Arquivo da categoría: Narrativa
Vigo: As duelistas: escrituras enfrontadas, Anxos Sumai en diálogo con Rosa Aneiros
O 23 de novembro, ás 19:30 horas, na sede da Fundación Euseino? (Rúa de México, 37), continúa o ciclo As duelistas: escrituras enfrontadas cun encontro entre Anxos Sumai e Rosa Aneiros.
Dúas autoras, dúas formas diferentes de escribir e entender a literatura. Do mundo persoal e cotiá, case íntimo, ao máis estraño e violento, practicamente alleo. Escrituras enfrontadas nun diálogo coma se de dúas xogadoras de xadrez se tratase. Cal delas pode esclarecer máis e mellor a arte narrativa?
As reservas para acudir ao acto faranse aquí.
Paseos pola Coruña Literaria Outono 2021, con Érica Esmorís, o 20 de novembro
Os Paseos pola Coruña Literaria Outono 2021 son unha iniciativa da AELG desenvolvida coa colaboración e patrocinio do Servizo de Normalización Lingüística do Concello da Coruña, que permiten coñecer unha cidade diferente da man de diferentes autoras e autores.
– A inscrición, previa e obrigatoria, farase exclusivamente desde o luns anterior a cada paseo no correo inscricionslingua@coruna.gal indicando no asunto “Inscricións Paseos”
– Número máximo de participantes por paseo: 25.
– Todos eles comezarán ás 12:00 h., cunha duración aproximada de hora e media.
– A pesar de ser unha actividade exterior, as persoas deberán empregar máscara nos momentos nos que, para atender as explicacións, se deba permanecer de pé, e respectaranse as distancias de seguridade e o resto das medidas anti-Covid.
Os paseos restantes son seguintes:
Sábado 20 de novembro: Érica Esmorís. Patio de luces.
Recoméndase a familias con nenas e nenos a partir de 7 anos e público adulto.
Visitaremos dous patios de luces, un deles o que inspirou a novela Patio de luces, gañadora do premio Cidade de Málaga 2020 de Anaya. A través do xogo para espertar a imaxinación e a lectura de diversos parágrafos, poderemos coñecer os máis peculiares e famosos veciños e veciñas que viviron en diversas comunidades de veciñanza.
Sábado 27 de novembro: Imma António Souto. Irmandades teatrais.
Destinado a público a partir de 16 anos.
Un percorrido desde a necesidade da escrita dramática sinalada polas Irmandades da Fala ao cuestionamento do rol do teatro na nosa sociedade actual. Sería, con todo, un percorrido sentimental polas experiencias teatrais da dramaturga pola súa cidade natal, deténdose no propio anecdotario como actriz, dramaturga e voz necesaria para visibilizar as mulleres dentro do mundo teatral galego.
Negreira: presentación de O Caso dos Amantes de París, de Miguel Alonso
Vigo: presentación de As mulheres da Casa da Bouça da roupa estendida, de Adela Figueroa Panisse
A Coruña: presentación de As fotos da retina, de Ramona Giráldez Domínguez
Berta Dávila e Carlos Meixide lanzan o selo editorial independente Rodolfo e Priscila
Desde Nós Diario:
“Os escritores Berta Dávila e Carlos Meixide lanzan neste mes de novembro “Rodolfo e Priscila, editora indecisa“, un novo selo editorial independente cuxos dous primeiros títulos chegarán ás librarías a partir do día 23 de novembro.
A editora inaugura o seu catálogo co libro A poesía como arte insurxente, de Lawrence Ferlinghetti, traída ao galego por vez primeira grazas á tradución do poeta e xornalista Daniel Salgado. A obra é o depósito de aforismos co que Ferlinghetti, icona da xeración Beat, trata de comprender a poesía e, por extensión, a vida, a caixa de ferramentas dun poeta moderno.
A este primeiro título hai que sumar o libro de debuxos Pequeno álbum de Nova York en inverno, que recolle as ilustracións de Dávila acompañadas dos textos de Meixide. Trátase dun relato da viaxe que serviu de sementeira para o proxecto ‘Rodolfo e Priscila, editora indecisa’, unha publicación concibida como carta de presentación do selo, que dá conta dunha historia de amor atravesada pola panorámica íntima da cidade.
“Rodolfo e Priscila nace como editora indecisa, sen compartimentos que determinen de maneira exacta o que cabe nela e o que non, aínda que as coordenadas polas que camiñan os seus intereses veñen determinadas pola brevidade e o contemporáneo na selección de obras e pola lentitude e o coidado persoal para cada título no referido ao proceso de edición. A maquetación e mais o deseño do catálogo corren a cargo de Roi Fernández”.”
Pontevedra: presentación de As mulheres da Casa da Bouça da roupa estendida, de Adela Figueroa Panisse
A Coruña: Encontros no ensino 2021
Os Encontros no ensino 2021 son unha iniciativa da AELG desenvolvida coa colaboración e patrocinio do Servizo de Normalización Lingüística do Concello da Coruña.
Con esta iniciativa, preténdese achegar aos centros de ensino aquelas autoras e autores con obras que están a ser lidas nas aulas.
Está dirixida a alumnado deses centros, na cidade da Coruña.
15 de novembro
Encontro con Antón Riveiro Coello arredor de O paraíso dos inocentes.
IES Urbano Lugrís.
3 de decembro
Encontro con Iria Misa arredor de Xa non estou aquí.
IES Agra do Orzán.
14 de decembro
Encontro con Eva Mejuto arredor de Memoria do silencio.
IES Ramón Menéndez Pidal, Zalaeta.
14 de decembro
Encontro con Ledicia Costas arredor de Un animal chamado néboa.
IES Durmideiras.
Francisco Castro: “A mensaxe de Vox conseguiu penetrar entre a rapazada”
Entrevista de Mar Mato a Francisco Castro en Faro de Vigo:
“(…) – Faro de Vigo (FV): Que busca transmitir con este novo libro?
– Francisco Castro (FC): O cemiterio de barcos é un libro no que transito por lugares que xa percorrera moitas outras veces como o amor malo, o maltrato, e a preocupación pola memoria histórica. Como xa os tratara en novela para adultos, quería agora dirixilo ao público xuvenil inda que os adultos tamén poden gozar da súa lectura. Preocúpame moito que haxa resultados como os que tivemos hai 15 días na estatística do Instituto de la Mujer con gran número de rapaces dicindo que o feminismo é unha ideoloxía que só busca fastidiar os homes ou que manteñen, mesmo mulleres, que a violencia de xénero non existe. Tamén me parece preocupante que a rapazada ignore o que aconteceu hai 80 anos e a represión trala Guerra Civil.
– FV: O inicio é moi contundente, cunha páxina do diario dunha rapaza dicindo “É certo que ás veces, cando se enfada comigo, rompe cousas. Pero o seu pouso é bo”.
– FC: Tiña moi claro que, dende o principio, había que conectar o lector ou lectora coa problemática que vive a protagonista. A través das páxinas de Piscis, o diario de Lucía, imos pasando por todas as fases polas que pasa unha muller maltratada. Ao principio, a xustificación do maltrato. Despois, pasa a culparse: di que o merece. Tamén hai outro personaxe (David) que representa unha nova masculinidade. Na novela vense os dous tipos de masculinidade: a baseada na testosterona e a outra de homes sensibles que se apuntan ao trato igualitario. Os homes emocionámonos, os homes choramos. Lucía ao coñecer a David ve que hai outra maneira de ser home. (…)
– FV: En que medida a literatura pode axudar a familias e centros educativos a sanar esa visión errada do amor? Hai un incremento considerable de violencia de xénero entre os novos.
– FC: Por unha banda, hai un fracaso educativo social pero outro lado, os resultados da enquisa demostran como a mensaxe de Vox conseguiu penetrar entre a rapazada. Hai 54 deputados dun partido que nega a violencia de xénero, que fala de feminazis, de chiringuito feminista, que ten nun dos seus piares o odio á igualdade, o que é terrible. Odiar a igualdade é de mala xente. Se lemos os resultados da enquisa son coherentes co que Vox comezou a implantar no conxunto da sociedade. Estamos dicindo que eses rapaces a pesar de mil accións educativas (charlas, libros…) están seguros de que controlar o móbil á rapaza como pasa na novela non é malo. E hai rapazas que están empezando a caer nesa dialéctica.
– FV: A literatura entón é clave.
– FC: Claro, eu escribo a novela por iso. Encantariame escribir libros de mero entretemento pero non me saen. Creo que a literatura é un xeito de intervir na realidad. Por iso, os dictadores o primeiro que fan é queimar aqueles libros que manteñen valores distintos aos que queren instaurar.Si que creo que unha xuventude lectora é unha xuventude mellor formada, máis protexidas ante a irracionalidade de determinados grupos políticos e sociais.”
