Arquivos da etiqueta: Noelia Gómez
Sara Martínez Bello gaña o V Premio de poesía Filomena Dato coa obra Eira
Desde o Concello de Bergondo:
“Sara Martínez Bello resultou gañadora do V Premio de Poesía Filomena Dato, convocado polo Concello de Bergondo, grazas ao poemario Eira.
O xurado, integrado por Alejandra Pérez Máquez, presidenta (sen voto), Dores Tembrás, Lois Pérez e Noelia Gómez, como vogais, deliberaron a vitoria do conxunto poético de Sara Martínez Bello valorando do mesmo que se trata dunha “lectura que sostén o interese da lectora de comezo a fin, polo traballo coa memoria apoiándose na presenza do sensorial sen caer en tópicos e revelando conceptos como a violencia contida e a dignidade do común, o desenvolvemento dunha psicoxeografía propia, o uso coidado da linguaxe”. Igualmente, o xurado salientou o “emprego e control de diferentes estruturas do poema que desembocan nunha conxunción entre forma e fondo, subliñando unha sensación de verdade”.
O premio ten unha dotación económica de 2.500 euros e a publicación da obra pola editora Apiario na colección de poesía Filomena Dato.
Apiario é a encargada de coordinar este concurso de poesía e tamén levará a cabo a publicación da obra gañadora asumindo todo o proceso: deseño, imprenta, distribución e promoción.
A través deste galardón, o Concello de Bergondo suma o seu gran de area na promoción de certames que impulsan a creación poética en galego, así como a manter en vigor a figura histórica de Filomena Dato Muruais (1865-1926), muller fundamental no movemento literario do Rexurdimento e á que se lle dedicará o ano 2026.”
Noia: Literatura e medios de comunicación na Galicia de hoxe, o 3 de agosto
Literatura e medios de comunicación
na Galicia de hoxe
(Noia, 3 de agosto de 2024)
PROGRAMA
10:00h-10:30h Inauguración.
Participan: Santiago Freire (alcalde de Noia), Agustín Dosil (Director do Campus do Emprendemento e do Saber de Noia), Armando Requeixo (coordinador da xornada Literatura e medios de comunicación na Galicia de hoxe).
10:30h-11:30h Relatorios:
10:30h-10:50h Noelia Gómez: Xornalismo dixital e escrita
10:50h-11:10h Lois Alcayde Dans: A literatura nas revistas culturais e nos xornais
11:10h-11:30h Marta Neira: A recepción literaria nos medios de comunicación
11:30h-12:00h Café.
12:00h-13:00 Mesa redonda:
Participantes: Noelia Gómez, Lois Alcayde Dans, Marta Neira.
13:00h-13:15h Clausura
Santiago Freire (alcalde de Noia), Valentín García Gómez (Secretario Xeral da Lingua, Xunta de Galicia), Agustín Dosil (Director do Campus do Emprendemento e do Saber de Noia).
Padrón: Abride a Fiestra 2024, o 14 de xullo
Festival-xornada de portas abertas na Casa de Rosalía. Entrada libre. Aparcadoiro nos arredores
PROGRAMA
11.00 Visita guiada polo reformado Xardín de Rosalía da man de Miguel Lois
11.45 Pilar García Negro e Carme Fernández Pérez-Sanjulián conversan arredor de Intenso e solidario feminismo.
12.00 Concerto de Pakolas
12.00 Visita guiada pola Casa da man de Manuel Lorenzo Baleirón
12.30 O poeta Juan Carlos Mestre e Anxo Angueira conversan sobre 200 gramos de patacas tristes
13.00 Concerto Paco&Lola de Caamaño & Ameixeiras
13.00 Visita guiada pola Casa da man de Rita Bugallo
14.00 Cata de viños con Paco & Lola, da man da enóloga Nuria de la Torre
XANTAR NA HORTA DE ROSALÍA
17.00 Obradoiro de creación libre: Argallando na Horta de Rosalía
17.00 Presentación do nº 8 da revista Follas Novas, con Xosé Luís Axeitos e Uxío-Breogán Diéguez
17.30 Visita guiada pola Casa da man de Carme F. Pérez Sanjulián
18.00 Noelia Gómez e Rui Grenha presentan Xirando (concerto poético-musical)
18.30 Contacontos Os nosos bosques con Diego García
18.30 Visita guiada pola Casa da man de Pilar García Negro
19.00 Conversa entre a xornalista Ana G. Liste e Diego Ameixeiras, que presenta O anarquista
20.00 Celso F. Sanmartín conta contos
21.00 Concerto de Xurxo Fernandes
Vigo: presentación de Retratos de vodas, partos e funerais, de Silvia Penas
“Pensamento, emoción, Bach e muiñeira vella: isto é Luísa Villalta”
Artigo de Noelia Gómez no Salto Galiza:
“(…) “Cando penso en Luísa Villalta hoxe en día véxoa como unha muller renacentista”, afirma a súa amiga, a escritora e docente Marga do Val (Marga Romero Lorenzo), nunha conversa no andar superior da libraría Couceiro, en Compostela, onde confesa que non lembra con exactitude o instante no que coñeceu á autora homenaxeada no Día das Letras Galegas deste 2024, xa que é como se formara parte da súa vida desde a súa toma de conciencia como galega e como escritora. Ademais, salienta que Villalta adoraba a arte en xeral, e relacionábaa co saber e coa súa maneira de estar no mundo, vinculando tanto poesía con música, fotografía ou teatro.
Para o investigador, profesor e crítico literario Armando Requeixo, responsable da edición de Pensar é escuro, Poesía reunida (1991-2004) (Galaxia, 2023), Luísa Villalta é unha poeta e unha escritora que non se entende sen o curso do mundo musical. “A literatura e a música eran as súas grandes paixóns e desde a primeira hora fundiunas e transfundiunas”. “Isto podemos velo ao longo da súa traxectoria literaria, pero tamén noutras facetas como é a actividade propiamente profesional desde o musical”, explica nunha entrevista no Centro Ramón Piñeiro, en Compostela, do cal, alén de investigador, tamén é secretario. Requeixo incide en que precisamente algúns dos primeiros escritos que Villalta publica na súa vida son textos arredor da relación entre música e poesía, como poden ser A música como arte (La Voz de Galicia, 1982); A língua do son e Música observada, conservada e reservada, ambos de 1987, o primeiro en Luzes de Galiza e o segundo en Grial.
“O outro lado da música, a poesía debería estar en todos os institutos e non está, debería ser unha referencia fundamental en todos os traballos de crítica ou ensaio literario e non está”, denuncia o músico, escritor, actor e docente Xurxo Souto no Auditorio do Conservatorio de Música de Compostela, que este ano vén de publicar Somos un pobo de artistas. O método Luísa Villalta (Xerais, 2024). O ensaio da poeta coruñesa é, desde a perspectiva de Souto, un punto de inflexión na historia da crítica literaria galega e na historia da música galega, onde reivindica a esencial relación entre música e poesía. “Na primeira parte explícanos como todo está codificado polos gregos e na segunda cóntanos a historia da literatura galega en clave musical”, aclara, concretando que Villalta concibía o son e a poesía como dúas formas retóricas do propio son. “Ela denuncia que coa aparición da imprenta a poesía quedou relegada á escrita poética que se pode ler en silencio, considerando que esa era toda a poesía”, subliña. Por outra banda, Marga do Val indica que nesta obra Luísa dálle a man á tradición cultural e á tradición popular: “É marabilloso a onde chega cando describe o que pode ser unha muiñeira na obra de Rosalía ou de Manuel Antonio, e iso faino moi ben porque ela tamén establecía ese tipo de vinculacións na súa obra”. (…)”
Gisela Mato Rivera gaña o XII Premio Manuel Lueiro Rey de Poesía
“Fornelos de Montes, 26 de xaneiro de 2024
Na tarde do día arriba amentado tivo lugar no IES Rosalía de Castro de Compostela a xuntanza do xurado que decidiu o XII Premio Manuel Lueiro Rey de Poesía, constituído por Luís Cochón, en calidade de presidente e mais as vogais Afra Torrado e Noelia Gómez, Mercedes Queixas (que participou da deliberación vía telefónica) e Armando Requeixo, amais de por Carmen Carreiro, que actuou como secretaria con voz e sen voto.
Logo da pertinente deliberación, o xurado decidiu outorgar por unanimidade o premio ao poemario presentado baixo o título Habitar as fendas, texto que se impuxo aos outros corenta e catro traballos presentados e que, unha vez aberta a plica, resultou ser da autoría de Gisela Mato Rivera.
O xurado resaltou o bo nivel dos orixinais recibidos, así como a súa diversidade tanto estilística coma temática. O certame, que chega agora á súa décima segunda convocatoria, consolida así a súa andaina coa colaboración tanto do Concello de Fornelos de Montes, lugar natal do escritor que dá nome ao premio, coma de Edicións Xerais de Galicia, responsable da publicación do volume gañador.
O xurado salientou en Habitar as fendas a capacidade para interpelar a quen le abismándoo no océano da violencia, tanto física como xenérica, que remove e incomoda, pero que se supera pola forza resiliente do amor. Nestes versos a vida habita nas fendas e sobrevive a toda mancadura. A luz esperanzada ábrese paso nos intersticios, brilla por riba da ira, das feridas e lañas que os desencontros afectivos sementan.
De por parte, nesta poética o elemento paraescénico e teatral contribúe á orquestración do conxunto, no que o diálogo se tece dende o individual ao colectivo, dando voz ás desposuídas, ás que ficaron nas marxes e, “monstras tristes”, loitan por seguir o seu camiñar, rexurdir das cinzas e superar todas os abandonos e orfandades.
Escrito cun admirable teselado de poemas en prosa, Habitar as fendas deita unha musicalidade que arboriza e sostén cada verso enlevándoo e conseguindo que todo poemario funcione como un mecano harmónico onde resoan as voces de moitos dos grandes da tradición lírica da nosa contorna, dende Éluard a Trakl pasando por Celan e outros moitos que, Habitando nas fendas, recrearon capitais da dor.
A organización do Premio Manuel Lueiro Rey de Poesía.”