Arquivos da etiqueta: Francisco Castro
Compostela: rolda de prensa de presentación de O axolote e outros contos de bestas e auga, de Lara Dopazo Ruibal
Vigo: presentación de Corazón de manteiga, de Xavier Queipo
Actividades destacadas do Culturgal 2020
Vigo: presentación de Pangalaica. Recortes poderosos, de Xurxo Souto, o 27 de novembro
Un café con… Francisco Castro
Fica deserto o premio Carlos Mosteiro 2020 pola “baixa calidade” das obras
Desde Nós Diario:
“”Ningunha das obras presentadas nos parece merecedora de recibir galardón pola súa baixa calidade”. Con estas palabras pronunciábase Francisco Castro, director xeral da editorial Galaxia e membro do xurado da III edición do Premio de Literatura Infantil Carlos Mosteiro, “para nós é moi importante manter o nivel que este premio conseguiu nas dúas anteriores edicións”, acrecentaba.
Desta maneira, fica sen adxudicar o premio, ao que concorreran un poemario e sete pezas narrativas, segundo informa o concello da Pobra do Caramiñal nun comunicado de prensa.
Castro manifestou que a decisión das tres persoas integrantes do xurado, que formou con Eulalia Agrelo Costas, filóloga e ensaísta, e Xosé Antonio Neira Cruz, gañador da segunda edición, foi “difícil” mais debe ser entidade “como unha boa nova”, pois afirmou que “por enriba de calquera cousa está a dignidade deste premio, a calidade deste premio e, polo tanto, este xurado cre que dignificamos máis aínda o premio e a memoria de Carlos Mosteiro declarando neste ano 2020 que esta terceira edición queda sen adxudicar”.
Pola súa parte, Eulalia Agrelo apuntou que “o criterio da calidade debe ser prioritario neste tipo de certames” e que as obras asociadas a este recoñecemento “deben ofrecer un mínimo de calidade”, tanto no que respecta ao texto como á trama que se desenvolve.
Neste senso, expuxo que non se trata unicamente dun elemento dinamizador e que hai que pensar na persoa receptora, toda a traxectoria e todo o que implica a lectura, razón pola cal “temos que ser moi coidadosos no tipo de produto que chegue ás súas mans”.
O alcalde da Pobra, Xosé Lois Piñeiro, expresou o seu agradecemento ao xurado porque “é unha decisión que hai que tomar con valentía e que esperamos que sirva para ese obxectivo de salvagardar a calidade do premio e que siga figurando entre os importantes dentro da Galiza para a literatura xuvenil”. Tamén quixo trasladar unha mensaxe de ánimo para que se sigan presentando obras de cara á próxima edición.
O premio estaba dotado de 1.500 euros e coa súa publicación na editorial Galaxia.”
Coloquio virtual sobre Virtudes (e misterios), de Xesús Fraga
Vigo: charla-coloquio “O lado escuro do corazón”, por Inma López Silva
Inma López Silva: “Soño con quedar para tomar whisky até o mencer con Beauvoir, Didion e Sontag”
Entrevista de César Lorenzo Gil a Inma López Silva en BiosBardia:
“(…) – BiosBardia (B): Con que escritor/a lle prestaría pasar unha noite de festa? Pode estar vivo/a.
– Inma López Silva (ILS): Botei moitas fins de semana probando a ver se tropezaba por Brooklyn con Paul Auster, así que non vou considerar tirado todo ese tempo… Tamén coido que gozaría, malia probabelmente discutir moito, con Michel Houellebeq. Pero se puidese, soño cun encontro con Beauvoir, Didion e Sontag, comprometéndonos as catro a tomar whisky ata o amencer. En sesión de espiritismo, con Nietzsche, Shakespeare, Molière e Mary Wollstonecraft. E tendo en conta as posibilidades reais de levar adiante os meus plans, gustaríame emborracharme con Juan Tallón, Diego Giráldez, María do Cebreiro e Francisco Castro, xuntos ou por separado. E é público e notorio o meu gusto polas ceas de alto contido alcohólico e literario con Arantza Portabales, Mercedes Corbillón e Susana Pedreira, ás que desexo fervorosamente incorporar a Rexina Vega, cousa que acontecerá en breve. Xa ve que non teño problemas nin coas farras nin co bo comer e o bo beber. Podería seguir. Creo que case que gozaría con calquera. Incluso iría de cañas con vostede de boa gana.
– B: Escribirá as súas memorias?
– ILS: En realidade, cada certo tempo, escribo unha memoria parcial como son libros coma New York, New York, Maternosofía ou Chámame señora, pero trátame coma a un señor. Supoño que vou facendo ese labor pouco a pouco para non pasar tanto traballo ao final, cando o que me apetecerá será seguramente ir de copas con escritoras e escritores novos que me dean a vida e non a morte.
– B: Que autor/a considera vostede responsable de que vostede se dedique á literatura?
– ILS: Hai varios. Un deles é Suso de Toro. A descuberta da súa literatura foi para min unha epifanía pois demostraba que na miña lingua se podía escribir, publicar e ler o tipo de narrativa e co nivel de modernidade que eu gustaba de ler noutros idiomas. E desde un punto de vista práctico, Carlos Casares: foi el quen, aos dezasete anos, me pediu por ler o que tiña escrito. Mandeille un monllo de relatos que, un tempo despois, foron o meu primeiro libro publicado na editorial Galaxia, Rosas, corvos e cancións. (…)”