Arquivo da categoría: Teatro

Crónica videográfica da III Xornada de Literatura Dramática (IV)

Publicado o por

A III Xornada da Sección de Literatura Dramática. A palabra teatral nas aulas, actividade organizada pola AELG coa colaboración da Asociación Sócio-Pedagóxica Galega, co patrocinio do Concello da Coruña, Deputación Provincial da Coruña e CEDRO, e a colaboración da Universidade da Coruña, tivo lugar o 24 de novembro de 2018 Espazo Normal da Coruña.

Aquí pode verse a crónica videográfica completa, da que publicamos hoxe estes vídeos:

– Aula maxistral. José Maria Vieira Mendes (primeira parte), presentado por Cilha Lourenço Módia:

– Aula maxistral. José Maria Vieira Mendes (segunda parte):

Crónica videográfica da III Xornada de Literatura Dramática (III)

Publicado o por

A III Xornada da Sección de Literatura Dramática. A palabra teatral nas aulas, actividade organizada pola AELG coa colaboración da Asociación Sócio-Pedagóxica Galega, co patrocinio do Concello da Coruña, Deputación Provincial da Coruña e CEDRO, e a colaboración da Universidade da Coruña, tivo lugar o 24 de novembro de 2018 Espazo Normal da Coruña.

Aquí pode verse a crónica videográfica completa, da que publicamos hoxe estes vídeos:

– Festival Pezas dun teatro do porvir: Malcriada, unha historia de amor, Esther F. Carrodeguas:

– Festival Pezas dun teatro do porvir: Pulso, Paula Sanmartín:

– Festival Pezas dun teatro do porvir: Proxemia 45 (posible título), AveLina Pérez e Manuel Lourenzo:

– Festival Pezas dun teatro do porvir: Infinito Conxugado, Gloria Rico:

Crónica videográfica da III Xornada de Literatura Dramática (II)

Publicado o por

A III Xornada da Sección de Literatura Dramática. A palabra teatral nas aulas, actividade organizada pola AELG coa colaboración da Asociación Sócio-Pedagóxica Galega, co patrocinio do Concello da Coruña, Deputación Provincial da Coruña e CEDRO, e a colaboración da Universidade da Coruña, tivo lugar o 24 de novembro de 2018 Espazo Normal da Coruña.

Aquí pode verse a crónica videográfica completa, da que publicamos hoxe estes vídeos:

– Mesa redonda. O teatro nas aulas (primeira parte). Con Rosalía Fernández Rial, Raquel Castro e Fran Godón:

– Mesa redonda. O teatro nas aulas (segunda parte). Con Rosalía Fernández Rial, Raquel Castro e Fran Godón:

– Mesa redonda. A literatura dramática galega nas primeiras décadas do século XXI (primeira parte). Con Afonso Becerra de Becerreá, Eva F. Ferreira e AveLina Pérez:

– Mesa redonda. A literatura dramática galega nas primeiras décadas do século XXI (segunda parte). Con Afonso Becerra de Becerreá, Eva F. Ferreira e AveLina Pérez:

A Rede Galega de Teatros e Auditorios inicia a súa nova programación con 349 funcións e unha decena de estreas ata xuño

Publicado o por

Desde Agadic:
“A Rede Galega de Teatros e Auditorios (RGTA) retoma a súa programación a partir de mañá co arranque da súa primeira carteleira semestral de 2019, que lle ofrecerá ao público 349 citas co teatro, a danza, a música, a maxia e o circo en 40 escenarios. Entre elas, as estreas absolutas das novas propostas das compañías galegas Colectivo Verticalia, Estudo Momento, Malasombra Producións, Licenciada Sotelo, Os Monicreques de Kukas, Os Náufragos, Producións Teatrais Excéntricas, Redrum Producciones e Talía Teatro.
A Consellería de Cultura e Turismo, a través da Axencia Galega das Industrias Culturais (Agadic), coordina o funcionamento deste circuíto de  espectáculo en colaboración coas entidades locais que contan con espazos asociados, ás que tamén se lles achega asesoramento técnico para apoiar o óptimo desenvolvemento das súas respectivas programacións. O orzamento para este primeiro semestre do ano é de preto de 919.000 euros, destinados a financiar as actuacións das 115 formacións artísticas contratadas, das que máis do 90% son galegas.
Novidades sobre as táboas
Malasombra Producións será a encargada de abrir a carteleira de 2019 con Os fabulosos Cleaners, espectáculo de pompas de xabón para público familiar que porá en escena mañá venres, ás 19,00 h., no Centro Cívico Cultural de Arteixo. Ao tempo, a compañía está a iniciar os ensaios da súa próxima produción, Bernarda, que estreará o 1 de febreiro no Pazo da Cultura de Narón, tamén dentro da programación da RGTA. José Prieto dirixe esta montaxe, protagonizada por Luisa Merelas, Celia González e Esther Aja, que traslada o punto de inicio de La casa de Bernarda Alba a unha aldea de Galicia nun cambio de terzo respecto das anteriores propostas de Malasombra.
Pero a primeira das estreas da Rede Galega de Teatros e Auditorios chegará xa este mes de xaneiro da man de Estudo Momento e Macbeth. O ruído e a furia, que representará o día 25 no Teatro Rosalía Castro da Coruña.
En febreiro, ademais da Bernarda de Malasombra, terán lugar outras tres estreas no seo do circuíto da Xunta. Serán as de Licenciada Sotelo, co espectáculo de danza A gala, o día 14 no Auditorio Municipal de Ourense; Talía Teatro, con Vida de cans, o día 22 no Pazo da Cultura de Narón; e Producións Teatrais Excéntricas con Carpe Diem, o día 27 no Teatro Principal de Santiago.
A RGTA acollerá tamén a primeira representación doutra montaxe de danza: Alma (non é hippie), que o Colectivo Verticalia –integrado por Traspediente e Duelirium– escenificará o 1 de marzo no Teatro Rosalía da Coruña. Neste mesmo escenario, Os Náufragos estreará Karelu o 13 de abril, mentres que no Principal de Santiago comezará o percorrido de Redrum Producións, con Idiota, e Os Monicreques de Kukas, con Arlequina, os días 6 e 28 de marzo, respectivamente.”

Crónica videográfica da III Xornada de Literatura Dramática (I)

Publicado o por

A III Xornada da Sección de Literatura Dramática. A palabra teatral nas aulas, actividade organizada pola AELG coa colaboración da Asociación Sócio-Pedagóxica Galega, co patrocinio do Concello da Coruña, Deputación Provincial da Coruña e CEDRO, e a colaboración da Universidade da Coruña, tivo lugar o 24 de novembro de 2018 Espazo Normal da Coruña.

Aquí pode verse a crónica videográfica completa, da que publicamos hoxe estes vídeos:

– Inauguración. José Manuel Sande García, Concelleiro de Cultura, Deporte e Coñecemento, Cesáreo Sánchez Iglesias, presidente da AELG, e Cilha Lourenço, coordinadora da Xornada:

– Mesa redonda A literatura dramática galega no último cuarto do século XX (primeira parte). Xesús Pisón, Manuel Lourenzo e Henrique Rabuñal:

– Mesa redonda A literatura dramática galega no último cuarto do século XX (segunda parte). Xesús Pisón, Manuel Lourenzo e Henrique Rabuñal:

“Manuel María, nace un dramaturgo”

Publicado o por

Artigo de Héctor J. Porto en La Voz de Galicia:
“«Nace un dramaturgo para a escena e para a literatura galega. A hipérbole deixa de o ser», pregoa María Pilar García Negro nos comezos do seu prólogo á coidada edición da Obra teatral de Manuel María (Outeiro de Rei, 1929-A Coruña, 2004) que preparou para a súa publicación pola fundación que -dende a súa sede na casa-museo de Outeiro de Rei- custodia e pon en valor a figura do autor chairego. Pese a esta celebración, non hai unha chisca de sorpresa na faciana da profesora e escritora luguesa, que lembraba hai uns días como a fins da década dos anos setenta ela mesma promoveu a representación de O auto transcendental da escola tradicional (1976) coas súas alumnas no instituto coruñés Eusebio da Guarda. Xa daquela tiña clara a importancia da dramaturxia de Manuel María, e deseguido percibiu o papel basilar que xoga no teatro contemporáneo galego. (…)
Xa entón, no 2005, lle bulía a García Negro unha idea na cabeza. Ela nunca dimitiu da súa admiración por Manuel María, pero tampouco topaba tempo para dedicarlle ao arduo labor de poñer en limpo a súa obra teatral. «Non só era a revisión e confronto das diversas versións ou a recuperación de textos que faltaban, tamén estaba vixiar a homologación gráfica que el mesmo fixou e deixou disposta para a súa poesía. Era un traballo moi laborioso», subliña. Ata que o curso pasado decidiu interromper outros asuntos para poñerse en serio co proxecto de edición. Non era pouca cousa. Sabía que pasaban de trinta pezas e só unhas poucas foran editadas en libro, algunhas apareceran en xornais (como La Voz de Galicia) ou en revistas e suplementos literarios; e moitas permanecían totalmente inéditas, aínda que unha parte delas si chegaran ás táboas.
O máis fascinante do seu estudo foi verificar a súa grande diversidade, tanto no formato ou na temática como no estilo. E ademais ratificou que non se trataba dun empeño temporal, efémero: a súa dedicación teatral foi continua ao longo da súa vida, como demostran as datacións desde o seu primeiro texto, Auto do taberneiro (1957), ata o derradeiro, Auto do alugado ou O encanto de Raboces (2001). «Son cando menos 44 anos de traballo -di a profesora-. Cando me puxen á tarefa, na relectura de toda a obra, advertín que estaba ante a produción dun escritor experto. Mostraba un dominio dos recursos escénicos, da dramaturxia, da técnica, e un notábel abano de rexistros. Isto non era froito de quen está pensando nunha diversión, nun pasatempo, de alguén que está construíndo algo para entreter», incide. (…)”

María Peinado: “Parecíanos moi necesario volver a achegar Farsa de Bululú ao público galego”

Publicado o por

Entrevista de Laura Veiga a María Peinado en Sermos Galiza (foto cedida a Sermos Galiza):
“A compañía Teatro da Ramboia foi a gañadora do I Certame Manuel María de Proxectos Teatrais. O proxecto presentado pola compañía —formada por María Peinado, Fran Lareu, Anxo García e Germán Gundín— toma como base un texto de Manuel María O meu mundo non é deste reino ou Farsa de Bululú, unha parodia sobre a ditadura franquista. (…)
– Sermos Galiza (SG): Como foi o proceso de presentarvos ao certame?
– María Peinado (MP): Foi un proceso longo. A Fundación Manuel María fixo unha comunicación ás compañías de teatro e a partir de aí tomamos a decisión de querer presentarnos a esta primeira edición moi rápido porque tiñamos moitas ganas de traballar cun texto da dramaturxia galega. Era unha oportunidade que nos apetecía moito. Pero despois tivemos que elixir o texto que íamos traballar, que finalmente foi Farsa de Bululú, e despois elaborar todo o proxecto e imaxinar como vai ser o espectáculo, a posta en escena.
– SG: Por que Farsa de Bululú?
– MP: A verdade é que foi unha decisión moi sinxela. Conectamos de seguida co texto. Parécenos que segue a ser unha obra moi necesaria hoxe en día, un texto que ao final é unha parodia da ditadura franquista e que, nos tempos que corren, tal e como está o panorama político e social, parecíanos que era moi necesario volver a achegar un texto así ao público galego. É unha obra que serve para reflexionar sobre aquel tempo pasado e entender que é o que está a acontecer agora mesmo.
– SG: A partir de agora, cales son os próximos pasos?
– MP: Quédanos moito traballo para poñer o proxecto en marcha e facelo realidade. É un espectáculo que está baseado no teatro popular e nas formas propias do teatro de marionetas. Entón, agora xa estamos meténdonos no deseño dos propios monicreques e no deseño do teatrillo. Tamén agora meterémonos de cheo na montaxe: empezar a traballar sobre o texto e cos actores.”

Vanesa Sotelo: “Estamos ameazadas pola certeza de que hai unha memoria que nos foi roubada”

Publicado o por

Entrevista de Alberto Ramos a Vanesa Sotelo en Praza:
“Vanesa Sotelo acadou o Premio Mondoñedo 10 na modalidade de Teatro -galardón que distingue o máis destacado da década entre a produción literaria en todas as súas vertentes- polo seu texto dramático Nome: Bonita. “Manifesta o valor testemuñal ao respecto das mulleres represaliadas ao longa da historia, nun entrecruzamento de linguas e culturas, a partir da figura da cagançeira brasileira”, sinalou o xurado do galardón, que tamén destacou o texto por revelar “unha voz dramática moi sólida”. A historia de Nome: Bonita céntrase en Alma, unha botánica que viaxa ao Nordeste de Brasil para realizar unha investigación. Desapegada da súa terra e da súa familia, o encontro con Alba -unha actriz obsesionada pola figura da cangançeira María Bonita e neta dunha portuguesa e dunha exiliada galega- lévaa a indagar nas súas propias orixes. A obra, que emana dunha memoria que parece ameazada, deita unha mirada sobre o século XX e os seus silencios a través da historia de tres xeracións de mulleres. Praza.gal fala coa dramaturga Vanesa Sotelo sobre Nome: Bonita, pero tamén como directora da erregueté, arevista galega de teatro que neste 2018 cumpre 35 anos de traxectoria.
– Praza (P): Que significa recibir o Premio Mondoñedo 10 que distingue Nome: Bonita como o mellor texto dramático da década?
– Vanesa Sotelo (VS): En primeiro lugar, significa un impulso e un recoñecemento importante, sobre todo tendo en conta as obras que ficaron de finalistas. Todas elas contaban cunha traxectoria importante, foron premiadas ou foron representadas cun percorrido de éxito entre a crítica e o público. Nome: bonita foi un proxecto escollido en 2014 polo programa de desenvolvemento de Dramaturxias Actuais do INAEM (Instituto Nacional de Artes Escénicas e Musicais), polo que foi escrito cunha calma e nunha serie de anos pouco habitual. Síntome convencida e satisfeita polo resultado. Agora, o premio sacou a obra do esquecemento e suscita interese por coñecela.
– P: Saír do esquecemento ou, cando menos, dunha sorte de invisibilidade é difícil para os dramaturgos e dramaturgas. Non resulta fácil a edición dos seus textos nin a súa representación. É a dramaturxia galega invisible?
– VS: Vivimos en contradicións permanentes. Por un lado, podemos dicir que estamos nesa invisibilidade, pero ao tempo contamos cunha serie de nomes para ter moi en conta non só a nivel galego, senón a nivel estatal. Contamos con universos moi fortes, con voces de moita potencia. Pero supoño que faltan apoios. Preguntámonos veces: “Para que creamos?” ou “Por que escribimos?” Non o sabemos, pero en realidade si: se non o facemos, desaparecemos. Pero, pola contra, cando o facemos non acabamos de ter a suficiente visibilidade. Todas estas contradicións permanentes responden a fraxilidade non só do sistema teatral, senón de todo o sistema cultural. Malia todo, dentro desa fraxilidade, temos moitas cousas polas que seguir adiante e moitas cousas que celebrar. Un premio como Mondoñedo 10 deixa ás claras o gran nivel dos nosos autores e autoras.
Por parte das dramaturgas e dramaturgos facemos o que temos que facer: escribir. O que pasa é que, rara vez conseguimos as condicións máis propicias. Temos que reivindicar determinadas cousas. Por exemplo, que cando menos os textos premiados sempre sexan levados a escena. Ao final, esa é a única maneira de medirse co público, coa sociedade. Nós somos produto desta nosa sociedade e escribimos para ela. Precisamos que nos devolvan a mirada. (…)”

Compostela: Procesión da Santa Bolaña 2018, o 22 de decembro

Publicado o por

“Este sábado 22 de decembro, á partir das 17:00 h. da tarde, regresa a Procesión da Santa Bolaña, en celebración dramática do solsticio de inverno, con vía crucis teatral polo casco vello de Santiago.
A procesión da Santa Bolaña, partirá, como é tradición, do local da Asociación de Veciños “As Brañas de Andrés”, nos Pelamios. Acompañada por unha tropa de músic@s, acróbatas, gallofeir@s e fieis devot@s a entoar cantigas e ladaíñas en honra da santa, a procesión percorrerá logo as rúas do casco vello compostelán, facendo parada dramática en catro locais senlleiros da cultura local: o Centro Socio-Cultural “Gentalha do Pichel”, a Casa do Matadoiro, o Cantón de San Bieito, e a Nave Sete da Praza de Abastos.
Provista dun bocoi de viño, da vella e romana casta do Ribeiro, de xeito a saciar a sede e estimular o canto de devotas e devotos, a procesión honrará todas as tabernas e antros de malvivir que lle saian ao paso. E aquecidos no místico transo, celebrará en éxtase a rifa da Santa, na que se ofrecen gorentosas viandas culturais ao afortunado ou afortunada devota a quen lle caiba tal sorte, legadas xenerosamente por entidades culturais da cidade como as librarías Pedreira, Chan da Pólvora, Os mundos de Carlota, Lila de Lilith, o laureado escritor Carlos Meixide, Edicións Positivas, Numax, Teatro Principal, Triskel e Queroté.
Nas catro paradas deste vía crucis dramático serán oficiados os catro Misterios Teatrais previstos para esta edición, coa participación do público presente orientado polos confrades maiores deste ano: Zé Paredes, Mónica Caamaño, Lucho Penabade e Esther F. Carrodeguas, rematando o paso no vestíbulo do Teatro Principal, coa lectura colectiva, a xeito de coro grego, do manifesto poético-dramático da procesión.
A xeito de doazóns á Santa, recolleranse no libreto sacro da procesión editado por Edicións Positivas, diversos textos ofrecidos por dramaturgas e dramaturgos galegos como Esther F. Carrodeguas, Ana Carreira, Roi Vidal Ponte, Mónica Caamaño e o Grupo Oportunista de Drama G.O.D. “Flavia Antonia”, polo prezo de 5 euros.”