán desta cuarta feira a proposta da executiva de incorporar catro novos nomes ao órgano da entidade, destacando a súa estreita vinculación tanto no ámbito da investigación como no recoñecemento e difusión da obra e da autora.
A profesora e investigadora Pilar García Negro é autora dos ensaios O clamor da rebeldía. Rosalía de Castro: ensaio e feminismo (2010) e Cantares Gallegos, hoxe (2013). (…)
Na biografía de Rosalía afondou Victoria Álvarez Ruiz de Ojeda, protagonista de importantes descubertas arredor da vida da autora nada en Compostela. Pola súa parte, a figura da autora de Follas Novas aparece de maneira recorrente no traballo da profesora e escritora Carme Blanco autora do ensaio A problemática da escritora en Rosalía de Castro e colaboradora en diversas ocasións con iniciativas da Fundación. Ao escritor e ex-presidente da RAG Xosé Luís Méndez Ferrín a Fundación recoñécelle unha “vasta obra de creación e ensaio no que Rosalía ocupou recentes artigos”, ademais da colaboración nos actos da conmemoración da publicación de Cantares Gallegos en 2013.”

Aurora Marco: “Síntome transmisora da historia das mulleres silenciadas”

Entrevista de Carme Vidal a Aurora Marco en Sermos Galiza:
“(…) – Sermos Galiza (SG): A súa implicación na recuperación da memoria de investigadora pasou a persoal. Que supuxo para vostede ese traballo?
– Aurora Marco (AM): De todas as investigacións que levo feito en 43 anos, hai moitas que me encheron de satisfacción como o libro dedicado a Carvalho Calero, o de Avilés de Taramancos ou o Diccionario de Mulleres Galegas mais o traballo para min máis importante é das mulleres na guerrilla. Foron catro anos nos que me impliquei persoalmente porque comecei a coñecer as súas historias, as traxedias, os traumas e adoptei a decisión de que, mentres teña azos, vou continuar nese camiño, achegándome ás memoria das mulleres represaliadas. Desde o ano 2006 centreime na recuperación e divulgación da súa historia en xeral e das guerrilleiras en particular e é por iso que agora digo que a homenaxe é a todas elas.
– SG: A súa investigación foi reveladora para descubrir o papel das mulleres na guerrilla antifranquista, un tema nunca antes tratado.
– AM: Na bibliografía que coñecía sobre a guerrilla había unha monografía sobre Enriqueta Otero e algúns artigos sobre Josefina Abeledo ou Consuelo, mais a descuberta de que esas mulleres foron a columna vertebral da guerrilla foi o que me levou a continuar. O traballo comezou sendo menos ambicioso, pensei facer unha pequena monografía centrándome en determinadas familias, na Rodríguez López, na Gallego Abeledo e nunha de Cabanas na que había varias mulleres que estiveran encarceradas mais nunca pensei que tomaría esta dimensión. Foi tirar do fío e unhas persoas foron levándome a outras e así comecei a percorrer toda Galiza en busca de informantes. Foi un traballo moi gratificante porque comprendín que aquelas traxedias ficaron non só nas persoas senón tamén nas xeracións seguintes. O outro día lía unha entrevista coas psicanalistas Anna Miñarro e Teresa Morandi, que acaban de publicar unha recompilación do seu proxecto “Trauma e Transmisión” na que dicían que esas situacións se transmiten até a cuarta xeración. Salientan que o esquecemento non é posíbel e iso tamén eu o comprobei en primeira persoa. (…)”

Ledicia Costas: “A represión social e política non poden quitarnos a fantasía e a capacidade de soñar”

Entrevista de Montse Dopico a Ledicia Costas en Magazine Cultural Galego:
“(…) – Montse Dopico (MD): En Recinto gris as persoas diferentes son enviadas a un campo de concentración. Xa en Unha estrela no vento tiñas un personaxe que se sentía diferente aos demais…
– Ledicia Costas (LC): Teño debilidade polas persoas que son diferentes e por iso socialmente discriminadas. Por iso sempre acaban estando nas miñas novelas, dun xeito ou doutro. En Recinto gris están dun modo máis explícito: un neno albino, unha nena con síndrome de Asperger, unha muller con síndrome de Dióxenes… Hai un personaxe que está inspirado nun home que vive nun portal na rúa Urzáiz, en Vigo, e que pasa o día aferrado ao seu transistor. (…)
– MD: A literatura infantil e xuvenil é moi importante nas vendas das principais editoras, ás editoras especializadas vailles ben…
– LC: Pois eu sinto que para moita xente aínda segue a ser unha literatura de segunda categoría. Aínda é bastante habitual que che pregunten cando vas facer unha novela de verdade. Eu esfórzome o mesmo coa literatura xuvenil que coa literatura de adultos. O 35 por cento da produción galega é LIX, así que, si, é bastante. Ademais unha das funcións da literatura xuvenil é crear lectores.
– MD: Dicías antes que era máis difícil ter visibilidade se eras muller. Se cadra na poesía iso non pasa tanto.
– LC: Porque para esas mentes de elevado nivel intelectual das que falabamos antes que unha muller faga poesía está ben, pero a parte da literatura que consideran “seria”, a narrativa, é cousa máis ben de homes. Poesía si porque o que consideran volátil e fráxil, a poesía, parécelles axeitado para mulleres. (…)”

Brétemas lanza un premio para os escaparates que promovan o libro galego

Desde Sermos Galiza:
“O Premio Brétemas 2014 ao mellor escaparate do libro galego do ano recoñecerá o esforzo das librarías na promoción da produción editorial galega. O editor e presidente da AGE, Manuel Bragado lanza desde o seu blog Brétemas unha serie para recoñecer o papel do escaparatismo na promoción do libro galego e un concurso para premiar ao mellor do ano. (…)
“Nun momento crítico no que o libro galego quedou recluído a algunhas poucas mesas de novidades ou andeis dalgunhas librarías especializadas ou agarimosas co libro galego, reclamar a súa presenza gratuíta nos escaparates é unha acción positiva, tan xusta coma necesaria”, recoñece o editor que lamenta a pouca presenza do libro galego nos espazos de promoción dos puntos de venda.
Convoca finalmente aos lectores e lectoras do seu popular blog, Brétemas, para outorgar a fin de ano o Premio Brétemas 2014 ao mellor escaparate do libro galego do ano e abre a súa bitácora a quen queira remitir imaxes de vitrinas que promovan a produción editorial galega.”

A pantasma da casa da Matanza, de Miro Villar, unha das tres obras finalistas do Premio AELG á mellor obra de Literatura infanto-xuvenil

Os premios da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega chegan á décimo quinta edición. As obras finalistas, publicadas en 2013, foron escollidas polos 437 socias e socios da AELG, que nunha segunda fase tamén decidirán as gañadoras, que se darán a coñecer na Gala das Letras, que terá lugar o 3 de maio no Teatro Principal do Concello de Pontevedra.
Tras os votos emitidos na primeira quenda, quedou como unha das tres obras finalistas do premio á mellor obra de Literatura infanto-xuvenil A pantasma da casa da Matanza, de Miro Villar (Biblos).

Día de Rosalía 2014 nos centros de ensino (XXX)

O Día de Rosalía 2014 celebrouse na Biblioteca Pública Municipal de Sober do seguinte xeito:
“Conmemoramos cun cartel o nacemento da nosa autora (24 de febreiro de 1837-1885). Lemos e copiamos os poemas de Follas Novas: Maio longo…, maio longo; Este vaise i aquel vaise; ¡Pra á Habana¡ e Unha vez tiven un cravo. Os seus poemas, cheos de ritmo e musicalidade, falan da paisaxe de Galicia, dos costumes da aldea e dos problemas da xente. A poeta expresa con estes versos os seus sentimentos máis íntimos.”

Vigo: Recital de Poesía Figurante, con Verónica Martínez Delgado, Eli Ríos e Marta Dacosta

O venres 11 de abril, ás 20:30 horas, na Libraría Andel (Avenida das Camelias, 102) de Vigo, terá lugar un Recital de Poesía Figurante. No acto, presentado por Alberte Momán, participan Verónica Martínez Delgado recitando poemas de Lusocuria, Eli Ríos de Maria e Marta Dacosta Alonso de Argola.