Arquivos da etiqueta: OZOCOgz

Un roteiro festexará os 20 anos de Frank Soutelo, no Carballiño

Publicado o por

Desde Galaxia:
“A colección do famoso detective Frank Soutelo, ideada por Miguel Anxo Fernández, gozará do seu propio roteiro, no Carballiño.
Esculturas e placas explicativas lembrarán no concello ourensán o protagonista creado por Fernández.
Foi no ano 2002 cando o detective Frank Soutelo botaba a andar polos vieiros da literatura galega. Da man do seu creador, o crítico de cine, profesor e escritor Miguel Anxo Fernández (O Carballiño, 1955), o singular personaxe resolvía un caso de trapicheo con recordos, restos e propiedades de famosos en Un nicho para Marilyn, Premio García Barros. Máis de vinte anos despois, o sabuxo americano con vencellos familiares en Muros e Soutelo de Montes, de onde eran orixinarios os seus proxenitores, xa leva protagonizadas sete obras e segue a manter a forma. Na última, A conxura do sete (Galaxia, 2022), Soutelo resolve un enguedellado caso no que tiñan un papel central os anacos da espada do Apóstolo e no que os implicados percorrían toda Galicia na súa procura. A próxima aventura do personaxe de Frank Soutelo non será literaria, senón artística e cun marcado carácter turístico, literario e patrimonial. O Carballiño contará cunha ruta dedicada ao detective e aos principais personaxes que o acompañan nas súas novelas. O proxecto é unha iniciativa promovida pola empresa de deseño OZOCOgz, autora de, entre outros materiais, xogos de mesa para coñecer Galicia e o galego, e pola profesora Mariña Arbor, co apoio do Concello do Carballiño.
Para crear esta ruta, seleccionáronse os espazos da vila que aparecen nas sete novelas da saga e a presenza neles dos principais personaxes creados por Miguel Anxo Fernández, xunto a Soutelo poderase atopar en diferentes espazos públicos a Sugar Jones, Dalia Maxino (con casa na vila) e Franeiras (da Policía Local do Carballiño). Instalaranse siluetas a tamaño natural, 1,70 e 1,80 metros, en aceiro corten perforado co nome dos personaxes e placas explicativas. Na primeira fase, terán presenza Soutelo, Franeiras e Dalia Maxino, e haberá 25 placas repartidas pola vila. A maiores, contémplase no proxecto que se está ultimando a edición dun caderno, tipo Moleskine, con parágrafos das novelas relacionados co Carballiño.
Logo desta primeira iniciativa, valorarase darlle continuidade noutros lugares de Galicia nos que Frank Soutelo ten presenza de xeito continuado.”

Coñécense os relatos gañadores da 11ª edición do Concurso de micro-relatos OZOCOgz

Publicado o por

Xa temos os relatos gañadores da 11ª edición do Concurso de micro-relatos OZOCOgz.
Unha vez lidos a totalidade das achegas presentadas a concurso pol@s membros do xurado resultou gañador o micro-relato BOTINAS DE AGASALHO, presentado co seudónimo “Catro pelos”, baixo o que se agochaba o nome de Andreia Costas.
Resultou finalista o micro-relato VERDE, presentado co seudónimo “Ulex”, baixo o que se agochaba o nome de María Berini Pita da Veiga.
Parabéns ás gañadoras!!!!!

******************************************************

MICRO-RELATO GAÑADOR
BOTINAS DE AGASALHO
Por: Andreia Costas
“Acarinho os delicados peúgos de perlé branco pola derradeira. Anunciara tamén o berce, o carro de paseo e ata cueiros de linho en artigos de segunda man. Deseguida chegou a primeira notificación ao celular:
–Ola, son Ximena, temos interese na oferta do cenmilcousas.
–… (icona polgar)
–Estamos grávidas a preparar un parto primíparo
–… (icona trevo de catro follas)
Na paupérrima carencia ofrécese e véndese de todo. Disque é o dano colateral da crise sanitaria sumado ao conflito na Ucraína. Sempre usan eufemismos. De súpeto, a “nova normalidade” é vivir no gume da navalla da miseria. O desolador panorama rouba a maternidade de mil ventres a latexar por amor. Renuncio a ser nai. Mais os calcetíns de gancho, feitos a man, serán agasallo para outra criatura. Descúlpame mamá por deixarte sen neta.
Mándolle a Ximena a localización Google e a foto dos peúgos.”

****

MICRO-RELATO FINALISTA
Por: Maria Bepe
“Remexendo entre caixas de roupa vella, Antía narra as vantaxes daquela app diante da súa nai, que escoita queda xunto á porta. «Facer limpeza, uns aforriños para caprichos, loitar contra a industria téxtil, capitalista e antiecolóxica.» Discurso ben xeitoso: tecnoloxía para unha economía circular, o triunfo do erre de reempregar.
App cool, moderna, consciente. Esquecendo que nalgures rempregar nunca foi opción cool, moderna, consciente,
senón necesidade.
Nas caixas, moitas prendas eran de cor verde. A Antía sempre lle gustara. Verde eran na súa nenez as ras de peluche e o plastidecor co que pintaba paisaxes bucólicas de árbores, regatos e paxariños.
Bucólicas paisaxes nun futuro pintadas sen árbores, regatos nin paxariños,
mais con moitos eólicos.
A mais de 2000 km de distancia da casa de Antía, no Sahara occidental, reempregar sustenta existencias e de certo non gusta un verde tinguido da palabra INVASIÓN.
Na Galicia,
no Sahara,
agroman conflitos.”