Cuestionario Proust: Sabela González

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Sabela González:

«1.– Principal trazo do seu carácter?
– A curiosidade (fascinación infantil e arrebato a partes iguais).
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A empatía.
3.– Que agarda das súas amizades?
– Que sigan aí cando as necesite, sen importar tempo ou distancias, como eu estarei para elas.
4.– A súa principal eiva?
– A inseguridade.
5.– A súa ocupación favorita?
– Crear.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Que o meu tempo sexa meu e para estar cos meus.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Non me atrevo a confesala. Pero si podo confesar que varias veces tiven pesadelos nos que perdía a man esquerda e non podía volver debuxar.
8.– Que lle gustaría ser?
– Eu. Pero máis.
9.– En que país desexaría vivir?
– Nun que funcione. E que sexa verde e con mar, ten que ser verde e con mar.
10.– A súa cor favorita?
– O vermello.
11.– A flor que máis lle gusta?
– As rosas de té.
12.– O paxaro que prefire?
– O moucho.
13.– A súa devoción na prosa?
– Paul Auster.
14.– E na poesía?
– E. E. Cummings.
15.– Un libro?
The Amazing Adventures of Kavalier & Clay, de Michael Chabon.
16.– Un heroe de ficción?
– Ehem… Batman.
17.– Unha heroína?
– Ronja.
18.– A súa música favorita?
– Moita… Do jazz e swing ao grunge e rock, parando na electrónica tranquila e no pop. Que non é toda, pero é moita.
19.– Na pintura?
– Lempicka, Hopper, Turner…
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Non me veñen á cabeza persoeiros, só os meus pais, os pais e nais que loitan polos seus.
21.– O seu nome favorito?
– Hoxe, Cora.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A mentira.
23.– O que máis odia?
– A intransixencia.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– Custa escoller unha soa, visto o panorama…
25.– Un feito militar que admire?
– Un que non aconteza.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– Forza de vontade.
27.– De que maneira lle gustaría morrer?
– Realizada, durmida, sorrindo.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Feliz e soñadora.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– Os impostos pola xenética.
30.– Un lema na súa vida?
– Son a ama do meu destino / a capitá da miña alma.”

A Coruña: presentación da edición bilingüe de Habitación del asombro, de Miguel Anxo Fernán-Vello

O mércores 19 de febreiro, ás 20:30 horas, na Librería Arenas (Cantón Pequeno, 25) da Coruña, preséntase a edición bilingüe do poemario Habitación del asombro, de Miguel Anxo Fernán-Vello, publicado por Pigmalión. No acto, xunto ao autor, participan Xulio L. Valcárcel, Luís G. Soto, Gustavo Pernas e Basilio Rodríguez Cañada.

Redondela salva o premio Blanco Amor

Artigo de Xesús Fraga en La Voz de Galicia:
“O Concello de Redondela convocará este ano o Blanco Amor, salvando deste xeito in extremis este premio de novela, xa que a entidade responsable da organización do 2013, o Concello de Ferrol, alertou de que a súa continuidade corría perigo. As delicadas circunstancias que vivía un dos galardóns senlleiros das letras galegas debíanse a que os tres municipios aos que lles tocara asumir a vindeira edición renunciaron a esta responsabilidade, xa que xa foran anfitrións do premio en ocasións anteriores. Ademais, un número considerable de concellos non fixeron as achegas económicas necesarias para acadar os 12.000 euros que recibe o gañador.
Ante esta situación, Redondela convocou onte unha reunión en Santiago para buscar fórmulas que garantan a supervivencia do Blanco Amor. No encontro o concelleiro de Cultura, Julio Alonso, comprometeu a organización e se sentaron as bases para estudar cambios que aseguren futuras edicións. Estas modificacións pasan por adaptar as achegas municipais ao tamaño dos concellos, así como adiantar o sorteo no que se elixe a entidade organizadora. Actualmente faise en novembro, «o que resulta moi tarde para poñer en marcha a maquinaria para o ano seguinte, e que ademais colle a moitos concellos cos orzamentos xa pechados», explicou onte Alonso. O concelleiro tamén expuxo a idea de crear unha especie de centro de documentación arredor do premio que facilite a quen lle corresponda asumilo as tarefas relacionadas coa organización.
Deste xeito, Redondela ten previsto publicar a convocatoria antes de rematar este mes, e o fallo producirase en novembro, aínda que se conta con adiantar o sorteo «para que o seguinte concello teña algo máis dun ano para organizalo» (…)”

Santiago: presentación de Novos pasos por Bretaña, de Pemón Bouzas

O mércores 19 de febreiro, ás 20:00 horas, na Libraría Couceiro (Praza de Cervantes, 6) de Santiago de Compostela, preséntase Novos pasos por Bretaña, de Pemón Bouzas, publicado en Xerais. No acto, xunto ao autor, participan Eva Millán, Xurxo Fernández e Manuel Bragado.

Vídeo Todas con Rosalía [segunda parte]

“Rosalía non entende de donos; naceu libre e está viva”.
Un grupo de escritoras galegas quixo unirse para continuar dando vida a Rosalía. Así, organizándose a través das redes sociais, decidiron colaborar na gravación dunha segunda parte do vídeo colectivo Todas con Rosalía.
Mulleres falando de mulleres, e ao tempo, falando de todos, falando dos que aquí e agora sofren. Este vídeo coral pretende seguir o exemplo de conciencia e rebeldía da grande escritora ao recitar os seus versos desde o presente.
As gravacións amateurs foron montadas e editadas pola cineasta Raquel Rei. Participan, entre moitas outras, Marta Dacosta, María Canosa, Concha Blanco, Mercedes Leobalde, Berta Roca, Fina Casalderrey, Isabel Risco, Lorena Souto e Pilar García Negro.
A Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega contou coa colaboración da Deputación Provincial da Coruña.

A Coruña: presentación de Moda galega reloaded, de María Reimóndez

O martes 18 de febreiro, ás 20:00 horas, na Libraría Suévia (Rúa Vila de Negreira, 32) da Coruña, preséntase Moda galega reloaded, de María Reimóndez, publicado por Positivas. No acto, xunto á autora, participan Antía Otero e Francisco Macías.

Xosé Neira Vilas: “Os emigrantes hai sesenta anos eran campesiños semianalfabetos, agora son licenciados”

Entrevista a Xosé Neira Vilas en Noticieiro Galego:
“(…) – Noticieiro Galego (NG): As voces da infancia tiveron sempre un peso moi importante na súa obra; Memorias dun neno labrego, Cartas a Lelo… Significa isto que a súa tivo moita importancia para vostede? Como foi a súa infancia?
– Xosé Neira Vilas (XNV): A miña infancia foi a dun neno campesiño de familia pobre. Unha infancia de moito traballo, de moito esforzo, de pan de broa, remendos, zocos. Pero en definitiva toda infancia equivale ao paraíso da nosa existencia. Por tanto, aínda que foi dura, foi un tempo feliz coma no caso de todos.
– NG: E á hora de escribir, que lle permite esta perspectiva? Que ten de diferente esa visión dos rapaces?
– XNV: Síntome moi a gusto entre nenos e nenas, e adolescentes. Estiven en moitos colexios de toda Galicia, e sigo indo a eles porque me gusta escoitalos e falarlles. Tiven unha bonita experiencia en Cuba cando dirixín a revista Zunzún durante sete anos. Unha revista da que publicabamos 250 mil exemplares cada mes e que resultaban insuficientes.
– NG: Xa ten contado noutras ocasións que Memorias dun neno labrego orixinariamente non era un libro para nenos. Sen embargo, a pesares de non estar escrito con esa idea converteuse en todo un referente en colexios e institutos, por que cre que foi así?
– XNV: Efectivamente Memorias non é un libro para nenos, pero é que en 1961 non estaba definida a literatura propiamente infantil. Botáronlle man os rapaces e os mestres anos despois, cando empezou a utilizarse o galego nas escolas porque se trataba dun protagonista neno. O máis asombroso para min é que Balbino vivía nun ámbito moi distinto ós rapaces de hoxe, e sen embargo os de hoxe ségueno lendo. Eu asino mitos exemplares cada vez que vou a un colexio ou a outro lugar onde haxa rapaces. E tamén adultos. É un fenómeno que pertence á socioloxía da literatura. (…)”