Parlamento das Letras: Xosé María Vila Ribadomar

Entrevista de Armando Requeixo a Xosé María Vila Ribadomar no seu blogue, Criticalia:
“(…) – Armando Requeixo: ¿Que cres que lle falta aínda ás nosas letras e que lle sobra definitivamente?
– Xosé María Vila Ribadomar (XMVR): O que lle sobran aos posibles lectores son prexuízos e o que falta, máis xeralmente, é unha formación galeguista, nun sentido mesmo enciclopédico, da lingua como posibilidade social e vivencial. Nada lle sobra, non, fáltanlle lectores. (…)
– AR: ¿Cal é a túa valoración do noso presente literario?
– XMVR: Talvez non haxa presente na literatura, só pasado e futuro —sonche un chisco peliculeiro, no bo sentido tamén. (…)”

Cuestionario Proust: Mercedes Queixas

Desde o blogue de Ramón Nicolás, Caderno da crítica, este Cuestionario Proust a Mercedes Queixas:

“1.– Principal trazo do seu carácter?
– A observación para a reflexión.
2.– Que calidade aprecia máis nas persoas?
– A coherencia, a honestidade e a seguridade.
3.– Que agarda das súas amizades?
– O respecto polas diferenzas.
4.– A súa principal eiva?
– A inseguridade e a autoesixencia.
5.– A súa ocupación favorita?
– Dar aulas, ler e escribir, ademais de reencontrarme ao redor dunha mesa coa familia e coas amizades.
6.– O seu ideal de felicidade?
– Pensar que é tan real que pode acompañarnos por momentos ou ausentarse de cando en vez.
7.– Cal sería a súa maior desgraza?
– Verme na obriga de renunciar aos meus principios ou asistir á quebra da lei de vida.
8.– Que lle gustaría ser?
– Unha persoa útil aos seres próximos e á sociedade.
9.– En que país desexaría vivir?
– Neste, no meu, no que vivo e co que me identifico, aínda que ás veces me custe comprendelo.
10.– A súa cor favorita?
– Fico co lila, o branco e o negro.
11. – A flor que máis lle gusta?
– A mimosa.
12.– O paxaro que prefire?
– A lavandeira esvelta e sempre de andar elegante.
13.– A súa devoción na prosa?
– Contar o que sempre se silenciou.
14.– E na poesía?
– Revolver o corpo para renovar as emocións.
15. Un libro?
Memorias dun neno labrego, por ser o primeiro que lin en galego de nena e porque me descubriu que esta lingua tamén se podía escribir.
16.– Un heroe de ficción?
– Non reparo en heroes, prefiro as imperfeccións da realidade.
17.– Unha heroína?
– Tampouco reparo en heroínas mediáticas, senón nas reais que loitan por sobreviviren ao silenciamento e á invisibilidade.
18.– A súa música favorita?
– Teño gustos musicais moi eclécticos. Dependendo do momento e do estado de ánimo, podo procurar unha sonata de Mozart, a forza rockeira de Tina Turner ou The Boss, algunha escolma dos clásicos do jazz que con bo criterio me descubre meu irmán músico, os sons máis próximos de Aline Frazão e Mariza ou as voces cálidas da casa coas de Guadi Galego e Xabier Díaz.
19.– Na pintura?
– Maruxa Mallo e Urbano Lugrís.
20.– Un heroe ou heroína na vida real?
– Todas as persoas que, desde o anonimato e acreditando no compromiso colectivo, contribúen para o avance e a mellora do benestar social.
21.– O seu nome favorito?
– Andrea e Mariña.
22.– Que hábito alleo non soporta?
– A capacidade para mentir intencionadamente e con intereses espurios.
23.– O que máis odia?
– O conformismo, a resignación e o autoritarismo.
24.– A figura histórica que máis despreza?
– A de todos os ditadores do mundo.
25.– Un feito militar que admire?
– Ningún.
26.– Que don natural lle gustaría ter?
– A música e a pintura.
27. – De que maneira lle gustaría morrer?
– En paz comigo mesma e sen dor.
28.– Cal é o seu estado de ánimo máis habitual?
– Reilusionándome sempre.
29.– Que defectos lle inspiran máis indulxencia?
– As escusas do alumnado.
30.– Un lema na súa vida?
– Vive e deixa vivir.”

A Coruña: presentación de Historia de Galicia, de Anselmo López Carreira

O venres 20 de decembro, ás 20:00 horas, na Livraria Suévia (Rúa Vila de Negreira, 32, baixo) da Coruña, preséntase Historia de Galicia, de Anselmo López Carreira, publicado en Xerais, nun acto que contará coa presenza do autor.

Convocado o XXIII Certame de narracións breves Manuel Murguía

O Concello de Arteixo, para contribuír ao desenvolvemento da narrativa galega e honrar ao noso Patriarca, convoca con carácter anual o Premio Manuel Murguía coas seguintes

BASES

1. Poderán concorrer tódolos autores que o desexen con unha única obra, de temática libre e escrita en lingua galega.
2. Os relatos deben ser orixinais e inéditos, dunha extensión non inferior aos 15 folios nin superior aos 30, escritos con letra arial, corpo 12 e en tamaño DIN A4.
3. Os traballos presentaranse por cuadriplicado, mecanografados a duplo espazo, por unha soa cara e só co título da obra e un lema. Xuntarase unha copia do texto nun CD en formato PDF. Nun sobre pechado achegaranse o título, o lema, o nome, o enderezo, o teléfono e o currículo do autor.
4. As obras deben enviarse facendo constar no sobre 23º Certame Manuel Murguía de Narracións Breves antes do 1 de marzo de 2014 ao seguinte enderezo.
Concello de Arteixo
Praza Alcalde R Dopico, nº 1
15142 Arteixo
A Coruña

6. O xurado, constituído por membros de recoñecida solvencia, será designado polo Concello de Arteixo e fará pública a súa decisión inapelable no mes de maio de 2014.
7. Os tres finalistas deberán estar presentes o día da entrega para recibir os premios.
8. Os orixinais non premiados poderán ser devoltos, sempre que o soliciten os seus autores por escrito no prazo máximo de un mes a partir do fallo.
9. O/s finalistas e o/s autor/es premiados/s renuncia/n aos seus dereitos no caso que o Concello edite o/s texto/s e se fixer outras edicións fará constar que foi premiado neste certame.
10. A interpretación destas bases corresponde exclusivamente ó xurado. O feito de participar no certame supón a aceptación das presentes bases.

Arteixo, novembro de 2013

Carlos Arias: “Sobol é unha aposta pola liberdade desde a poesía”

Entrevista de Carme Vidal a Carlos Arias en Sermos Galiza (a fotografía é de M. Longueira):
“(…) – Sermos Galiza (SG): Por vez primeira publica un libro na rede [Sobol], que posilidades achega o soporte dixital para a literatura?
– Carlos Arias (CA): Creo que moitas: a accesibilidade ao longo do tempo, a facilidade para a transmisión, o uso de recursos multimedia como complemento, a economía de espazo e de materiais, e supoño que deixo moito aínda por explorar. (…)
– SG: Sobol é o seu novo libro de poesía, cal é o sentido do título?
– CA: Creo que se ve doadamente que se trata de ‘lobos’ escrito do revés. Vexo o lobo como un animal que avanza en calquera circunstancia, en solitario ou na manda, cunha mirada decidida cara ao futuro, e cos pés ben enraizados na terra. A inversión das letras responde a unha idea especular: entendo que estes lobos corresponden a un mundo ideal, coa súa simboloxía, que se desenvolve virtualmente no espello, á espera de que saibamos crear o vencello para que entren en acción consciente sobre a realidade que vivimos. (…)”