Rodrigo Costoya: “Cando triunfa a irracionalidade, as bibliotecas sempre son o obxectivo prioritario”

Entrevista a Rodrigo Costoya na Televisión de Galicia:
Misarela fíxose no verán do 2020 co Premio de Novela Histórica Ciudad de Úbeda, que levaba implícita a súa publicación en castelán, aínda que o autor a escribise orixinalmente en galego. É a segunda entrega dunha triloxía que comezou con Portosanto. A entrevista pode verse aquí.”

Cuestionario Proust: Asun Estévez, desde Lecturafilia

Entrevista a Asun Estévez en Lecturafilia:
“1. O principal trazo do teu carácter? Entusiasmo e vitalidade.
2. Que calidade aprecias máis nun home? A tolerancia, a honestidade e o respecto polo espazo de cada quen.
3. E nunha muller? O mesmo.
4. Que agardas das túas amizades? Que me queiran como son.
5. O teu principal defecto? A impuntualidade, unha batalla constante co tempo. Chegarei tarde ata ó meu enterro, mais ese día xa non será cousa miña.
6. A túa ocupación favorita? Escribir, unha boa conversa, soñar e viaxar sempre que é posible.
7. O teu ideal de felicidade? Un abrazo do meu fillo.
8. Cal sería a túa maior desgraza? Perder ese abrazo. E perder a palabra.
9. Que che gustaría ser? Feliz. Nada máis e nada menos.
10. En que país desexarías vivir? Gústame onde vivo, pero unha voltiña ou dúas ó mundo non estarían nada mal.
11. A túa cor favorita? Azul, verde e amarelo, as cores da vida.
12. A flor que máis che gusta? Gústanme todas as flores, pero as silvestres as que máis.
13. Que paxaro prefires? As gaivotas.
14. Os teus autores/as favoritos en prosa? Non son de devocións, pero si teño prefencias especiais. Neira Vilas, García Márquez, Almudena Grandes ou Saramago son lectura necesaria.
15. E poetas? A poesía en si mesma. Todo aquel poema que me faga vibrar e me obrigue a lelo e relelo unha e outra vez.
16. Un heroe de ficción? Non son de heroes, pero cando era nena atopaba en Tarzán un aquel: parecíame fascinante, salvaxe, primitivo, puro e libre.
17. Unha heroína? Pippi Mediaslongas. Rebelde e auténtica.
18. O teu músico ou música favorito/a? Non me podería decantar por ninguén.
19. O teu pintor ou pintora preferido/a? Dalí e Lugrís.
20. O teu heroe ou heroína na vida real? Calquera que sexa capaz de saír adiante ante as adversidades. Eses son os verdadeiros heroes e heroínas.
21. O teu nome favorito? O meu. De nena horrorizábame, mais co tempo cheguei a querelo. Agora mesmo encántame: non podería chamarme doutro xeito.
22. Que hábito alleo non soportas? A hipocresía e a vulgaridade.
23. Que é o que máis detestas? Non son de odiar. Paréceme un sentimento frustante para quen o sinta, mais si aborrezo algunhas cousas. A inxustiza, a que máis.
24. Unha figura histórica que che poña mal corpo? Calquera ditador.
25. Un feito histórico que admires? Como a miña nai viúva sacou adiante a cinco fillos.
26. Que virtude desexarías posuír? Gústame ser tal e como son, coas miñas virtudes e os meus defectos.
27. Como che gustaría morrer? Gozando plenamente.
28. Cal é o estado máis común do teu ánimo? Contenta. A pesar de tódalas tormentas nacín con esa predisposición e agardo que non me abandone nunca.
29. Que defectos che inspiran maior indulxencia? O medo e os seus derivados.
30. Tes unha máxima ou lema de vida? Teño dous: “querer é poder” e “vive e deixa vivir”.”

A AELG lamenta fondamente a perda da pedagoga Antía Cal Vázquez

A AELG lamenta fondamente a perda da pedagoga Antía Cal Vázquez, cuxo pasamento tivo lugar hoxe, 30 de marzo de 2022, en Vigo, aos 98 anos de idade.
Educadora insigne, fundadora da escola laica Rosalía de Castro en Vigo en 1961, centro pioneiro en Galicia do ensino en inglés, castelán e galego. De familia orixinaria do concello de Muras (Lugo), naceu na Habana o 18 de abril de 1923 e regresou a Galicia en 1932. Despois de estudar o Bacharelato na Coruña, estudou Comercio, e despois da guerra Maxisterio e Filosofía e Letras, especialidade de Xeografía e Historia, na Universidade de Santiago de Compostela. Estivo casada co eminente oftalmólogo Antón Beiras García.
Antía Cal participou na polafía que a Sección de Literatura de Tradición Oral organizou no Centro Sociocultural Daniel Castelao de Moaña en outubro de 2010, deixándonos para a memoria unha gravación na que rememora desde o nacemento, os anos de emigración, estudos e as súas reflexións sobre a necesidade de formación e a reivindicación dos dereitos das mulleres.
Quen así o desexe, pode gozar a través deste vídeo do maxisterio vital deste eximia galega universal, nesta ligazón.

(A fotografía da autora, obra de Estevoaei, procede da Wikipedia galega).