Entrevista de Sergio Casal a María Nieto en Nós Diario:
“(…) – Nós Diario (ND): Vivimos os humanos en constante loita con nós mesmos?
– María Nieto (MN): Vivimos en loita con nós porque estamos deseñados así e porque a sociedade que construímos é unha sociedade extremadamente exixente e baseada en estándares absolutamente imposíbeis. Estamos nun espazo de autoexixencia enorme e non é sinxelo habitar nesta forma de vida actual.
– ND: O Corpo en loitøa trata cuestións moi delicadas relacionadas coa saúde mental. Precisamos falar máis sobre trauma, depresión e suicidio?
– MN: Totalmente. É verdade que son temas sensíbeis e non todo o mundo está preparado para falar deles. Todos temos os nosos traumas e non sempre se está preparado para asumilos ou sacalos á superficie. Agora ben, como sociedade construímos unha especie de campá na que nos metemos e que deixa fóra este tipo de cuestións por consideralas de mal gusto.
Deste modo, o que facemos é dificultar que as persoas que precisan falar para sandar teñan espazo para facelo. Está ben respectar os tempos de cada quen, pois non todo o mundo tense que achegar a determinadas cuestións de fronte se non está preparado, pero se como sociedade esquivamos determinadas cuestións, nunca vai haber ninguén preparado para falar delas. (…)”
Arquivos do autor: asociacionescritoras-es
Vigo: Ledicia Costas e Luismi Pérez presentan Bruxas e dragóns
Compostela: presentación de Un xesto de tenrura, de Gonzalo Hermo
Desde Chan da Pólvora:
““Tempo, / sé xeneroso comigo. / Dáme de novo / a vertixe do lenzo por pintar, / o abismo do verso. / / Dáme a luz das cousas que brillan neste instante. / Concédeme outra vez o seu principio”, escribe Gonzalo Hermo no seu escintilante Un xesto de tenrura, Premio González Garcés e xa elixido o mellor poemario do ano en Galicia. O próximo sábado 27, a partir das doce e media do mediodía na libraría Numax, o autor asinará exemplares do libro nun acto de celebración poética que continuará ao longo da xornada.
Un xesto de tenrura é un libro con brillo de seu na sobriedade da forma, fascinante polas atmosferas e conmovedor na profundidade. Un libro nacido, segundo o autor, dun imposible que só o poema pode concibir: o feito de acariñar o teu corpo mentres está a medrar no tempo. Este poemario agroma dos pasos da emigración e articula, desde a distancia, un reencontro íntimo co idioma e coa contorna que quedou atrás, coa familia e co pasado. É unha viaxe de volta á procura do lugar da voz e tamén o testemuño de que, nese regresar, o poema bate cos primeiros balbuceos, co abraio ante o mundo e coa “tenrura máis fonda de nomealo todo por primeira vez”, asegura Hermo para describir o que é, sen dúbida, o libro onde confirma a poderosa personalidade da sua escrita na poesía galega das últimas décadas.”
A Coruña: presentación de O eco das ondas, con César Morán
ADIADA ESTA ACTIVIDADE. A Coruña: presentación de Regatos polo aire
Francesco Martín Traficante e Lourenço Álvarez gañan os Premios Carvalho Calero
Desde Nós Diario:
“Ferrol homenaxeou esta terza feira un dos seus escritores natais e máis importantes, Ricardo Carvalho Calero. Fíxoo a través da entrega do premio que leva ao seu nome e que galardoa a investigación lingüística e a creación literaria, un certame que naceu en 1990 tras o falecemento do escritor e que foi recuperado recentemente polo Concello após non se convocar desde 2008.
Este certame naceu da man da Sociedade Cultural Medulio co obxectivo de promover a figura do autor e promover a defensa da lingua galega a través da investigación lingüística e da produción de novas pezas literarias. Agora que a organización do galardón asumiuse desde a esfera institucional, Medulio apoia e arroupa os premios a través da súa participación activa no xurado, como sinala a Nós Diario unha das persoas que o integran: o escritor e investigador Manuel Rei Romeu.
A liberdade normativa da lingua é garantida neste certame, posto que son aceptadas na súa presentación tanto obras escritas na normativa oficial da Real Academia Galega como na reintegracionista. Como explicou Rei, “é un premio que garante a liberdade normativa, non é o único pero é dos poucos que o fai”. O edil de Cultura do Concello de Ferrol, José Antonio Ponte Far, explicou a Nós Diario que foron moitas as obras escritas coa normativa reitegracionista que concorreron no premio, unha participación que destacou ao considerar positivo que “non se descarten outras opcións escritas, lingüisticamente tan válidas como o galego normativo”. Carvalho Calero foi un dos máximos defensores da normativa reintegracionista na Galiza, abrindo o debate sobre o futuro da lingua no país.
Nesta edición do certame, 63 obras concorreron ao premio, das cales 59 foron presentadas na modalidade de narrativa e tan só cinco na de ensaio, unha participación que o propio Manuel Rei valora moi positivamente, tamén o fixo coa revitalización destes galardóns e coa suba “na dotación orzamentaria” a 4.000 euros dos premios ás persoas gañadoras.
Das 63 persoas participantes no certame os galardóns foron para o profesor de lingua inglesa Francesco Martín Traficante Pérez na categoría de Investigación lingüística con O galego língua nacional… ou língua autonómica, un ensaio que, como subliña Ponte, pon o foco no achegamento do galego e do portugués, ao considerar que esta proximidade favorece a impulsar a lingua galega internacionalmente.
Na rama de Creación literaria, o premio foi para Lourenço Álvarez Ruiz, profesor xa xubilado, con O portão verde. Ambas as obras reflicten o compromiso dos seus autores pola defensa da literatura e a lingua galega.
O acto ademais de recoñecer a creación literaria do país, tamén foi unha homenaxe á figura de Carvalho Calero, na súa cidade natal da que é Fillo predilecto. Unha homenaxe que contou coa presenza da súa filla María Victoria Carballo-Calero e dos seus netos. Da mesma forma, durante a entrega dos certames, o lingüista José-Martinho Montero Santalha e a escritora Delia Vázquez Vázquez, a cal foi ex alumna e amiga do autor, pronunciaron dous discursos na súa loanza.
Manuel Rei Romeu destacou a importancia deste tipo de certames para visibilizar e promover a figura de Carvalho Calero, considerando que “deberá haber outras institucións a nivel galego que deberán facer máis por el e non ser algo completamente local”.”






