Arquivos da etiqueta: Ramón Nicolás

Cuestionario Proust: Ramón Vilar Landeira

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Ramón Vilar Landeira:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Certa tendencia a transitar os camiños longos e mal asfaltados e evitar as autoestradas.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A honestidade, a empatía e o humor (empezando por ser quen de rir de si mesmas).
3.– Que agarda das súas amizades?
– Un pouquiño de todo o anterior (despois cada un que faga como poida).
4.– A súa principal eiva?
– Cústame dicir NON todas as veces que debera (aínda así, progreso adecuadamente).
5.– A súa ocupación favorita?
– Amar (en horizontal, vertical e oblicuo), conversar, viaxar, ler e escribir. Nesta orde, estrita e innegociable.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Unha casa dende a que se poidan ver as estrelas e na que se sinta cómoda a xente que me aprecia.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A desgraza dos que quero.
8.– Que lle gustaría ser?
– Dianteiro centro do Deportivo, escritor de viaxes, cantante de baladas italianas, mestre reloxeiro ou inspector de homicidios.
9.– En que país desexaría vivir?
– Un algo en moitos, aínda que retornando sempre a Ítaca.
10.– A súa cor favorita?
– De neno era a vermella (agora gústanme todas).
11.– A flor que máis lle gusta?
– Os bilitroques (polas tardes dos 23 de xuño) e as magnolias (pola exuberancia do propio nome).
12.– O paxaro que prefire?
– A lavandeira, o merlo e as andoriñas que aniñan no noso pallote.
13.– A súa devoción na prosa?
– Ferrín, Dieste, García Márquez, Rulfo, Urbano Tavares Rodrigues, Coetzee, Clarice Lispector, Donald Ray Pollock, Bolaño, Carver… E algúns moito máis novos que non cito para que non saiban canto os envexo.
14.– E na poesía?
– Aquí non vou mirar ao pasado, o agora está moi ben regado: Miro Villar, Olga Novo, Cordal, Chus Pato… Ah, e tamén daría parte das miñas accións en bolsa e fondos de investimento por asinar unha morea de cancións. Parte da mellor poesía galega da última década está en cds e bandcamps.
15.– Un libro?
– O que inaugurou a miña biblioteca hai trinta e algo anos. Comproumo meu pai no máis parecido que había na parroquia a unha libraría. Entre sacos de abono, colonias e tebeos de Mortadelo e Filemón, emerxeu o Robinson Crusoe de Daniel Defoe. Aínda o conservo.
16.– Un heroe de ficción?
– Non son moito de heroicidades.
17.– Unha heroína?
– Fíxolle as beiras a xente que coñecía e souben de antemán que entre ela e máis eu era imposible o amor.
18.– A súa música favorita?
– As músicas todas (menos a fúnebre e a das comecartos, son tristes e molestas).
19.– Na pintura?
– Van Gogh, Gauguin, Luís Seoane e os debuxos que me regalan os meus fillos.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Atópoos con frecuencia e sei que non lle gustaría que dese os seus nomes.
21.– O seu nome favorito?
– Os nomes son todos bonitos (a xente que os leva depende).
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O durmir en roupa interior e o dogmatismo (teño comprobado que hai unha relación causa-efecto).
23.– O que máis odia?
– A soberbia, a mesquindade e a peituga de pavo nos estantes do supermercado.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– A historia está repleta de cabróns esféricos (deses que foron cabróns a tempo completo, mires por onde os mires). Aínda así, cústame botarlle a un soa persoa todas as culpas de como é ou foi o mundo. As responsabilidades históricas, por acción ou omisión, son colectivas.
25.– Un feito militar que admire?
– Aqueles que evitaron unha inxustiza aínda maior (tampouco se me ocorren moitos, pero seguro que algún hai).
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Conformaríame con quince centímetros máis e un algo de talento para a música.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De vello, (repito) nunha casa dende a que se poidan ver as estrelas.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Voluble, aínda que predomina o optimismo sobre o ‘repunancia’.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que veñen de fábrica.
30.– Un lema na súa vida?
– Dálle que libras (son un tipo moi apreciado polos chapistas).”

Cuestionario Proust: Xosé Benito Reza

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Xosé Benito Reza:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
-Perseveranza.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
-A intelixencia.
3.– Que agarda das súas amizades?
-Lealdade.
4.– A súa principal eiva?
-A ansiedade.
5.– A súa ocupación favorita?
-Observar atenta e repousadamente a natureza.
6.– O seu ideal de felicidade?
-Dispor do xusto para vivir con dignidade e de tempo para observar e describir o que vexo.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
-Perder un fillo.
8.– Que lle gustaría ser?
-Explorador cando había mundo para explorar.
9.– En que país desexaría vivir?
-Sempre en Galicia.
10.– A súa cor favorita?
-A verde.
11.– A flor que máis lle gusta?
-A paxariña (Aquilegia vulgaris).
12.– O paxaro que prefire?
-O pisco ou paporrubio.
13.– A súa devoción na prosa?
-A novela histórica (Robert Graves).
14.– E na poesía?
-Curros e Celso Emilio.
15.- Un libro?
–A estepa de Anton Chéjov.
16.– Un heroe de ficción?
-Corto Maltés, o antiheroe.
17.– Unha heroína?
-Mafalda.
18.– A súa música favorita?
-Cando estou ben Country, cando estou mal Mozart.
19.– Na pintura?
-Paisaxismo.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
-David Livingstone e tamén Domingo Fontán.
21.– O seu nome favorito?
-Cristal.
22.– Que hábito alleo non soporta?
-Os que falan sen escoitar.
23.– O que máis odia?
-A hipocrisía.
24.– A figura histórica que máis despreza?
-Hitler.
25.– Un feito militar que admire?
-A defensa dos galos en Alesia no 52 a. C.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
-Pintar acuarelas.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
-Traballando na miña horta sabendo que os meus fillos están ben.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
-Inquedo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
-A confusión produto da desinformación.
30.– Un lema na súa vida?
-Estudar con cabeza, cavilar a modo e traballar arreo.”

Cuestionario Proust: Miguel Vázquez Freire

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Miguel Vázquez Freire:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Tratar de atopar sempre o lado positivo das cousas.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A honestidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Amizade, ou sexa, estar aí cando as precisas.
4.– A súa principal eiva?
– Certa inxenuidade ao xulgar intencións e accións.
5.– A súa ocupación favorita?
– Ler.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Sentirme ben comigo mesmo.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Asistir impotente á dor de alguén querido.
8.– Que lle gustaría ser?
– En todo momento, unha boa persoa.
9.– En que país desexaría vivir?
– Gústame o país no que vivo.
10.– A súa cor favorita?
– Non teño.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Teño debilidade polas flores ventureiras que medran soas, desde as margaridas ata as flores dos fiúnchos.
12.– O paxaro que prefire?
– Encántame o voar das pegas.
13.– A súa devoción na prosa?
– Teño moitas prosas sagradas e decantarme por unha depende moito do que poida estar lendo ou relendo. Vale sempre a de don Álvaro Cunqueiro.
14.– E na poesía?
– O mesmo que na prosa, e vale tamén Cunqueiro.
15.– Un libro?
– Se isto é un home de Primo Levi.
16.– Un heroe de ficción?
– Tom Sawyer.
17.– Unha heroína?
– Alicia (do País das Marabillas).
18.– A súa música favorita?
– Depende moito das circunstancias mais en todas as circunstancias gozo con A frauta máxica de Mozart.
19.– Na pintura?
– O xardín das delicias de O Bosco.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Pasteur, Fleming… os sabios e as sabias que puxeron os seus coñecementos a disposición da humanidade.
21.– O seu nome favorito?
– Arno.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Esaxerar os defectos dos outros, negar os propios.
23.– O que máis odia?
– O mesmo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera ditador.
25.– Un feito militar que admire?
– Os feitos militares non me merecen admiración.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Saber cantar ben.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sendo quen de aceptala cando chegue.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Positivo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A torpeza.
30.– Un lema na súa vida?
– Cómpre sempre intentar facer o mellor mesmo sabendo que sempre se poderá mellorar.”

“Os camiños que abriu Agustín”

Publicado o por

Reportaxe de Xesús Fraga en La Voz de Galicia:
“«Cos seus libros póstumos publicados ao longo deste ano semella que Agustín está aínda entre nós». O crítico literario Ramón Nicolás resume o sentir dos moitos lectores que tivo en vida Agustín Fernández Paz, de quen o vindeiro mércores se fai o primeiro cabodano do seu pasamento aos 69 anos. A recente publicación de Un mundo de palabras (Xerais) testemuña ese fenómeno dobre: dunha banda, propicia esa miraxe dun escritor en plena actividade; doutra, é un chanzo máis na obra dun autor que precisamente por vocación e calidade se situou sempre fóra do tempo.
Esta calidade inflúe na percepción do conxunto da súa escrita: «Éme difícil avaliar se se produciu algunha modificación na avaliación da súa obra en conxunto na sociedade lectora pois para min sempre foi un dos grandes autores contemporáneos: coidadoso na súa obra ata a extenuación abriu, ademais, camiños polos que novas xeracións transitan agora», analiza Nicolás, quen tamén invoca a atemporalidade dos libros de Fernández Paz: «Ao tratarse, a súa, dunha obra con clara vocación de permanencia non é difícil conxecturar que, co paso de tempo, vaiamos notando máis a súa ausencia, malia que sempre teñamos o consolo de atopalo nos seus libros».
«Confío que a medida que pase o tempo, a figura de Agustín Fernández Paz ocupará o espazo que merece na literatura galega de entre séculos, tanto polo seu papel fulcral no desenvolvemento do subxénero infantil e xuvenil como, e sobre todo, pola súa forma de entender a fluidez da escrita narrativa», vaticina o seu editor, Manuel Bragado, director de Xerais. Neste selo aparecerá no 2018 A patria da lingua, «unha obra que Agustín deixou planificada aínda que non puido finalizar completamente» sobre cuestións de política lingüística. Sobre a mesa está tamén a posibilidade de publicar outro inédito, un texto de teatro para monicreques, mentres Xerais continuará co «proceso de comunicación do conxunto da obra de Agustín» e a súa colaboración co premio de narrativa infantil e xuvenil pola igualdade que leva o seu nome e que resolverá a súa primeira convocatoria este outono en Vilalba. (…)
A poeta Olalla Cociña (Viveiro, 1979) pertence a unha xeración que, malia a diferenza temporal, conectou de xeito inmediato coa proposta literaria de Agustín Fernández Paz. Cociña representa tamén a ese grupo de persoas que empezaron a ler a Fernández Paz para logo converterse en autores, un proceso ao que non foron alleas as súas lecturas do escritor. «Coñecino sendo adolescente porque tiven a sorte de formar parte do xurado do Premio Merlín», lembra a autora. Caímonos ben. «Eu era lectora devota, e comezamos a escribirnos. Abría as súas longas cartas coidadosamente mecanografadas sentíndome importante: el contábame os intríngulis da escrita, os libros nos que andaba, e tamén cousas da vida, sen escatimar tempo nin estilo nin espazo. Eu respondíalle coas miñas movidas, falabamos de igual a igual», rememora. O propio Fernández Paz era consciente desta influencia en lectores máis mozos e, malia ser alleo aos excesos do ego de tantos creadores, comentábao con orgullo contido. (…)”

Vigo: actos destacados na Feira do Libro para o xoves 6

Publicado o por

O xoves 6 de xullo continúa a Feira do Libro de Vigo (na Porta do Sol, con horario de 11:00 a 14:00 horas e de 17:30 a 22:00 h.), organizada pola Federación de Librarías de Galicia, cos seguintes actos literarios destacados para este día:

– 18:00 h. Luís Davila asina exemplares de O Bichero, na caseta da Libraría Librouro.
– 18:00 h. Rosalía sae do libro e pasea pola Feira, con Olga Cuervo.
– 19:00 h. Carlos Núñez asinará exemplares de Vigo metropolitano na Galicia céltica, publicado por Xerais.
– 19:45 h. Presentación de Corredora de María Reimóndez, publicado por Xerais. Con Ramón Nicolás. Ao remate, sinatura de libros.
– 20:30 h. Presentación de Vigo metropolitano na Galicia céltica, de Carlos Núñez, publicado por Xerais. Con Manuel Bragado.

Vigo: actos destacados na Feira do Libro para o xoves 29

Publicado o por

O xoves 29 de xuño comeza a Feira do Libro de Vigo (na Porta do Sol, con horario de 11:00 a 14:00 horas e de 17:30 a 22:00 h.), organizada pola Federación de Librarías de Galicia, cos seguintes actos literarios destacados para este día:

– 19:45 h. Presentación de Blues para Moraima, de Miguel Anxo Fernández, publicada por Galaxia. Intervirán, xunto ao autor, Ramón Nicolás e Carlos Lema.
– 20:30 h. Humor e narración oral a cargo de Lois Pérez, con Historias da fronteira.

Cuestionario Proust: Ana Cabaleiro

Publicado o por

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Ana Cabaleiro:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A perseveranza.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A xenerosidade para compartir tempo e saberes.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que non me xulguen.
4.– A súa principal eiva?
– A dispersión mental.
5.– A súa ocupación favorita?
– Fabular. Camiñar. Fabular. Camiñar. Fabular. Camiñar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Ter un recuncho propio para almorzar mirando o mar.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Perder a familia, tanto a de sangue como a elixida.
8.– Que lle gustaría ser?
– A Moura que garda o tesouro: estaría toda a eternidade entretida vendo como os pobres humanos se afanan na súa busca, daríalle pistas falsas, xogaría ao despiste, a algún/ha axudaríalle. De non ser a Moura, elixo ser un paxaro dos que migran dun continente a outro: un albatro, por exemplo.
9.– En que país desexaría vivir?
– Na Galiza liberada.
10.– A súa cor favorita?
– O vermello, en todas as tonalidades posibles.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As silvestres de cor amarela: principalmente a do toxo, a da xesta, a do codeso e a da herba de San Xoán.
12.– O paxaro que prefire?
– O cuco, sempre anuncia unha boa época.
13.– A súa devoción na prosa?
– Virginia Woolf e Alice Munro, en empate técnico.
14.– E na poesía?
– Poeta en Nova Iorque de Federico García Lorca.
15.– Un libro?
– Polaroid de Suso de Toro. No seu momento, marcoume.
16.– Un heroe de ficción?
– O replicante Roy Batty. Tremendo poeta!
17.– Unha heroína?
– Eva, a primeira habitante do Paraíso. Foi a primeira gran rebelde da que temos noticia documentada, e foi unha muller moi valente, un exemplo a seguir.
18.– A súa música favorita?
– Toda a que me recorda a adolescencia, e aí tanto caben Los Suaves como Andrés do Barro.
19.– Na pintura?
– Jean Michel Basquiat.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todas as nais traballadoras, ou sexa, todas as nais.
21.– O seu nome favorito?
– Ramona, que era o nome das miñas avoas “postizas” (eu non coñecín as miñas avoas, e a súa figura ocupárona as señoras maiores do lugar onde nacín).
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia.
23.– O que máis odia?
– O abuso, en calquera das súas formas.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Os ditadores. Por poñer un exemplo familiar e próximo, diría Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– A admiración e os feitos militares son incompatibles no meu ideario persoal.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– O da palabra falada, encantaríame ser unha estrela da narración oral.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De ningunha.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– O optimismo inconsciente e irracional.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A bondade, que é un defecto difícil de atopar pero de consecuencias terribles.
30.– Un lema na súa vida?
– Andaremos e veremos.”/p>