Arquivos da etiqueta: Editorial Galaxia
Carballo: presentación de Pioneiras da ciencia en Galicia, de Manuel Rey Pan e Elena Vázquez Cendón
Ferrol: presentación de A Galiza feminista, de Miriam Couceiro Castro
Compostela: lectura poética arredor do Alzhéimer, con Clara Vidal e Baldo Ramos
O Barco: presentación de Florencio Delgado Gurriarán. Vida e obra dun poeta valdeorrés republicano e galeguista e Florencio Delgado Gurriarán. Poeta na terra, na guerra e no exilio. Antoloxía poética
Bases do I Premio Álvaro Cunqueiro de Novela
“O Concello de Mondoñedo en colaboración coa Casa Museo Álvaro Cunqueiro e a Consellería de Cultura, Educación e Universidade convoca este certame coa finalidade de honrar a memoria do escritor Álvaro Cunqueiro e, asemade, axudar á promoción da escrita literaria en lingua galega e á divulgación das súas autoras e autores.
As bases polas que se rexerá son as seguintes:
PRIMEIRA. Poderán concorrer todos os autores e autoras que presenten orixinais escritos en lingua galega de acordo coa normativa da RAG. As novelas presentadas deberán ser inéditas e totalmente orixinais e non poderán ter sido publicadas ou divulgadas, en todo ou en parte, en medio físico ou dixital ningún, nin tampouco teren sido premiadas en ningún outro certame.
SEGUNDA. Os orixinais presentaranse por sextuplicado, impresos a espazo e medio, con letra arial 12, as páxinas numeradas e encadernados en rizo. Estes deberán remitirse antes do 18 de outubro do 2022 ao seguinte enderezo:
Concello de Mondoñedo, Praza do Concello, I
27740, Mondoñedo (Lugo)
No paquete de envío deberá figurar claramente a indicación I Premio Álvaro Cunqueiro de Novela.
TERCEIRA. Xunto á novela, que deberá presentarse baixo lema, enviarase un sobre pechado que leve escrito por fóra I Premio Álvaro Cunqueiro de Novela. No seu interior figurarán o título da novela e o lema, ademais do nome completo e DNI, enderezos postal e electrónico e teléfonos de contacto do autor ou autora.
CUARTA. O premio terá unha dotación de 9.000 euros que se outorgará indivisiblemente nun único premio.
QUINTA. O xurado estará composto por cinco membros escollidos entre recoñecidas figuras do mundo da literatura e a crítica literarias. Actuará como secretario ou secretaria, con voz e sen voto, un técnico ou técnica do Concello.
SEXTA. Unha vez emitido o veredicto do xurado, este darase a coñecer nun acto público arredor do 22 de decembro, natalicio de Álvaro Cunqueiro.
SÉTIMA. O premio poderá ser declarado deserto, caso de o xurado así o decidir. Para tal circunstancia, de cinco votos posibles, terá que darse o caso de que ningunha obra chegue a sumar un mínimo de tres dos votos do xurado.
OITAVA. O Concello de Mondoñedo e a Casa Museo Álvaro Cunqueiro resérvanse os dereitos de publicar a obra premiada tanto en galego coma en calquera outra lingua, en formato físico e dixital ata un máximo de 4.000 exemplares. Neste sentido, o autor ou autora renuncia en favor do Concello e a Casa Museo, na primeira edición, a calquera tipo de remuneración polos seus dereitos de autor. A obra premiada será publicada pola Editorial Galaxia, quen asinará, á súa vez, un contrato de autoría estándar que rexerá a relación contractual entre as partes se se supera o número de exemplares amentado.
NOVENA. Os orixinais non premiados poderán ser retirados polos seus autores ou autoras nas dependencias do Concello de Mondoñedo nos seguintes trinta días ao anuncio público do veredicto do xurado. Os orixinais que non fosen retirados destruiranse pasado este prazo.
DÉCIMA. A participación no premio significa a completa aceptación tanto das presentes bases coma das decisión do xurado, que serán inapelables.”
Mondoñedo homenaxea o cabodano de Álvaro Cunqueiro con diversos actos
A Coruña: brinde teatralizado A Coruña Medieval, con Rodrigo Costoya
Francisco Castro: “Hai outra masculinidade posible, menos testosterónica, máis lóxica e racional”
Entrevista de Xesús Fraga a Francisco Castro en La Voz de Galicia:
“O cemiterio de barcos (Galaxia) é a vixésima obra que publica Francisco Castro (Vigo, 1966), unha novela xuvenil que combina amores adolescentes, segredos familiares e a dupla denuncia das relacións tóxicas e unha corrupción derivada do franquismo.
– La Voz de Galicia (LVG): Na trama esas dúas denuncias mesturan a corrupción e un atentado ecoloxista, xunto cunha relación tóxica e machista: é interesante ver a relación entre a orixe individual dun mal e a súa expresión colectiva?
– Francisco Castro (FC): Si, claro, todo está relacionado. O machismo e o antiecoloxismo son doados de maxinar nunha mesma persoa. A novela quere ser unha denuncia de moitas cousas pero sobre todo diso que dis. Acaba de rematar o Cumio do Clima e coa idea que nos quedamos é con que non vai pasar nada, que todo seguirá igual, que xa veremos máis adiante se facemos algo. É a lóxica capitalista. Entre os cartos e o verde, sempre gañan os cartos, será porque moitos billetes son verdes. E logo está a denuncia das relacións tóxicas, dese «mal amor» na que moita rapazada segue caendo ano tras ano. Súmalle a iso eses datos que din que case que o 15 % dos rapaces consideran que o feminismo é un invento para amolar aos homes, e as non poucas rapazas que consideran que a violencia de xénero é un invento, e xa tes un cóctel molotov social tremebundo.
– LVG: Esa parte da relación de sometemento machista está contada dende o diario da vítima: que che permitía ese punto de vista?
– FC: O diario da vítima permitíame, sen mesturalo coa trama principal, saber dos pensamentos da rapaza vítima da violencia tóxica á que a ten sometida o seu mozo. Mais serve, sobre todo, para ver como lle vai cambiando a cabeza a medida que toma conciencia do que lle están facendo. O libro pretende amosar outra masculinidade posible, outro xeito de ser homes, menos testosterónicos, máis lóxicos e racionais. É un libro que defende unha mirada feminista sobre a realidade.
– LVG: Non revelamos nada substancial se citamos aquí que unha das tramas ten a súa orixe última na Guerra Civil, algo que está presente noutros libros seus….
– FC: Si. É un tema que leva saíndo sempre e que sairá. Supoño que ten moito que ver o feito de que non pechamos ben esa parte da nosa historia e que incluso hai quen a reivindica ou pretende transformar noutra cousa. Preocúpame o revisionismo que a ultradereita está facendo, esa tentativa por reescribir a historia. Preocúpame que esta sociedade non sexa consciente de que aquí houbo unha ditadura criminal. Preocúpame o descoñecemento total que a mocidade ten do pasado do noso país. Haberá, pois, que seguir escribindo sobre isto. A literatura ten que cumprir tamén esa función pedagóxica. (…)”