Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“Hai datas que, sen saber na realidade a razón, quedan gravadas na mente. Este foi o meu caso co pasamento de Carvalho Calero acontecido un día coma hoxe hai vinte e cinco anos e a quen lembraba como unha figura familiar na antiga Facultade de Filoloxía da Praza de Mazarelos a finais dos anos oitenta.
Para lembrar este cabodano, e por cortesía da Fundación Penzol, tiradas concretamente dun dossier existente nos fondos da Biblioteca-Museo Francisco Fernández del Riego, exhúmanse catro páxinas dunha recensión centrada conxuntamente na tradución dos Carmina (1950) de Horacio, a cargo de Aquilino Iglesia Alvariño, e a tradución do Cancioeiro da poesía céltiga (1951), de Julius Pokorny, que realizaron Ramón Piñeiro e Celestino Fernández de la Vega. O texto de Carvalho levaba por título “Celtas e románs cantan en galego” e viu a luz, cando menos, no número 466 (ano 1952) das páxinas de Galicia. Revista del Centro Gallego de Buenos Aires. Velaquí o modesto recoñecemento do Caderno da crítica ao polígrafo ferrolán.”
Arquivos da etiqueta: Ramón Nicolás
Cuestionario Proust: Suso Díaz
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Suso Díaz:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– É ben difícil definirse. Coido que son un soñador.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bondade e a xenerosidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Só que me entendan.
4.– A súa principal eiva?
– Talvez querer abarcar máis do que son capaz.
5.– A súa ocupación favorita?
– Deixarme levar polo que me agrada, idear novos proxectos, sempre tentar sumar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A felicidade sempre é efémera. Un estado de felicidade enténdoo como algo semellante a ser lelo. Creo nos momentos de felicidade, e se algo se asemella a un tempo prolongado de felicidade vivina os primeiros 8 anos da miña vida en Ludeiros -Lobios-, onde nacín.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non penso niso.
8.– Que lle gustaría ser?
– Sempre quixen ser cantautor, de aí a miña paixón pola poesía.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nun que non existe, que eu imaxino e nunca coñecerei. Nun país que non se odie por ser o que é, que agarime e ame aquilo que o define, que se respecte, que medre dende a cerna herdada sen precisar ollarse en espello algún. Un país que ben podería ser unha Galicia mítica.
10.– A súa cor favorita?
– Transito entre azuis e verdes. Aínda que nada me reconforta máis ca o abrollar da primavera no Xurés.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Todas, todas amosan beleza. De escoller, quédome co Lirio do Xurés.
12.– O paxaro que prefire?
– O que se pousa fronte á fiestra na casa de meus pais. Ese que me agasalla cos seus movementos, coa súa cor, co seu canto e co seu voo ceibe e despreocupado.
13.– A súa devoción na prosa?
– Sendo ben difícil: en galego Rosa Aneiros, en español García Márquez, en portugués Saramago.
14.– E na poesía?
– Imposible escoller. Dende Rosalía de Castro a Celso Emilio Ferreiro infinitas e infinitos poetas. Cada nova lectura é unha nova descuberta. Todas e todos os que me emocionen.
15.– Un libro?
– Dous. Agora mesmo os que me ocupan con novos proxectos: Seis poemas galegos de Federico García Lorca e Follas novas de Rosalía de Castro.
16.– Un heroe de ficción?
– Xan das Congostras.
17.– Unha heroína?
– Seguramente algunha que habita o subconsciente. A beleza ten rostro de muller.
18.– A súa música favorita?
– Moitas, moitísimas. Non podo escoller, depende do estado de ánimo. Iso si, sempre me fago acompañar por ela.
19.– Na pintura?
– Dun tempo a esta parte, Ovidio Murguía.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Miñas avoas, ninguén merece meirande admiración para min.
21.– O seu nome favorito?
– O de meus fillos: Sofía e Pedro, sempre na boca, sempre no pensamento.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A maldade en calquera das súas manifestacións: ruindade, mesquindade, falsidade…
23.– O que máis odia?
– Ese sentimento non me habita, de facelo, maniféstase en contadas ocasións. Diría que odio o que fai sufrir ao ser humano conscientemente. Dabondo temos co que a vida nos vai deparando.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Todos eses innomeables que se adicaron a destruír a especie, tamén os que se adican a destruír o hábitat.
25.– Un feito militar que admire?
– Sempre abril. Sempre o 25 de abril.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Unha meirande capacidade de comprensión, algunhas veces non atopo respostas por moito que me esforce. É frustrante.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– De súpeto.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Reflexivo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Moitos. Tendo en conta que somos humanos, procuro entender.
30.– Un lema na súa vida?
– Meu avó materno sempre me dicía, Suso: fai ben e non olles a quen.”
Cuestionario Proust: Eva Veiga
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Eva Veiga:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A empatía.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A bondade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– De cada amizade agardo aquilo que pode dar.
4.– A súa principal eiva?
– Das que eu saiba, a dispersión.
5.– A súa ocupación favorita?
– Pasmar. E tamén unha boa conversa.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Non teño un ideal, atesouro instantes de felicidade que aconteceron e agardo outros que a bo seguro virán.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– A que poida acontecer aos meus seres queridos.
8.– Que lle gustaría ser?
– Bailarina.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nunha Galicia sen minifundio mental, sen feudalismos.
10.– A súa cor favorita?
– Vermello.
11.– A flor que máis lle gusta?
– A flor da cerdeira.
12.– O paxaro que prefire?
– A xílgara-
13.– A súa devoción na prosa?
– Maurice Blanchot. Lawrence Durrell. Coetzee.
14.– E na poesía?
– Rumi. Celan. Luísa Villalta.
15.– Un libro?
– Tristram Shandy.
16.– Un heroe de ficción?
– O principiño.
17.– Unha heroína?
– Non sei se se pode considerar heroína de ficción: esa nai do poema “A xustiza pola man” de Rosalía.
18.– A súa música favorita?
– Bach, Pergolesi, John Coltrane.
19.– Na pintura?
– Alfonso Costa.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Malala. E tantas mulleres anónimas que nas peores circunstancias levan adiante a vida dos seus.
21.– O seu nome favorito?
– Sara.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A prepotencia e a insensibilidade.
23.– O que máis odia?
– A explotación de seres humanos, en todas as súas formas. E a hipocrisía.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Calquera ditador arrepíame.
25.– Un feito militar que admire?
-O acontecido na Revolução dos Cravos.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Saber cantar.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Consciente e serena.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Optimista realista.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os que derivan da falta de oportunidades para aprender.
30.– Un lema na súa vida?
– Vivir cada instante coma se fose o primeiro.”
Cuestionario Proust: Susana Sánchez Arins
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Susana Sánchez Arins:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– O humor (muitas vezes sem sentido, mas que lhe vou fazer).
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A afabilidade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que não sejam exigentes no conceito de amizade (pobre de mim, se não).
4.– A súa principal eiva?
– A nugalha.
5.– A súa ocupación favorita?
– Vista a resposta quatro: fazer nada.
6.– O seu ideal de felicidade?
– A vida que levo mas sem as ânsias das injustiças que me envoltam (impossível, ló).
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Nunca sabes como vas levar os golpes da vida, mas sempre penso que qualquer acidente/doença que me dane o cérebro (dos meus órgãos, o predileto).
8.– Que lle gustaría ser?
– Prémio Nóbel de literatura (mas sou ciente de que as minhas eivas -veja-se questão 4- dificultam o caminho).
9.– En que país desexaría vivir?
– Há tempo que fez a escolha. Vivo em Arcos de Arriba.
10.– A súa cor favorita?
– A lila de lilith ;)
11.– A flor que máis lle gusta?
– Houvo um tempo em que fui super-ulex, pola chorima do tojo, mas hoje tenho preferência polas gardénias e o seu ulido.
12.– O paxaro que prefire?
– A garça que pousa na bateia, indiferente ao rumo das dornas.
13.– A súa devoción na prosa?
– Como boa apóstata, não me vão as devoções: leio de todo. Agora ando com Chimamanda Ngozi Adichie.
14.– E na poesía?
– Pois na poesia não leio de todo: resiste-se-me a barroquizante. Adoro Wisława Szymborska.
15.– Un libro?
– Um só? A toupeira que não sabia quem lhe fizera aquilo na cabeça.
16.– Un heroe de ficción?
– Orlando, da Virgínia Wolf (mas é homem? é mulher?).
17.– Unha heroína?
– Karana, a rapariga d’A ilha dos golfinhos azuis.
18.– A súa música favorita?
– Estes dias, Martírio.
19.– Na pintura?
– Adoro as mulheres afoutas de Artemisia Gentileschi.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Heróis? heroínas? Pessoas que defendam o direito de todas a viver com dignidade. por exemplo, N. Manimekalai.
21.– O seu nome favorito?
– Qualquer nome “feio” do que acabe gostando pola pessoa que o embelece: Ubaldina, por exemplo.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A intransigência com os hábitos alheios.
23.– O que máis odia?
– Assim, em geral? O tomate, e o suco das uvas. Aaahhhggg!
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Aznar parece-me um tipo desprezável e desprezível, mas nem sequer entra na consideração de figura histórica (toma desprezo!).
25.– Un feito militar que admire?
– A deserção de Ramiro e Elias (Elías Rozas Álvarez e Ramiro Paz Correa).
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A boa vista (sou míope).
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Passados os oitenta e cinco anos, tranquila, ciente e sem dor. Com tempo para as despedidas.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– A calma.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os da neinice nas meninhas, os da adolescência nas adolescentes, os da adultez nas adultas e os da velhez nas velhas. Qualquer alteração na ordem vira-me intransigente.
30.– Un lema na súa vida?
– O meu corpo, a minha festa.”
Manuscrito: Xosé Manuel Cabada Vázquez
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica:
“A figura de Xosé Manuel Cabada Vázquez (1901-1936), malia ser un autor un tanto esquecido na historiografía literaria galega, conta desde hai anos cun importante ensaio sobre o seu percorrido biográfico e literario a cargo de Manuel Cabada Castro titulado Paixón poética e militancia galeguista. Estudio biográfico sobre Xosé Manuel Cabada Vázquez (1901-1936) (Sada – A Coruña, Ed. do Castro, 2001) e mais unha Obra Completa. Poemas e outros escritos (A Estrada, Fundación Cultural da Estrada, 2001), igualmente a cargo do devandito investigador.
O manuscrito que abaixo se presenta corresponde a unha carta que o autor lle enviou a Ramón Otero Pedrayo acompañando un volume do seu único libro publicado en vida titulado Vagalumes, editado en 1931. Nela, logo de recoñecer a Otero como “mestre da prosa galega”, solicítalle que o “acolla con agarimo” e mais que “teña a ben adicarlle unhas liñas”. Nunha postdata interesante inquírelle por un artigo que Otero dedicou a Amor Ruibal tras a norte deste acontecida en 1930 -un personaxe de referencia para o poeta estradense- pois, como afirma, “teño ansiedade por vel-o”.
A miña gratitude, de novo, á Fundación Penzol pola cortesía e a autorización para reproducir esta carta.”
Cuestionario Proust: Francisco Antonio Vidal
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Francisco Antonio Vidal:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Introvertido.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Decencia.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Amizade.
4.– A súa principal eiva?
– Timidez.
5.– A súa ocupación favorita?
– Charlar cos amigos.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Que o tempo sexa rendible.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Ser arredado dos meus.
8.– Que lle gustaría ser?
– Científico.
9.– En que país desexaría vivir?
– Galiza.
10.– A súa cor favorita?
– Azul.
11.– A flor que máis lle gusta?
– Chorima.
12.– O paxaro que prefire?
– Pardal.
13.– A súa devoción na prosa?
– Cunqueiro.
14.– E na poesía?
– Rosalía.
15.– Un libro?
– Cien años de soledad.
16.– Un heroe de ficción?
– Odiseo.
17.– Unha heroína?
– Ursula Iguarán.
18.– A súa música favorita?
– A Alborada de Veiga.
19.– Na pintura?
– A Venus do espello, de Velázquez.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Stephen Hawking.
21.– O seu nome favorito?
– Adrián.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– Que se mollen sopas nunha fonte común antes de que se sirvan todos.
23.– O que máis odia?
– O engreimento.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Franco.
25.– Un feito militar que admire?
– A revolución dos caraveis.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Capacidade de retentiva.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Sen ver vir á morte.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Reflexivo.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– A ignorancia.
30.– Un lema na súa vida?
– Non deixes para mañá o que poidas facer hoxe.”
Vigo: presentación de Medo político e control social na retagarda franquista, de Lucio Martínez Pereda
O mércores 11 de marzo, ás 20:00 horas, na Casa do Libro de Vigo (Rúa Velázquez Moreno, 27), preséntase Medo político e control social na retagarda franquista, de Lucio Martínez Pereda, publicado en Xerais. No acto, xunto ao autor, participan Ramón Nicolás e Manuel Bragado.
Manuscritos: Antonio Piñeiro
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica.
Compostela: conferencia A cortiza e áncora, por Bernardo Atxaga , e coloquio posterior con Henrique Alvarellos, Xosé A. López Silva e Ramón Nicolás
Cuestionario Proust: Silvia Bardelás
Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Silvia Bardelás:
“1.– Principal trazo do seu carácter?
– Son unha buscadora.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– Algunhas parecen “certificadas”, saben estar neste mundo.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que sexan amigos.
4.– A súa principal eiva?
– Aquela da que non son consciente.
5.– A súa ocupación favorita?
– Escribir e ler, mirar a paisaxe e botarme a andar.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Fun absolutamente feliz unha tempada, sendo adolescente, era anarquista cristiá ou algo así.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non a podo nin nomear.
8.– Que lle gustaría ser?
– A buscadora que son atopando novos puntos de vista sobre a vida.
9.– En que país desexaría vivir?
– En moitísimos e só por tempadas. Arestora en Xapón.
10.– A súa cor favorita?
– As das especias indias.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As nosas: camelias, mimosas e hortensias.
12.– O paxaro que prefire?
– Non son moi de paxaros, prefiro os patos.
13.– A súa devoción na prosa?
– Algúns deles: Cervantes, Goethe, Flaubert, Thomas Mann, Solzhenitsyn.
14.– E na poesía?
– Walt Whitman, Uxío Novoneyra, Rilke, Lois Pereiro.
15.– Un libro?
– Ética de Spinoza.
16.– Un heroe de ficción?
– O idiota de Dostoievski e Oleg de Pavillón do cancro de Solzhenitsyn.
17.– Unha heroína?
– Ningunha. Ese é un buraco enorme na literatura.
18.– A súa música favorita?
– Bach, Mozart, Beethoven, Schubert, Pink Floyd, Michael Jackson, jazz…
19.– Na pintura?
– Pollock, Picasso, Vermeer, Lucio Muñoz…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todo aquel que se mantén íntegro.
21.– O seu nome favorito?
– José.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– O de contar os cartos.
23.– O que máis odia?
– O poder.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– O tsar Nicolás, por parvo-frívolo.
25.– Un feito militar que admire?
– O desembarco en Normandía.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Voz.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Durmindo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Non teño estado de ánimo habitual. Depende do que viva.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os inconscientes.
30.– Un lema na súa vida?
– Non ter lemas.”