Arquivos da etiqueta: Eli Ríos
Pontevedra: Vermú entre libros con Eli Ríos, Eva Agra e María Lado
“O cuarto de Eli Ríos”
Desde A Sega:
“Soñar un cuarto. Un cuarto propio en 2017. Soñar. A imposibilidade nunha casa habitada por seres miúdos. Aínda así, renego unha e outra vez dos espazos comúns. Soñar, outra volta. Desta vez, co silencio. Lonxe das saliñas. Afastada dos tránsitos. Róubolle un metro cadrado ao espazo do sono. Ese que tampouco é de meu. Ese no que se abeiran os pesadelos infantís ou os mocos estacionais. Aínda así, soño. De momento, é de balde. Algún día, este metro cadradro contará coa banda sonora do silencio. Mentres tanto… a gata mía un agarimo e as crianzas sorrín. Agradecer non é incompatíbel co cuarto en silencio. Hoxe, agora mesmo, partillo tempos e espazos. Tamén soños. Soñar é necesario. Mentres tanto…”
“Horizontes de mulleres”, por Eli Ríos
Artigo 
de Eli Ríos na Plataforma de Crítica Literaria A Sega:
“Horizonte e mar, de Paula Cristina Rodrigues, é unha novela das que hai que ler até a última páxina. Desas que, nese punto exacto no que nos parece que comeza a ser pesada…, zas! Dá unha virada e sorpréndenos con aquilo que intuíamos, pero, ao mesmo tempo, negabamos. Queremos ler unha narración plana, pero a autora non o vai permitir. Unha historia, a historia da matriarca Francisca desde aquel decembro de 1947, no que unha traxedia no mar a converte en orfa de pai e de irmán, até xaneiro de 2013 cando morre e o bisneto Dinis recolle a súa memoria.
A narración comeza debullando a historia da peixeira Francisca cando unha desgracia marítima a deixa sen familia. Ese instante no que caen todos os seus apoios e se ten que enfrontar ás dificultades da vida para criar os fillos e sacar a casa adiante sen máis recursos que os que lle proporciona o seu traballo xa que o home se desentende completamente.
O eixo que vertebra a novela é a historia familiar, pero, esta, non acontece illada da sociedade. A través das súas páxinas, asistimos ao nacemento do Porto de Leixões, ao desenvolvemento e modernización de Matosinhos ou Leça da Palmeira, e ao reivindicar das vivencias persoais, nestes procesos, porque a Historia non se escribe nos libros, redáctana as persoas individuais. Presenciamos, entón, unha análise etnográfica, interesante e deliciosa, desde a primeira persoa. Francisca guíanos a un tempo no que as peixeiras camiñan descalzas coas cestas do peixe na cabeza desde o porto até Matosinhos para gañar uns tostões que gardan nos seus aventais, pero, tamén, a unha época na que ser muller era moi complicado. Con catorce anos ela descobre un dos grandes conflitos (e reflexións desta obra): o corpo de muller sobre o que os homes deciden sen impunidade. (…)”
Vigo: presentación da colección Mulleres bravas da nosa historia
Pontevedra: Escola de Escritoræs. Obradoiro de escrita infanto-xuvenil, con Eli Ríos e María Reimóndez: Imaxinar mundos, sementar palabras
O
Obradoiro de escrita infanto-xuvenil, con Eli Ríos e María Reimóndez: Imaxinar mundos, sementar palabras, é unha iniciativa da Escola de Escritores da AELG, coa colaboración do Pazo da Cultura e o patrocinio e colaboración do Concello de Pontevedra.
– Duración: 12 sesións de 2 horas cada unha (todos os sábados excepto os festivos). A data de comezo é o 11 de febreiro de 2017.
– Lugar: Pazo da Cultura de Pontevedra (Rúa Alexandre Bóveda, s/n)
– 25 prazas, gratuítas, para maiores de 16 anos
– Inscricións en inscricions@pontevedra.eu. As prazas asignaranse por orde de solicitude.
Dirixido a persoas con interese en explorar a escrita de literatura infantil e xuvenil nos seus diferentes xéneros.
Obxectivos:
– Explorar as concepcións existentes sobre a literatura infantoxuvenil e afondar en debates relevantes deixando atrás visións estereotipadas desta forma de escrita.
– Utilizar as ferramentas participativas para estimular a creación literaria propia entre as persoas participantes.
– Afondar no entendemento da escrita dende unha óptica crítica que poña en tea de xuízo os relatos e lecturas adquiridas e institucionalizadas dende os discursos hexemónicos para o público infantoxuvenil.
Desenvolvemento:
As dúas primeiras sesións serán de achegamento ás persoas asistentes recuperando as lecturas que lles impactasen ou quedasen na súa memoria. Con elas abriremos o debate sobre o que é a literatura infantil e xuvenil e reflexionaremos sobre o propio xénero partindo sempre desde o texto.
A terceira, cuarta e quinta sesión estarán dedicadas á poesía infantil e xuvenil centrándonos na forma, linguaxe, recursos, etc, e co foco posto na recepción dos textos. Traballaremos poemas da nosa literatura e os que compoñan as persoas asistentes ao longo destas sesións.
A sexta, sétima e oitava sesión dedicaranse á narrativa, centrándonos na súa técnica así como noutros aspectos como o desenvolvemento das personaxes, sentimentos, emocións, descricións, etc
As sesión novena e décima estarán centradas no teatro e nas súas dificultades para enfrontarse ao texto. Non só se recorrerá aos textos senón ás propias dramatizacións do grupo.
As dúas últimas sesións centraranse na posta en común dos elementos traballados, así como na presentación de xéneros escasamente desenvolvidos dentro da literatura infantil e xuvenil galega como pode ser o ensaio.
Cinco sesións serán impartidas por María Reimóndez e cinco por Eli Ríos, mentres que a primeira e a última contarán coa presenza das dúas.
A Coruña: presentación da colección Mulleres bravas da nosa historia, de Urco Editora
Cee: presentación de Mulleres bravas da nosa historia
O cubil das letras de… Eli Ríos
Desde Lermos.gal:
“Poucas cousas acompañan a escrita. Unhas necesarias, outras imprescindibles.
Necesario ese router 4G porque, a estas beiras, aínda non chegan os fíos. Necesaria esa libreta co seu boli porque os vellos costumes nunca acaban por deixarnos.
Imprescindible esa xanela, na que acostuma estar a gatiña, que cando se abre trae os recendos do océano e o falar da rúa. O océano. Unha constante nas páxinas en branco. A liña de fuga da miopía. O falar da rúa, desa pega que, cada mañá, vén roubarlle a comida á cadela do veciño.
Imprescindible ese R2D2 que me agasallou un día porque si, sen razóns especiais, o meu fillo. Porque a escrita sen os afectos é calquera outra cousa.
Imprescindible ese compás, que non sae na foto, e sinala un noroeste porque non sempre é preciso procurar o norte.”
Isaac Xubín gaña o V Premio Manuel Lueiro Rey de Poesía
